Ang Tusong Sapatero

Ang Tusong Sapatero ay isang Italyanong kuwentong bibit na kinolekta ni Laura Gonzenbach sa Sicilianische Mahrchen. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Pink Fairy Book.

Buod

Isang sapatos ang umalis sa kaniyang tahanan at pumunta sa ibang bayan upang kumita ng pera. Kumita siya ng sapat na pambili ng asno at umuwi, ngunit sa daan, nakakita siya ng mga magnanakaw. Sinubukan niyang itago ang kaniyang pera sa mane ng asno upang hindi ito manakaw. Nang umiling ang asno at hayaang mahulog ang pera, sinabi ng tagapagsapatos na ang asno ay maaaring makagawa ng pera mula sa kung saan. Binili ng mga magnanakaw ang asno sa halagang limampung pirasong ginto, at sinabi sa kanila ng manggagawa ng sapatos na kailangan nilang panatilihin ito ng bawat isa sa bawat gabi, upang maiwasan ang mga away dahil sa pera. Isa-isang nalaman ng mga magnanakaw na sila ay niloko ngunit walang sinabi, kaya ang iba ay maloloko rin. Sa wakas, nagkausap silang lahat at nagpasyang maghiganti sa tagapagsapatos.

Nakita sila ng tagapagsapatos na paparating at pinalagyan ng dugo ang kaniyang asawa sa leeg nito. Nang dumating ang mga magnanakaw, sinabi niya sa kanila na ibibigay niya sa kanila ang pera at sinabi sa kaniyang asawa na kunin ito. Nang mahuli siya, sinaksak niya ang pantog, at siya ay nahulog na parang patay. Pagkatapos ay tumugtog siya ng gitara at tumayo siya, at binili ng mga tulisan ang gitara para sa apatnapung piraso pang ginto. Sinaksak ng bawat isa ang kaniyang asawa at hindi matagumpay na sinubukang buhayin ito.

Umalis silang muli sa tagapagsapatos. Sinabihan niya ang kaniyang asawa na palayain ang aso pagdating nila at sabihin sa mga tulisan na ipinadala niya ito upang kunin ang kaniyang asawa. Pagkatapos ay nagtago ang manggagawa ng sapatos sa isang ubasan. Nang dumating ang mga magnanakaw, ginawa ng asawa ang sinabi sa kaniya. Pagkatapos niyang palayain ang aso, bumalik sa bahay ang tagapagsapatos. Binili ng mga tulisan ang aso sa kaniya ng apatnapung piraso pang ginto. Gayunpaman, nang palayain ito ng bawat isa, tumakbo lang ito pabalik sa gumagawa ng sapatos.

Sa wakas, inilagay ng mga magnanakaw ang lalaki sa isang bag at kinaladkad ito sa dagat, ngunit nagpahinga muna sila sa isang simbahan dahil mainit. Dumating ang isang pastol ng baboy na may kasamang kawan ng mga baboy, at sinabi ng manggagawa ng sapatos na nasa bag siya dahil gusto nilang pakasalan niya ang anak ng hari at hindi niya gagawin. Nakipagpalit sa kaniya ang pastol ng baboy, umalis ang tagapagsapatos kasama ang mga baboy, at itinapon ng mga tulisan ang bag sa dagat. Nang kalaunan ay nakita ng mga magnanakaw ang tagapagsapatos na may kasamang kawan ng mga baboy, sinabi niya sa kanila na may mga baboy sa dagat at kailangan nilang magtali ng bato sa kanilang leeg upang matiyak na maabot nila ang kalaliman. Ginawa nila iyon at nalunod.