Ang Prinsipeng Pagong (kuwentong-pambayan)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Prinsipeg Pagong o Ang Prinsipeng Pawikan[1] ( āmai rāja katai)[2] ay tumutukoy sa isang pangkat ng mga kwentong bayan sa Katimugang India kung saan ang isang prinsipe sa anyo ng pagong ay nagpakasal sa isang prinsesang tao.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga kuwento ni Henry Parker[baguhin | baguhin ang wikitext]

Unang bersiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nakolekta ng may-akda na si Henry Parker ang isang hoonimong kuwento mula sa Ceylon na pinamagatang Ibi Kumārayā o Ang Prinsipeng Pagong. Sa kuwentong ito, dalawang maharlika ang nakatira sa dalawang bahay sa iisang lungsod. Ang kani-kanilang asawa ay may pitong anak bawat isa: ang isa ay nagsilang ng pitong babae, at ang isa ay anim na lalaki at isang pagong. Ang parehong mga lalaki ay nagpasya na pakasalan ang kanilang mga anak sa isa't isa, ngunit mayroong problema ng ikapitong mag-asawa: paano ang kaniyang anak na babae ay magpakasal sa isang pagong? Ang lalaki ay sumuko at pinahintulutan ang kasal ng kaniyang anak na babae. Pagkaraan ng ilang panahon, ang hari ng parehong lungsod ay nag-anunsiyo na ang sinumang magdala sa kanya ng Apoy na Tandang ( Gini kukulā, o apoy [-kulay] na tandang) mula sa Lupain ng Rakshasas ay tatanggap ng kaharian. Hiniling ng prinsipe ng pagong ang kaniyang ina na pumunta sa hari at mag-alok ng kaniyang mga serbisyo. Nagluto ng kaunting kanin ang prinsipe ng pagong at nagpatuloy sa paglalakbay. Sa kalsada, nagtatago siya sa likod ng ilang puno at hinubad ang kaniyang "pagong na jacket". Siya ay sumilong sa tatlong matandang babae sa kaniyang paghahanap para sa "Jewelled Cock", ngunit bawat isa ay nagbabala sa kanya na marami ang sumubok at nabigo. Dahil pinipilit niyang magsundalo, tinuturuan siya ng mga biyudang ina ng mahika at binibigyan siya ng mga mahiwagang bagay upang makalikha ng mga hadlang para sa Rakshasas, kung hahabulin siya pagkatapos niyang makuha ang ibon. Nakuha ng prinsipe ang ibon at ginamit ang mga mahiwagang bagay upang hadlangan ang paghabol sa Rakshasas. Bumalik siya sa mga puno, sinuot ang turtle jacket at bumalik sa kaharian kasama ang Apoy na Tandang. Nang magtagumpay, hinubad ng prinsipeng pagong ang kaniyang jacket at pumunta upang pakinggan ang Bana kasama ang kaniyang asawa. Ang asawa, na napansin na ang lalaki ay kanyang asawa, ay nagmamadaling umuwi upang sunugin ang jacket ng pagong at panatilihin ang kanyang asawa sa anyo ng tao.[3] Kinuha ni Parker ang kuwentong ito mula sa isang tom-tom beater sa Hiriyala, Hilagang-kanlurang Lalawigan, Sri Lanka.[4]

Pagsusuri[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ayon sa scholarship, ang Prinspeng Pagong ay lumilitaw sa kuwenton-pambayang Tamil.[5] Sa isang bersiyon ng kuwento, ipinanganak siya pagkatapos lamunin ng kaniyang ina ang hukay ng mangga.[6]

Ang isa sa mga pinakaunang bersiyon ng kuwento ay tila pinagsama-sama sa akdang Madanakamaraja Katha.[7][8]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Two Tamil Folktales: The Story of King Matanakama, the Story of Peacock Ravana. Translated from the Tamil by Kamil V. Zvelebil. Paris: UNESCO; Delhi: Motilal Banarsidass, 1987. pp. 103ff. ISBN 81-208-0212-8.
  2. ↑ Blackburn, Stuart. "Coming Out of His Shell: Animal-Husband Tales in India". In: Syllables of Sky: Studies in South Indian Civilization. Oxford University Press, 1995. p. 45. ISBN 9780195635492.
  3. ↑ Parker, Henry. Village folk-tales of Ceylon. Volume 3. London: Luzac & Co., 1914. pp. 121-126 (English translation), 426-429 (Sinhalese text).
  4. ↑ Parker, Henry. Village folk-tales of Ceylon. Volume 3. London: Luzac & Co., 1914. pp. 126, 429.
  5. ↑ Shulman, David Dean. “The Divine Marriage”. In: Tamil Temple Myths: Sacrifice and Divine Marriage in the South Indian Saiva Tradition. Princeton University Press, 1980. p. 198. http://www.jstor.org/stable/j.ctt7zv390.11.
  6. ↑ SHULMAN, DAVID. “MURUKAṈ, THE MANGO AND EKĀMBAREŚVARA-ŚIVA: FRAGMENTS OF A TAMIL CREATION MYTH?”. In: Indo-Iranian Journal 21, no. 1 (1979): 35. http://www.jstor.org/stable/24653474.
  7. ↑ Shulman, David Dean. “The Divine Marriage”. In: Tamil Temple Myths: Sacrifice and Divine Marriage in the South Indian Saiva Tradition. Princeton University Press, 1980. p. 198. http://www.jstor.org/stable/j.ctt7zv390.11.
  8. ↑ Shulman, David Dean. “NOTES”. In: Tamil Temple Myths: Sacrifice and Divine Marriage in the South Indian Saiva Tradition. Princeton University Press, 1980. p. 397 (footnote nr. 30). http://www.jstor.org/stable/j.ctt7zv390.15.
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ang_Prinsipeng_Pagong_(kuwentong-pambayan)&oldid=2033802"