Arnaldo ng Brescia

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Monumento kay Arnaldo ng Brescia sa Brescia, Italya (1882).

Si Arnaldo ng Brescia (c. 1090 – Hunyo 1155), na kilala rin bilang Arnaldus (Italyano: Arnaldo da Brescia), ay isang Italian canons regular mula sa Lombardy.[1] Nanawagan siya sa Simbahan na talikuran ang pagmamay-ari ng pag-aari, at lumahok siya sa nabigong Komuna ng Roma.

Pinatapon nang hindi bababa sa tatlong beses at kalaunan ay naaresto, binitay ng papado si Arnaldo, pagkatapos ay postumong sinunog at tinapon ang kaniyang mga abo sa Ilog Tiber. Bagaman nabigo siya bilang isang relihiyosong repormador at isang pinuno sa politika,[2] ang kaniyang mga aral hinggil sa apostolikong kahirapan ay nagkaroon ng mga tagasunog pagkatapos ng kaniyang pagkamatay sa mga "Arnaldista" at mas malawak sa mga Valdense at mga Espiritwal na Franciscano, kahit na walang nakasulat na salita niya ay nakaligtas buhat ng mga opisyal na pagkondena.[3] Inihahanay siya ng mga Protestante bilang isa sa mga nauna sa Repormasyon.[4][5]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Niccolini, Giovanni Battista (1846). Arnold of Brescia: a tragedy. London.
  2. Greenaway 1931:162.
  3. Arnold's life depends for its sources on Otto of Freising and a chapter in John of Salisbury's Historia Pontificalis.
  4. Rosalind B. Brooke.
  5. He is listed as a martyr in Foxe's Book of Martyrs http://www.ccel.org/f/foxe/martyrs/fox106.htm