Ang Tatlong Melokoton ng Mayo

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Tatlong Melokoton ng Mayo (French : Les Trois pêches de mai) ay isang Pranses na panitikang kuwentong bibit na kinolekta ni Paul Delarue. inolekta niya ang higit sa tatlumpung uri ng Pranses ng kuwentong ito, na kilala sa Europa, Hilagang Aprika, at Asya, hanggang sa India.[1]

Ito ay Aarne-Thompson tipo 570, ang Rabbit Herd.[2]

Ito ay bumubukas gamit ang Aarne-Thompson tipo 610, Fruit to Cure the Princess, na bihirang isang nakatitindig-sa-sariling-paa na balangkas; ito ay pinagsama sa Rabbit Herd, tulad nito, o may uri na 461, Tatlong Buhok mula sa Diyablo, tulad ng sa The Griffin.[3]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang isang hari ng Ardenne ay may isang magandang anak na babae na may sakit. Idineklara ng isang doktor na ang tatlong pinakamagandang May melokoton ang magliligtas sa kaniya, ngunit pagkatapos ay kailangan niyang magpakasal sa loob ng isang linggo o magkasakit muli. Maraming lalaki ang dumating na may dalang mga melokoton, ngunit walang nagligtas sa prinsesa. Isang babae ang may tatlong anak na lalaki, at ang pinakamatanda ay lumabas na may pinakamagagandang melokoton mula sa kanilang taniman. Nakilala niya ang isang matandang babae na nagtanong kung ano ang mayroon siya; inangkin niya ang dumi ng kuneho, sinabi niya na ganoon nga, at nang makuha niya ang kastilyo, iyon ang dala niya. Ang kaniyang susunod na kapatid na lalaki ay sumunod na umalis, sinabi sa matandang babae na siya ay may dalang dumi ng kabayo, at muling natagpuan na iyon ang kaniyang dala. Ang bunso, na maikli at itinuturing na medyo simple, ay hinikayat ang kaniyang ina na hayaan siyang subukan din, at sinabi sa matandang babae na dala niya ang mga melokoton upang pagalingin ang prinsesa, at sinabi niya iyon at binigyan din siya ng isang pilak. sumipol. Nang makarating siya sa kastilyo, ang pagkain ng mga melokoton ay bumuhay sa prinsesa.

Hindi gusto ng hari ang isang maliit na manugang na lalaki. Sinabi niya na ang bata ay kailangang magpastol ng isang daang kuneho at huwag mawalan ng isa sa loob ng apat na araw. Sa unang araw, nagkalat ang mga kuneho, ngunit ginamit ng bata ang sipol para ibalik sila. Sa ikalawang araw, ipinadala ng hari ang prinsesa upang kumuha ng isa; ang bata ay ipagpapalit lamang ang isa para sa isang halik, at kapag siya ay nagkaroon nito at nakarating na sa mga pintuan ng kastilyo, ginamit niya ang sipol, at ito ay bumalik. Kinabukasan, ipinadala ng hari ang reyna upang kumuha ng isa; Ipagpapalit lamang ng bata ang isa kung ang reyna ay pumihit ng tatlong beses, at nang gawin niya ito, ikinulong ito ng hari sa isang silid ngunit ginamit ng bata ang kaniyang sipol at bumalik ito sa isang bintana. Sa ikaapat na araw, pumunta ang hari sa kaniyang sarili. Ipagpapalit lamang ito ng bata kung hahalikan ng hari ang likod ng kaniyang asno. Nang makuha ng hari ang kuneho, pinatay niya ito at binalatan at inilagay sa kaserola, ngunit ginamit ng bata ang kaniyang sipol at tumalon ito mula sa pinggan, pabalik sa balat nito, at bumalik sa bata.

Pagkatapos ay sinabi ng hari na ang bata ay kailangang punan ang tatlong sako ng mga katotohanan. Sinabi niya na hinalikan siya ng prinsesa para sa isang kuneho, at napuno iyon ng unang sako; ang reyna ay naka-somersaults para sa isang kuneho, at napuno ang pangalawa. Pinigilan siya ng hari at hinayaan siyang pakasalan ang prinsesa.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 359, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
  2. Paul Delarue, The Borzoi Book of French Folk-Tales, p 359, Alfred A. Knopf, Inc., New York 1956
  3. Stith Thompson, The Folktale, p 79, University of California Press, Berkeley Los Angeles London, 1977