Pumunta sa nilalaman

Diocleciano

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Emperador Diocletian)
Diocletiano
Diocletianus
Emperador ng Imperyo Romano
Busto na Laureate ni Diocletiano.
Paghahari20 November 284 – 1 April 286 (alone)
1 April 286 – 1 Mayo 305 (bilang Augusto ng Silangan, with Maximian as Augusto ng Kanluran)[1]
Buong pangalanDiocles (buong pangalan ay walang nakaaalam) (from birth to accession);
Caesar Gaius Aurelius Valerius Diocletianus Augustus (as emperor)[2]
PinaglibinganPalasyo ni Diocletiano in Aspalathos (now Split, Croatia). His tomb was later turned into a Christian church, the Cathedral of St. Domnius, which is still standing within the palace at Split.
SinundanNumerian
KahaliliConstantius Chlorus and Galerius
Konsorte kayPrisca
SuplingValeria

Si Gaius Aurelius Valerius Diocletianus (c. 236-316), na ipinanganak na Diocles (Griyego: Διοκλής) at kilala sa Ingles bilang Diocletian (Kastila: Diocleciano), ay ang Emperador Romano mula Nobyembre 20, 284 hanggang Mayo 1, 305. Sa kaniang pag-akyat sa pwesto, kanyang tinapos ang Krisis ng Ikatlong Siglo. Ginawa niyang kapwa-emperador si Maximiano Augusto noong 285. Tinakda niyang emperador (Cesar) sina Galerius and Constantius noong 293 bilang Junior Caesars. Sa kanyang sistemang "Tetrakiya" o "Paghahari ng Apat", kanyang hinati ang pamumuno ng Imperyo Romano sa apat na Emperador.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. Barnes, New Empire, 4.
  2. Barnes, New Empire, 4. For full imperial titulature, see: Barnes, New Empire, 17–29.


Usbong Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.