Ang Diyablo at ang kaniyang Lola

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang "Diyablo at ang kaniyang Lola" o "Dragon at ang Kanyang Lola" (Aleman: Der Teufel und seine Großmutter ) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Brothers Grimm, numero 125.

Isinama ito ni Andrew Lang sa The Yellow Fairy Book.

Lumilitaw din ang isang bersiyon ng kuwentong ito sa A Book of Dragons ni Ruth Manning-Sanders.

Ito ay Aarne-Thompson tipo 812,[1] ang bugtong ng diyablo.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Tatlong sundalo ay hindi mabubuhay sa kanilang suweldo, kaya't sinubukang umalis sa pamamagitan ng pagtatago sa isang maisan. Nang hindi lumayo ang hukbo, hindi nagtagal ay nahuli sila sa pagitan ng gutom o paglabas upang harapin ang pagbitay. Isang dragon ang nagkataong lumipad sa oras na ito, gayunpaman, at nag-alok sa tatlong lalaki ng kaligtasan sa ilalim ng kondisyon na dapat silang maglingkod sa kaniya sa loob ng pitong taon. Nang magkasundo sila, binuhat sila ng dragon, na pinangalanang Westerlies. Gayunpaman, ang dragon ay sa katunayan ay ang Diyablo. Binigyan niya sila ng isang latigo kung saan maaari silang kumita ng pera, ngunit sinabi sa pagtatapos ng pitong taon, sila ay kaniya maliban kung sila ay mahulaan ang isang bugtong kung saan sila ay magiging malaya at maaaring panatilihin ang latigo.

Sa pagtatapos ng pitong taon, dalawa sa mga sundalo ang nalungkot sa pag-iisip ng kanilang kapalaran. Pinayuhan sila ng isang matandang babae na bumaba sa isang cottage para humingi ng tulong. Ang ikatlong sundalo, na hindi natatakot sa bugtong, ay bumaba at nakilala ang Lola ng diyablo. Siya ay nasiyahan sa kaniyang asal at itinago siya sa cellar. Nang dumating ang diyablo, tinanong niya siya, at nalaman ng sundalo ang mga sagot.

Natagpuan sila ng Diyablo sa pagtatapos ng pitong taon, at sinabing dadalhin niya sila sa impiyerno at bibigyan sila ng pagkain. Ang bugtong ay: ano ang karne, ang pilak na kutsara, at ang wineglass para sa pagkain na iyon. Ang mga sundalo ay nagbigay ng mga tamang sagot: isang patay na pusang dagat sa Hilagang Dagat, isang tadyang ng balyena, at isang matandang kuko ng kabayo. Wala na sa kapangyarihan ng diyablo, ang mga sundalo ay nabuhay nang maligaya magpakailanman salamat sa kumikitang latigo na kanilang itinatago.

Sa kulturang popular[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Diyablo at ang kaniyang Lola ay itinampok sa Grimm's Fairy Tale Classics sa ilalim ng "Grimm Masterpiece Theater" season nito kung saan ang kuwento ay tinukoy bilang "The Naughty Spirit." Bukod pa rito, ang pangatlong sundalo ay isang mananambol na lalaki na pinilit ng dalawa pang tumakas kasama nila dahil siya lang ang nakakaalam ng daan pabalik sa nayon na plano nilang tumakas. Bukod pa rito ang diyablo sa bersiyong ito ay isang gargoyle na kilala bilang Beelzebub na inilalarawan bilang isang mababang antas ng demonyo na kahila-hilakbot sa paggawa ng mga bugtong. Ang lola ay tinanggal at ang mananambol na lalaki ay natutunan ang unang dalawang sagot sa pamamagitan ng pag-espiya kay Beelzebub at ang pangatlo ay natutunan niya sa pamamagitan ng pagdarasal sa mga anghel sa langit na naaawa sa kaniya. Gayundin ang mga bugtong ni Beelzebub ay talagang isang balat ng kambing na ginawang parang sutla, isang billy na kambing na ginawang parang kabayo, at isang tasa ng kamatayan na ginawa mula sa sungay ng isang lalaking tupa na ginawang parang gintong tasa. Matapos malutas ang mga bugtong, ang tatlo ay ibinalik sa kagubatan na kanilang pinagtataguan kahit na ang kuwento ay nagtatapos sa kanila na tumakbo sa parehong regiment na kanilang iniwan na pinipilit silang tumakas.

Ang kuwento ay nagbigay inspirasyon sa ikalimang isyu ni Mike Mignola ng kaniyang seryeng Hellboy In Hell na tinatawag na "The Three Gold Whips"

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "The Devil and his Grandmother". memim.com. Nakuha noong 2022-03-30.[patay na link]