Ang Tatlong Prinsipe at Kanilang mga Hayop

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Tatlong Prinsipe at Kanilang mga Hayop ay isang Litwanong kuwentong bibit na isinama ni Andrew Lang sa The Violet Fairy Book.[1] Ang aktuwal na pinagmulan ay si Von den drei Brüdern und ihren Thieren mula kay August Leskien und K. Brugman, sa Litauische Volkslieder und Märchen (1882).[2]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ilustrasyon ni Henry Justice Ford mula sa Andrew Lang's Fairy Books

Tatlong prinsipe ang may kapatid na babae. Nangangaso ang apat isang araw at babarilin na sana ang isang lobo nang mag-alok ito na bigyan ang bawat prinsipe ng isang anak kung hindi nila gagawin. Ang parehong bagay ay nangyari sa isang leon, isang soro, isang liyebre, isang bulugan at isang oso. Pagkatapos ay dumating sila sa isang sangang-daan. Sinabi ng pinakamatanda sa kaniyang mga kapatid na markahan ang bawat abedul doon: kung babalik sila at nakita nilang umaagos ang dugo, malalaman nilang patay na ang kapatid na iyon, ngunit kung umagos ang gatas, buhay siya. Pagkatapos ay tinanong nila ang kanilang kapatid na babae kung alin ang gusto niyang sumama; sumama siya sa pinakamatanda.

Nakahanap ang pinakamatandang prinsipe ng yungib ng mga tulisan. Sa tulong ng kaniyang mga hayop, pinatay niya ang lahat maliban sa isa, na nagkunwaring kamatayan. Doon sila nagpalipas ng gabi ng kaniyang stepsister. Kinabukasan, nagpunta siya sa pangangaso. Pinilit ng nakaligtas na magnanakaw ang stepsister na dalhan siya ng mahiwagang potion na nagpagaling sa kaniya, at nilinlang niya ang kaniyang kapatid na pabayaan itong itali ang mga kamay nito sa likod nito. Ito ay isang pagsubok sa kaniyang lakas at nangangailangan ng tatlong tali. Sa ikatlo, lumitaw ang magnanakaw, na nag-aantok ng kutsilyo. Nilinlang ng prinsipe ang magnanakaw na pabayaan siyang bumusina. Dumating ang mga hayop at pinatay ang magnanakaw. Ikinadena niya ang kaniyang kapatid na babae sa dingding upang hayaan itong magsisi, at naglagay ng isang malaking mangkok sa harap niya, na sinasabi sa kaniya na hindi siya makikita hanggang sa mapuno ito ng kaniyang mga luha.

Ibibigay na sana ang prinsesa sa isang dragon. Ang pinakamatandang prinsipe ay pumunta sa dalampasigan kung saan siya ibibigay at kasama ng kaniyang mga hayop ay pinatay ang dragon. Pinapasok siya ng prinsesa sa coach para magmaneho pabalik sa kastilyo at binigyan siya ng singsing at kalahati ng kaniyang panyo. Ngunit pinatay siya ng kutsero at kabalyero para sabihing napatay nila ang dragon. Nagtipon ang mga hayop sa paligid ng katawan. Pagkatapos ay nagkaroon ng ideya ang lobo. Nakapatay ito ng baka at inilagay ang soro bilang bantay dito. Nakahuli ito ng uwak, at sinabihan ito ng leon na hindi nila ito papatayin kung makuha nila ang tubig upang buhayin ang prinsipe. Ito ay ginawa, at ang prinsipe ay pumunta sa bayan. Ang prinsesa ay ikakasal sa kutsero, ngunit ang prinsipe ay pinatunayan ang kaniyang sarili na ang dragon-slayer sa pamamagitan ng singsing at panyo, kaya ang kutsero ay itinapon sa bilangguan at ang prinsipe ay pinakasalan ang prinsesa.

Isang araw, nanghuli siya at naligaw ng landas. Tinanong niya ang isang mangkukulam kung maaari siyang manatili sa gabi, ngunit sinabi niya na natatakot siya sa kaniyang mga hayop at hiniling na hawakan sila ng isang pamalo. Siya ay sumang-ayon, ngunit ito ay naging sila, at siya, sa bato. Bumalik ang bunsong kapatid sa sangang-daan at nakitang may karamdaman ang sinapit ng kaniyang panganay na kapatid. Dumaan siya sa daang iyon, at kinuha siya ng mga tao sa bayan bilang kanilang prinsipe. Alam ng prinsesa na hindi niya ito asawa at nakiusap sa kaniya na hanapin ang prinsipe. Pumunta siya, natagpuan ang parehong mangkukulam, at nagdusa ng parehong kapalaran.

Ang pangalawang kapatid na lalaki ay bumalik sa sangang-daan at nakitang may masamang nangyari sa kaniyang magkapatid. Dumaan siya sa parehong daan ng kaniyang panganay na kapatid, at muli ang prinsesa lamang ang nakakaalam kung sino siya. Lumabas siya upang maghanap, natagpuan ang mangkukulam, ngunit sinabi sa kaniya na siya lamang ang maaaring hampasin ang kaniyang mga hayop. Ibinigay niya sa kaniya ang tungkod, at hinipo niya ang soro, at nakita niyang ginawa itong bato. Pagkatapos ay binantaan niya siya kasama ang kaniyang mga hayop maliban kung ibabalik niya ang kaniyang mga kapatid, kaya ginawa niya ito at bumalik sila sa bayan.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]