Ang Espiritu sa Bote

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang "Espiritu sa Bote" (Aleman: Der Geist im Glas) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm, kuwento numero 99. Ito ay Aarne-Thompson tipo 331.[1]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong unang panahon, may isang matandang magtotroso at ang kaniyang batang anak. Palaging gusto ng mangangahoy na mag-aral ang kaniyang anak ngunit wala silang sapat na pera, at pagkatapos ng ilang taon ay kailangan niyang umuwi. Pinilit ng anak na pumunta sa kakahuyan para magtrabaho kasama ang kaniyang ama, ngunit hindi inakala ng ama na kakayanin niya ang hirap sa trabaho. Sa isang pahinga sa tanghalian, sa halip na magpahinga, sinuway niya ang kaniyang ama at naglibot sa kagubatan, kung saan narinig niya ang isang tinig na nagsasabing ito ay nakulong sa ilalim ng puno. Doon ay nakakita siya ng isang bote, ngunit nang buksan niya ito ay isang higanteng demonyo ang lumabas at sinabing babaliin nito ang kaniyang leeg at papatayin siya. Pagkatapos ay hinamon ng batang mangangahoy ang espiritu ng demonyo, sinabing wala itong kakayahang makabalik sa bote. Kaya't ang espiritu, para ipakita na kaya niya talagang gawin ang lahat ng gusto niya, muling pumasok sa bote para ipakita sa bata kung gaano siya kalakas, at muling itinigil ng bata ang bote. Ang demonyo, na nabigla, ay nagsimulang makiusap sa anak ng mangangahoy na buksan muli ang bote, ngunit tumanggi siya maliban kung ang espiritu ay nangako na makikinabang sa bata.

Ang espiritu ay nakiusap sa kaniya at nag-alok na payamanin siya. Nagpasya ang bata na sulit ang panganib at pinakawalan ang demonyo. Binigyan siya ng espiritu ng isang espesyal na tela na may isang gilid na gagawing purong pilak ang anumang bagay at ang kabilang panig ay magpapagaling ng anumang sugat. Matapos gawing pilak ang kaniyang palakol, sinubukan niyang putulin ang isang puno sa harap ng kaniyang ama ngunit binaluktot ang ulo ng palakol. Labis ang pagkadismaya ng ama na kailangan niyang palitan ang palakol, na pag-aari ng kaniyang kapitbahay. Nagpunta ang bata upang ibenta ang ulo ng palakol at kumita ng 400 beses na mas malaki kaysa sa kailangan niyang bayaran para sa nabasag na palakol, at sa wakas ay sinabi niya sa kaniyang ama ang kuwento ng espiritu sa bote.

Pagkatapos noon ay nakilala ng ama na ang katalinuhan ng bata ang nagpayaman sa kanila at naging masaya. Ang batang lalaki ay bumalik sa paaralan upang maging isang doktor at naging isa sa pinakamatagumpay at sikat na mga doktor sa tulong ng kaniyang mahiwagang tela na nagpapagaling ng mga sugat.

Kahaliling bersiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa isang alternatibong bersiyon, nilustay ng anak ang perang kinikita niya mula sa kaniyang pilak at napilitang gumawa ng higit pang pilak gamit ang tela, na ikinadismaya ng kaniyang ama nang makitang matakaw at tamad ang kaniyang anak. Sa kalaunan ang kaniyang tela ay nahulog sa apoy at nawala ang kaniyang kayamanan. Desperado na mabawi ang kaniyang kayamanan, bumalik siya sa kakahuyan upang hanapin ang espiritu sa bote upang palitan ang kaniyang tela, ngunit sa pagkakataong ito ay nilinlang ng espiritu ang bata na pumalit sa kaniya sa bote.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. D. L. Ashliman, "The Grimm Brothers' Children's and Household Tales"