Ang Nobya ng Liyebre

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Nobya ng Liyebre (Häsichenbraut) KHM 66 ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm at inilathala sa ikalawang edisyon ng Kinder- und Hausmärchen (Grimm's Fairy Tales) noong 1819. Ito ay isang kuwento ng Aarne–Thompson tipo 311.[1]

Kuwento[baguhin | baguhin ang wikitext]

Minsan may isang babae at ang kaniyang anak na babae na nakatira nang magkasama sa isang magandang maliit na bahay at ang medyo maliit na hardin ay may isang plot na puno ng mga repolyo. Ang isang liyebre ay pinamamahalaang makapasok sa balangkas at sa buong buwan ng Taglamig ay dahan-dahan at tahimik niyang kinain ang mga repolyo. Sa wakas, sinabihan ng ina ang kaniyang anak na pumunta sa repolyo at habulin ang liyebre. Natagpuan ng batang babae ang liyebre at sinabi, "Hare, kailangan mong umalis dahil kinakain mo ang lahat ng aming mga repolyo!" Lumingon ang liyebre sa batang babae at sinabi, "Maupo ka sa buntot ng aking munting liyebre at sumama ka sa akin sa kubo ng aking munting liyebre." Ngunit tumanggi ang dalaga na sumama sa kaniya.

Kinabukasan ay bumalik ang liyebre at muling nagsimulang kumain ng kanilang mga repolyo, kaya't sinabi ng babae sa kaniyang anak na babae, "Pumunta ka sa plot ng repolyo at palayasin ang liyebre na iyon."

Sa paghahanap ng liyebre, muli ang batang babae ay sumigaw, "Hare, kailangan mong umalis dahil kinakain mo ang lahat ng aming mga repolyo!"

Ngunit muli ang tugon ng liyebre ay, "Umupo ka sa buntot ng aking munting liyebre at sumama ka sa akin sa kubo ng aking munting liyebre." At muli ay tumanggi ang dalaga.

Nang sa ikatlong araw ay dumating muli ang liyebre at kumakain ng repolyo sa balangkas, sinabi ng ina sa batang babae, "Pumunta ka sa lagay ng repolyo at palayasin ang liyebre na iyon."

Kaya't muli ang batang babae ay nagpunta sa plot ng repolyo at natagpuan ang liyebre na kumakain ng repolyo ay sumigaw, "Hare, kailangan mong pumunta dahil kinakain mo ang lahat ng aming mga repolyo!"

At ang batang babae ay umupo sa buntot ng liyebre at pumunta sa kaniyang maliit na kubo

Ngunit muli ang tugon ng liyebre ay, "Umupo ka sa buntot ng aking munting liyebre at sumama ka sa akin sa kubo ng aking munting liyebre." At sa pagkakataong ito ay ganoon lang ang ginawa ng dalaga. Umupo siya sa maliit na buntot ng liyebre at dinala siya ng liyebre patungo sa kaniyang maliit na kubo na malayo sa kaniyang tahanan. Sa kubo, sinabi ng liyebre sa batang babae, "Narito ang isang palayok. Maghanda ng ilang repolyo at dawa - para sa ngayon ay ikakasal kami. Ngayon, susunduin ko na ang mga bisita para sa kasal natin." Di-nagtagal pagkatapos bumalik ang liyebre kasama ang kaniyang mga bisita sa kasal - na pawang mga hares din. May isang uwak na nagsisilbing parson at isang soro na nagsisilbing sexton at ang mesa ng kasal ay inilagay sa ilalim ng isang bahaghari. Ngunit hindi natuwa ang dalaga dahil mag-isa lang siya sa kubo at malayo sa bahay at ni-lock niya ang pinto ng maliit na kubo.

Ang kasal sa The Hare's Bride, ni Walter Crane

Lumapit ang liyebre sa pintuan ng kubo at sumigaw, "Buksan ang pinto para ang mga bisita sa kasal ay nagpapasaya!" Ngunit ang batang babae ay umiyak sa kaniyang kalungkutan at hindi binuksan ang pinto at umalis ang liyebre.

Sa kaniyang pagbabalik ang liyebre ay sumigaw, "Alisin ang takip ng palayok dahil nagugutom ang mga bisita sa kasal!" Ngunit hindi pa rin binuksan ng batang babae ang pinto at patuloy na umiyak sa kaniyang kalungkutan, at muling umalis ang liyebre.

Ang liyebre ay bumalik sa ikatlong pagkakataon at sumigaw, "Alisin ang takip ng palayok dahil naghihintay ang mga bisita sa kasal!" Muli siyang natahimik at muli ay hindi niya binuksan ang pinto, at umalis ang liyebre. At kumuha ng manikang dayami, binihisan ito ng dalaga sa kaniyang damit at naglagay ng kahoy na kutsara sa kamay nito at inilagay sa tabi ng millet pot. Pagkatapos ay tumakbo ang dalaga pauwi.

Nang umuwi ang liyebre sa kaniyang maliit na kubo ay sumigaw siya, "Alisin ang takip ng palayok!" Ngunit nang makitang hindi naka-lock ang pinto ay pumasok siya sa kubo at sa kaniyang galit ay hinampas niya sa ulo ang straw doll - nang mahulog ang takip nito. Napagtatanto na ang manika ay hindi ang kaniyang nobya at na ang batang babae ay tumakas mula sa kaniya ang liyebre ay malungkot na umalis.[2][3]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]