D. L. Ashliman
Si Dee L. Ashliman, na propesyonal na nagsusulat bilang DL Ashliman (ipinanganak noong Enero 1, 1938) ay isang Amerikanong folklorista at manunulat. Siya ay Propesor Emeritus ng Aleman sa Unibersidad ng Pittsburgh[1] at itinuturing na isang nangungunang dalubhasa sa alamat at mga kuwentong bibit.[2] Naglathala siya ng ilang mga gawa sa genre.
Personal na buhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Dee Ashliman ay isinilang noong Enero 1, 1938 sa Idaho Falls, Idaho, kina Laurn Earl Ashliman at Elgarda Zobell Ashliman.[3] Siya at ang kaniyang pamilya ay lumipat sa Rexburg noong siya ay sanggol pa. Miyembro siya ng Ang Simbahan ni Jesucristo ng mga Banal sa mga Huling Araw. Ang kaniyang mga magulang ay nagtayo ng isang tindahan ng sapatos doon, na nawasak noong 1976 ng baha na dulot ng pagbagsak ng Prinsa ng Teton.[4] Ikinasal si Ashliman kay Patricia Taylor, isang guro ng musika,[5] sa Idaho Falls Idaho Temple noong Agosto 1960.[6] Mayroon silang tatlong anak.[7] Siya ngayon ay nakatira at nagtatrabaho sa St. George, sa katimugang Utah.[8]
Propesyonal na karera
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Ashliman ay nakakuha ng BA mula sa Unibersidad ng Utah noong 1963, at ang kaniyang MA at PhD sa Rutgers noong 1969; ang kaniyang post-gradwado na pag-aaral ay isinagawa sa Unibersidad ng Göttingen sa Alemanya. Ang kaniyang disertasyon ng doktorado ay pinamagatang "The American West in Nineteenth-century German Literature".[9]
Ginugol ni Ashliman ang karamihan sa kaniyang karera sa pagtatrabaho sa Unibersidad ng Pittsburgh, kung saan siya ay isang katuwang na propesor ng Aleman mula 1977 hanggang 1986, ang tagapangulo ng departamento ng Aleman mula 1994 hanggang 1997, at nanatiling miyembro ng faculty hanggang Mayo 2000, nang siya ay nagretiro.[10] Nagtrabaho din siya bilang isang bumibisitang propesor sa Unibersidad ng Augsburg sa buong dekada 1990.[11] Mula sa kaniyang pagreretiro, nagboluntaryo siya bilang isang instruktor sa Institute for Continued Learning sa Dixie State College sa Utah, nagtuturo ng tradisyong-pambayan, mitolohiya, at digital na potograpiya.[12][13]
Sa kaniyang gawain sa alamat, pangunahing nag-aaral at nagsusulat si Ashliman sa mga kuwentong-pambayan sa wikang Ingles, at sa mga kuwentong Indo-Europeo. Ang kaniyang gawa sa Folk and Fairy Tales: A Handbook, isang sangguniang gabay sa alamat, ay inilarawan bilang "namumukod-tangi para sa kaiklian nito at isang nagsasangandaang estilo ng pagsulat".[14] Kasama sa kaniyang mga gawa ang malawak na pag-catalog at pagsusuri ng mga Kuwentong Bibit ng mga Grimm[15] at mga Pabula ni Esopo.
Si Ashliman ay nagpapanatili ng isang website sa mga kuwentong bayan at kuwentong bibit sa pamamagitan ng Unibersidad ng Pittsburgh.[16] Ang site ay itinuturing na "isa sa mga pinaka-iginagalang na mapagkukunan ng mga iskolar para sa mga mananaliksik ng alamat at fairytale".[17] Naglingkod siya sa Advisory Board ng Sussex Center for Folklore, Fairy Tales at Fantasy na nakabase sa Unibersidad ng Chichester.[18]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ "People | Department of German | University of Pittsburgh". www.german.pitt.edu. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Sussex Centre for Folklore, Fairy Tales and Fantasy". University of Chichester. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "1940 U.S. Federal Population Census". Census Bureau. 1940. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Obituary - Elgarda Zobell Ashliman". Rexburg Standard Journal. findagrave.com. 10 Agosto 2004. Nakuha noong 7 Setyembre 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "ICL Course Catalog" (PDF). Dixie State College. 2018. p. 14. Nakuha noong 7 Setyembre 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Dee Ashliman Marriage and Divorce Records". Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)[patay na link] - ↑ Gale (2009). "Ashliman, D. L. 1938-". Contemporary Authors. Encyclopedia.com. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Sussex Centre for Folklore, Fairy Tales and Fantasy". University of Chichester. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "The American West in nineteenth-century German literature in SearchWorks". searchworks.stanford.edu. Nakuha noong 2015-11-24.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "D.L. Ashliman's Home Page". University of Pittsburgh. 17 Pebrero 2010. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Gale (2009). "Ashliman, D. L. 1938-". Contemporary Authors. Encyclopedia.com. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ De Masters, Tiffany (30 Disyembre 2009). "Classes have seniors in mind". The Spectrum. Newspapers.com. p. 1. Nakuha noong 7 Setyembre 2018.
{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "ICL Course Catalog" (PDF). Dixie State College. 2018. pp. 6, 19. Nakuha noong 7 Setyembre 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Roncevic, Mirela (1 Setyembre 2004). "Review of Folk and Fairy Tales". Library Journal: 118. OCLC 36096783.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ D. L. Ashliman (9 Abril 2016). "The Grimm Brothers' Children's and Household Tales". University of Pittsburgh. Nakuha noong 7 Setyembre 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Dianne de Las Casas (2006). Story Fest: Crafting Story Theater Scripts. Westport, Connecticut: Teacher Ideas Press, p. 73. ISBN 1-59469-009-X.
- ↑ "Sussex Centre for Folklore, Fairy Tales and Fantasy". University of Chichester. Nakuha noong 19 Enero 2018.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "Sussex Centre for Folklore, Fairy Tales and Fantasy: People". University of Chichester. Nakuha noong 25 Nobyembre 2015.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)