Ang Matadang Babae sa Kakahuyan

Ang "Matandang Babae sa Kahoy" (Aleman: Die Alte im Wald) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm, kuwento numero 123. Ito ay Aarne-Thompson tipo 442.

Buod

Isang maganda ngunit mahirap na katulong na babae ang naglakbay kasama ang pamilyang kaniyang pinagtrabahuan nang salakayin sila ng mga tulisan. Nagtago siya sa likod ng puno, ngunit walang nakaligtas. Nagdalamhati siya sa kaniyang kapalaran at isang kalapati ang dumating sa kaniya na may dalang gintong susi. Sinabi niya sa kaniya na buksan ang isang puno at nakakita siya ng pagkain doon. Sa gabi, dinala niya siya sa isang puno na may kama. Namuhay siya ng ganito sa loob ng maraming araw. Nang hilingin sa kaniya ng kalapati na gumawa ng isang bagay para sa kaniya, pumayag siya. Sinabi niya sa kaniya na pumunta sa isang bahay at pumasok. Babatiin siya ng isang matandang babae, ngunit hindi siya dapat sumagot. Dapat niyang buksan ang isang panloob na pinto, na magpapakita ng isang silid na puno ng magagandang singsing, ngunit dapat siyang kumuha ng isang payak.

Medyo nagalit ang matandang babae, ngunit hindi siya pinansin ng dalaga. Pagkatapos, nang hindi niya makita ang simpleng singsing, nakita niya ang matandang babae na sinusubukang buhatin ang isang kulungan ng ibon. Inilayo niya ito sa kaniya. May hawak itong ibon, na hawak ang singsing sa kaniyang tuka, kaya dinala niya ito sa labas at naghintay sa isang puno. Dalawang sanga ang nakaakbay sa kaniya habang ang puno ay naging isang guwapong lalaki na humalik sa kaniya. Sinabi niya sa kaniya na ang matandang babae ay isang mangkukulam na ginawa siyang puno, at sa loob ng dalawang oras sa isang araw, siya ay naging isang kalapati, at pinalaya siya nito. Ang lahat ng kaniyang mga katulong ay bumalik mula sa mga puno tungo sa mga tao rin. Dahil ang prinsipe ay anak ng hari, pumunta sila sa kaharian ng kaniyang ama at nagpakasal.

Sa kulturang popular

Itinatampok ang "The Old Woman in the Wood" sa Grimm's Fairy Tale Classics, na may ilang pagbabago. Ang nagsasalitang kalapati ay isang kuwago, ang kaniyang anyo ng puno ay lilitaw lamang sa dulo, at sa kaniyang anyo ng bahaw ay mas direktang nakikipag-ugnayan siya sa aliping babae, dito na pinangalanang Lisbeth. Inaatake ng mangkukulam ang pamilya gamit ang isang kawan ng mga duwende sa halip na isang pangkat ng mga tulisan. Ang mga gawaing kinakaharap ni Lisbeth ay bahagyang naiiba sa mga orihinal: dapat siyang pumasok sa loob ng bahay kapag wala ang mangkukulam; maghanap ng isang tiyak na mahiwagang susi sa kaban ng mangkukulam, isa na ang hawakan ay hugis ulo ng tao; gamitin ito sa isang partikular na pinto (na lumalabas na ilong ng bungo na inilagay sa ibabaw ng umiikot na istante); pagkatapos ay maghanap ng gintong singsing at dalhin ito sa kuwago. Bukod dito, hindi siya makapagsalita o makasigaw man lang habang nasa bahay.