Batong Veer Lorik

Ang Batong Veer Lorik, na kilala rin sa Hindi bilang Veer Lorik Patthar (Ingles veer; matapang, patthar; bato), ay matatagpuan sa paligid ng 5 km mula sa Robertsganj sa Burol Markundi, sa hilagang Indiyanong estado ng Uttar Pradesh. Ito ay simbolo ng pagmamahal at katapangan nina Lorik at Manjari, ang mga pangunahing tauhan ng lokal na alamat na 'Loriki'. Ayon sa kuwentong bayan, pinutol ni Yadav Veer Lorik ang batong ito, gamit ang kaniyang espada, sa isang hagod, bilang patunay ng kaniyang tunay na pag-ibig. Ang ilang mga katutubong awit, na inaawit ng mga katutubong mang-aawit, ay batay sa Loriki. Ang Govardhan Puja, isang pistang Hindu, ay ipinagdiriwang dito taon-taon.

Kuwento

Noong ika-5 siglo, mayroong isang estado na tinatawag na Agori sa tabi ng Ilog Son (ngayon ay matatagpuan sa distrito ng Sonbhadra). Si Molagat, ang namumunong hari ng estado, sa kabila ng pagiging isang napakahusay na hari, ay nainggit sa isang lalaking Yadav na nagngangalang Mehra dahil sa kapangyarihang taglay niya. Isang araw inimbitahan ni Haring Molagat si Mehra sa isang laban sa pagsusugal. Iminungkahi na ang mananalo sa laro ng pagsusugal ang mamamahala sa estado. Tinanggap ni Mehra ang panukala ng hari at nagsimula silang magsugal. Nawala ng hari ang lahat at kinailangan niyang umalis sa kaniyang kaharian. Nang makita ang kalagayan ng hari, dumating si Panginoong Brahma bilang isang nagpapanggap na monghe at binigyan siya ng ilang barya, tinitiyak sa kaniya na kapag nakipaglaro siya sa mga baryang iyon, babalik ang kaniyang pamamahala. Ang hari ay sumunod, at nanalo. Si Mehra ay natalo nang anim na beses at isinugal ang lahat, kasama ang kaniyang asawa, na buntis. Sa ikapitong pagkakataon, nawala rin ang sinapupunan ng kaniyang asawa. Ngunit ang hari ay tila nagpakita ng pagkabukas-palad kay Mehra. Sinabi niya na kung ang paparating na sanggol ay lalaki ay magtatrabaho siya sa kuwadra at kung ito ay babae, siya ay itatalaga sa paglilingkod sa Reyna.

Ang ikapitong anak ni Mehra ay ipinanganak bilang isang babae, na pinangalanang Manjari. Nang matuklasan ito ng Hari, nagpadala siya ng mga sundalo para dalhin si Manjari sa kaniya. Ngunit tumanggi ang ina ni Manjari na makipaghiwalay sa kaniyang anak na babae. Sa halip, nagpadala siya ng mensahe sa hari na kailangan niyang patayin ang asawa ni Manjari kung gusto niyang isama ito.

Kaya naman, ang mga magulang ni Manjari ay sabik na makahanap ng manliligaw kay Manjari na maaaring talunin ang hari pagkatapos ng kasal. Hiniling ni Manjari sa kaniyang mga magulang na pumunta sa lugar ng mga taong nagngangalang Balia kung saan makikita nila ang isang batang nagngangalang Yadav Veer Lorik. Siya ang kaniyang kasintahan sa nakaraang buhay, at may kakayahang talunin ang hari.

Nagkita ang mga ama ni Manjari at Lorik at naayos ang kasal. Dumating si Lorik kasama ang kalahating milyong tao para sa kasal, upang pakasalan si Manjari. Nang makarating sila sa pampang ng ilog na anak, ipinadala ng hari ang kaniyang mga tropa upang labanan si Lorik at hulihin si Manjari. Si Lorik ay tila natalo sa digmaan. Si Manjari, bilang isang pambihirang babae, ay pumunta kay Veer Lorik at sinabi sa kaniya na mayroong isang nayon na pinangalanang Gothani malapit sa Muog Agori. Sinabi niya sa kaniya na mayroong isang templo ng Panginoon Shiva sa nayong iyon at kung siya ay pupunta doon at manalangin sa diyos, ang tagumpay ay magiging kaniya.

Ginawa ni Lorik ang sinabi ni Manjari at nanalo sa digmaan kaya nagpakasal ang dalawa. Bago umalis sa hangganan ng nayon, sinabihan ni Manjari si Lorik na gumawa ng isang mahusay na bagay upang maalala ng mga tao na mahal nila ang isa't isa sa ganoong sukat. Tinanong ni Veer Lorik si Manjari kung ano ang dapat niyang gawin upang ito ay maging simbolo ng tunay na pag-ibig at walang mapagmahal na mag-asawang babalik na nabigo mula rito. Si Manjari, na nakaturo sa isang bato, ay hiniling kay Lorik na putulin ang bato gamit ang parehong espada na ginamit niya upang patayin ang Hari. Ganun din ang ginawa ni Lorik, naputol ang bato sa dalawang piraso. Inilapat ni Manjari ang vermilion sa kanyang ulo mula sa isang pira-pirasong bato at ginawa ang Veer Lorik Stone bilang Tanda ng tunay na pag-ibig, upang tumayo doon magpakailanman.