Etikang pangmilitar
Ang etikang pangmilitar (Ingles: military ethics) ay nilayon na makapagbigay ng gabay sa mga kasapi ng sandatahang lakas upang makakilos sa isang gawi sumasang-ayon sa mga pangangailangan ng pakikihamok o pakikipaglaban at pag-oorganisang pangmilitar[1] Habang ang teoriya ng digmaang makatwiran ay pangkalahatang tinatanaw upang makapagtakda ng mga gawi na panlikuran ng mga pagtatalo o pagdedebateng pangmoralidad, ang mga bansa ay mayroong mas tiyak na mga paraan ng pagtataguyod ng mga prinsipyong ito na pang-etika.
Kabilang sa pangmilitar na etika ang maramihang mga kabahaging pook, kasama na ang sumusunod, sa piling ng iba pa:
- ano ba, kung mayroon man, ang dapat na maging mga batas ng digmaan
- pangangatwiran para sa pagsisimula ng paggamit ng puwersang militar
- mga kapasyahan hinggil sa kung sino ba ang maaaring puntriyahin sa pakikidigma
- mga pagpapasya hinggil sa pagpili ng mga sandata, at anong mga epektong kolateral ang idurulot ng ganiyang mga sandata
- mga pamantayan sa pamamahala ng mga bihag na militar
- mga paraan ng pagharap sa mga paglabag sa mga batas ng digmaan
Tingnan din
[baguhin | baguhin ang wikitext]Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ Toner, James Hugh (2000). Morals under the Gun: The Cardinal Virtues, Military Ethics, and American Society. Baltimore: University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2159-0.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)