Banchō Sarayashiki

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Banchō Sarayashiki (番町皿屋敷, "Ang Pinggang Mansiyon sa Banchō") ay isang Hapones na kuwentong multo (kaidan) ng binaling tiwala at binaling mga pangako, na humahantong sa masamang kapalaran Alternatibong tumutukoy sa tradisyong sarayashiki (皿屋敷, Manor ng mga Pinggan), lahat ng bersiyon ay umiikot sa isang kuwento tungkol sa isang alipin, na 'di-makatarungang namatay at bumalik upang multuhin ang mga buhay pa.[1] Ilang bersiyon ang nangyari sa Lalawigan ng Harima (播磨国, Harima no kuni) o Banshū (播州), habang ang iba ay sa pook Banchō (番町) sa Edo.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwento ng pagkamatay ni Okiku (お菊) ay unang lumitaw bilang isang dulang bunraku na tinatawag na Banchō Sarayashiki noong Hulyo 1741 sa teatro Toyotakeza.[1] Ang pamilyar na alamat ng multo ay ginawang ningyō jōruri na produksiyon nina Asada Iccho at Tamenaga Tarobei I. Tulad ng maraming matagumpay na palabas sa bunraku, sumunod ang isang bersiyon ng kabuki at noong Setyembre 1824, itinanghal ang Banchō Sarayashiki sa teatro Naka no Shibai na pinagbibidahan ni Otani Tomoemon II at Arashi Koroku IV sa mga papel ni Aoyama Daihachi at Okiku.

Isang isahang-pagtatanghal na bersiyon ng kabuki ang nilikha noong 1850 ni Segawa Joko III, sa ilalim ng pamagat na Minoriyoshi Kogane no Kikuzuki, na nag-debut sa teatro Nakamura-za at pinagbidahan ni Ichikawa Danjūrō VIII at Ichikawa Kodanji IV sa mga panunulat nina Tetsuzan at Okiku. Ang isahang-pagtatanghal na adaptasyong ito ay hindi popular, at mabilis na natiklop, hanggang sa ito ay muling nabuhay noong Hunyo 1971 sa teatro Shinbashi Enbujō, na pinagbibidahan ng sikat na kumbinasyon ng Kataoka Takao at Bando Tamasaburō V sa mga panunulat nina Tetsuzan at Okiku.

Ang pinakapamilyar at tanyag na adaptasyon ng Banchō Sarayashiki, na isinulat ni Okamoto Kido, ay nag-debut noong Pebrero 1916 sa teatro Hongō-za, na pinagbibidahan ni Ichikawa Sadanji II at Ichikawa Shōchō II sa mga tungkulin ni Panginoong Harima at Okiku. Ito ay isang modernong bersiyon ng klasikong kuwento ng multo kung saan ang nakakatakot na kuwento ay pinalitan ng isang malalim na sikolohikal na pag-aaral ng mga motibasyon ng dalawang tauhan.

Mga adaptasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang mandidibuho ng manga na si Rumiko Takahashi ay nagsama ng parody ng alamat ni Okiku sa kaniyang romantikong komedya na Maison Ikkoku. Bilang bahagi ng isang pangyayari sa Obon, ang mga residente ng Ikkoku-kan ay nakikibahagi sa isang pagdiriwang ng tag-init; Si Kyoko ay nagbihis bilang Okiku at dapat na magtago sa isang mababaw na balon.[2]

Ang The Ring ay isang katatakutang prangkisa ng pelikula na nagtatampok kay Sadako (o Samara). Si Sadako ay isang batang babae na namatay sa isang balon at naghahanap ng paghihiganti sa pamamagitan ng paggawa ng isang pinagmumultuhan na videotape at pagpatay sa sinumang manood nito. Ang kaniyang hitsura at mga katangian ay batay sa alamat ng Okiku. Inilalarawan si Sadako bilang pakikipagkita kay Okiku sa serye ng manga Sadako at the End of the World.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 Monnet (1993).
  2. "Ido no naka" in Takahashi Rumiko, 1984, Mezon Ikkoku, vol. 6, Tokyo: Shogakukan, pp. 165–184.