Ang Bubuyog at ang Puno ng Narangha

Ilustrasyon ng prinsipe at Aimée sa harap ng kuweba, na inilimbag ni Simon Fokke c.1722 - 1784

Ang Bubuyog at ang Puno ng Narangha (L'Oranger et l'Abeille) ay isang Pranses na panitikang kuwentong bibit ni Madame d'Aulnoy.

Buod

Pagkaraan ng maraming taon na walang anak, nagkaroon ng anak na babae ang isang hari at reyna, na pinangalanan nilang Aimée. Sa kasamaang palad, isang barkong sinasakyan niya, nawasak. Gaya ng mangyayari sa kapalaran, naanod siya sa pampang sa kaniyang duyan. Bagaman karaniwang kinakain ng mga ogro ang mga nahuhugasan sa dalampasigan, kinuha siya ng mag-asawang dambuhala upang pakasalan ang kanilang anak nang siya ay lumaki.

Pagkaraan ng labinlimang taon, nawalan ng pag-asa ang hari at reyna na mahanap ang prinsesa. Ang kaniyang pinsan, ang pangalawang anak na lalaki ng tiyuhin ni Aimée, ay napili upang maging tagapagmana ng trono. Samantala, lumaki si Aimée sa mga dambuhala. Ang isang maliit na dambuhala ay umibig sa kaniya, ngunit ang pag-iisip na pakasalan siya ay nag-alsa sa kaniya. Sa paglalakad sa tabing dagat isang araw, nakakita siya ng isang lalaki at itinago niya ito mula sa mga dambuhala sa isang kuweba. Pinsan niya pala ang lalaki, bagama't wala sa kanila ang nakakaalam ng katotohanan o nakakapagsalita ng wika ng isa't isa. Pagkaraan ng ilang oras, natuklasan ng prinsipe ang kaniyang pagkakakilanlan mula sa isang locket na kaniyang isinuot kung saan nakalagay ang kaniyang pangalan.

Nagpasya ang maliit na dambuhala na oras na para magpakasal sila, at natakot, tumakas si Aimée patungo sa prinsipe. Pagbalik niya, nasugatan ang paa niya sa tinik at hindi na siya makalakad. Nagtataka ang prinsipe kung bakit hindi siya dumating, at nang sinubukan niyang hanapin siya, nahuli siya.

Nilinlang ng prinsesa ang mga dambuhala upang hindi na makilala ang ilan sa kanilang sarili, na humantong sa kanila na kumain ng ilang kapwa dambuhala. Gamit ang isang magic wand, naibigay ni Aimée ang kaniyang sarili ng kapangyarihang magsalita ng wika ng prinsipe. Sinabi niya sa kaniya kung sino siya, at nagpasya ang prinsesa na nakawin ang kamelyo ng dambuhala upang makasakay sila palayo sa kaligtasan, gamit ang wand upang makagambala sa dambuhala. Nang mapansing tumakas na sila, ginamit ng dambuhala ang kaniyang pitong ligang bota para sumunod.

Ginamit ng prinsesa ang wand upang itago, na binago ang sarili, ang prinsipe at ang kamelyo sa iba't ibang disguise tuwing babalik ang dambuhala upang maghanap. Nang sundan sila ng dambuhala, si Aimée, na nag-transform sa isang pukyutan, ay sinaktan siya upang itaboy siya. Sa kaguluhan, ninakaw ng ilang manlalakbay ang wand. Kung wala ito, hindi nagawang baguhin ng prinsesa ang grupo pabalik sa kanilang dating anyo.

Ang prinsipe, na natigil bilang isang puno ng orange, ay hinangaan ni Linda, isang lokal na prinsesa. Nang subukan ni Linda na ilipat ang puno sa kaniyang mga hardin, sinaksak siya ni Aimée dahil sa selos. Sinubukan ni Linda na armasan ang sarili ng isang sanga mula sa puno ng orange ngunit, nang gawin niya ito, dumaloy ang dugo mula sa puno. Pumunta si Aimée para kumuha ng balsamo para sa sugat.

Habang wala si Aimée, nakita ng isang bisitang diwata ang pagkakabighani at naibalik ang prinsipe. Sinabi ng prinsipe ang kaniyang kuwento sa diwata, na nagpanumbalik kay Aimée at iniuwi sila sa mga magulang ni Aimée, kung saan ikinasal si Aimée at ang prinsipe.

Pagsusuri at nilalaman

Ang kuwentong ito ay kabilang sa siklo ng mga kuwento ng isang pangunahing tauhang babae na tumutulong sa bayani na tumakas mula sa kanilang sobrenatural na kalaban (hal., isang dambuhala, isang diyablo, isang mangkukulam, o isang higante). Samakatuwid, ito ay inuri sa Talatuntunang Aarne–Thompson–Uther (ATU) bilang 313, "The Heroine helps the Hero flee", o "The Magical Flight". Kabilang sa mga kuwentong ito ang pagbabagong-anyo para sa mga bayani upang takasan ng mga humahabol sa kanila.