Domenico Morelli
Si Domenico Morelli (Agosto 4, 1823 – Agosto 13, 1901)[1] isang Italyanong pintor, na pangunahing gumagawa ng makasaysayang at relihiyosong mga gawa. Si Morelli ay napakalaki ng impluwensiya sa sining ng ikalawang kalahati ng ika-19 na siglo, kapuwa bilang direktor ng Accademia di Belle Arti sa Napoles, ngunit dahil din sa kaniyang pagiging mapanghimagsik laban sa mga institusyon: mga katangiang umusbong sa madamdamin, kadalasang makabayan, Romantiko at kalaunan ay mga simbolistang paksa ng kaniyang mga canvas. Si Morelli ang guro ni Vincenzo Petrocelli.
Sina Domenico Morelli at Vincenzo Petrocelli ang nagsimula ng Paaralan ng Disenyo sa Akademya ng Sining ng Magagandang Sining sa Napoli. Ang kanilang mahalagang pakikipagtulungan ay nagdulot ng mga pundasyon para sa kilusan ng “Neapolitan Painting”. Ang Neapolitan School of Painting na itinatag nila ay nangibabaw sa kahalagahan nito sa likas na sining ng Italya, na nakaimpluwensya sa mga sumunod na henerasyon ng mga artistang.
Kasama si Vincenzo Petrocelli, siya ay direktang pinili ng Hari Ferdinando II delle Due Sicilie upang lumikha ng isang serye ng frescoes sa Tempio di San Francesco sa Gaeta.
Kabilang sa kanyang maraming mga mag-aaral ay sina Giuseppe Costa, Francesco Paolo Michetti, Vittorio Matteo Corcos, Giuseppe Boschetto, Camillo Miola, Edoardo Tofano, Antonio Mancini, at Enrico Salfi . Idinisenyo ni Morelli ang mga fresco na ipininta para sa puntod ni Giacomo Leopardi, na matatagpuan sa simbahan ng San Vitale sa Fuorigrotta, ngunit tinapos ang mga ito pagkatapos ng pagkamatay niya ng kaniyang manugang na si Paolo Vetri.[2][3]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]