Eugene Hütz

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Si Eugene Hütz (Aleman: [hʏts] ; Ukranyo: Євген Гудзь, romanisado: Yevhen Hudz, IPA: [jeu̯ˈɦɛn ˈɦudzʲ]; ipinanganak Yevgen Oleksandrovych Nikolayev-Symonov, Ukranyo: Євген Олександрович Ніколаєв-Симонов, noong Setyembre 6, 1972) ay isang mananawit na ipinanganak sa Ukranya, konpositor, disc jockey, at aktor, pinakakilala bilang frontman ng Gypsy punk na bandang Gogol Bordello.

Maagang buhay[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Hütz ay isinilang sa Boyarka, sa isang Rusong ama, isang mangkakatay sa propesyon, at isang Ukranyanang ina na kalahating Servitka Roma ang ninuno.[1][2] Ang kaniyang ama ay tumugtog din ng gitara sa isa sa mga unang rock band ng Ukranya, Meridian. Noong 14 si Eugene, ginawa niya at ng kaniyang ama ang kaniyang unang gitara ng plywood, ang kaniyang unang distortion pedal mula sa mga bahagi ng radyo, at ang kaniyang unang drum set mula sa malalaking metal na lata ng isda, na binalatan ng mga layer ng Scotch tape.[3] Natuto si Hütz ng Ingles sa pamamagitan ng kaniyang mga musical na "mentor" dahil, tulad ng sinabi niya, "Ang Rusong rock ay palaging may mga lirkong napakahusay at mas abante kaysa sa orihinal na Kanluraning rock 'n' roll, sa tingin ko. Siyempre, mas malakas ang Kanluraning rock pagdating sa pagtatanghal at produksiyon, ngunit ang mga Rusong manunulat ng kanta ay ang mga kampeon sa pagsulat ng mga liriko. Kaya natural, pumili ako ng mga mentor na nagturo sa akin kung paano magkiwento, tulad ni Johnny Cash, o Nick Cave, o Leonard Cohen, o Shane MacGowan mula sa The Pogues. Natuto ako ng Ingles sa pamamagitan ng aking mga tagapagturo. Pakiramdam ko ay parang mga tiyuhin ko sila sa ganitong kahulugan."[4]

Ang paglipat ni Hütz tungo bilang isang mang-aawit sa US ay isang mahabang paglalakbay sa Polonya, Unggriya, Austria, at Italya. Tinawag ng mga inapo ng Romani ang Servo Roma (isang tribo na kilala sa mga panday, mangangalakal ng kabayo, at musikero), tumakas si Hütz at ang kaniyang pamilya sa kanilang bayan matapos marinig ang pagsabog ng Chernobyl. Sila ay gumugol ng pitong taon sa paglalakad sa mga kampo ng mga lumikas sa Silangang Europa bago nanirahan sa Estados Unidos Habang naninirahan sa Kyiv Hütz ng mga magulang ay itinago ang kanilang mga ninuno ng Roma, at sa paglalakbay na ito lamang nakilala si Hütz sa kaniyang pinagmulan. Binisita nila ang nayong pinanggalingan ng kaniyang pamilya at ipinakilala siya ng kaniyang mga kamag-anak sa mahahalagang pagkain at musika ng kanilang kultura.[5]

Ang background ni Hütz na Roma/Ukrainian ay nagbibigay ng kaniyang pangunahing inspirasyon, na nakakaimpluwensiya sa kaniyang pamumuhay at sa musika ng kaniyang banda na Gogol Bordello. Gayunpaman, ang koneksiyon ni Hütz sa kaniyang pinagmulang kultura ay hindi walang kontrobersiya, at siya ay nakikita bilang isang polarizing na pigura sa mga internasyonal na aktibistang karapatan ng Romani dahil sa mga estereotipong pagpapakita ng kulturang Romani.[6]

Dumating si Hütz sa estado ng Estados Unidos ng Vermont noong 1992 bilang isang politikal na lumikas sa pamamagitan ng isang programa sa muling pagpapatira kasama ang kanyang ina, ama, at pinsang si Yosef.[7]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Interview: Eugene Hütz, the moustachioed-gypsy-rocker". The Independent. London. 13 July 2007. Inarkibo mula sa ang orihinal noong November 4, 2012. Nakuha noong 2 May 2010.
  2. "Euro clash". The Sydney Morning Herald. 10 December 2005.
  3. "Eugene Hütz of Gogol Bordello: An interview and a spiritual experience". Jankysmooth.com. 28 October 2014. Nakuha noong 25 August 2015.
  4. Kravtsova, Yekaterina (16 November 2011). "Gogol Bordello unplugged: The kings of gypsy punk return to the city for an acoustic gig at Glavclub next week". The St. Petersburg Times. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 22 November 2011. Nakuha noong 27 November 2011.
  5. Christgau, Reviewer Robert. "Eugene Hutz, Gogol Bordello's Gypsy Punk Hero". NPR.org (sa Ingles). Nakuha noong 2021-07-30.
  6. Silverman, Carol (2012). Romani Routes: Cultural Politics and Balkan Music in Diaspora. Oxford University Press. p. 287. ISBN 9780199358847.
  7. "Interview:Hutz-pah". Seven Days. Burlington VT. 27 July 2005. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 24 Pebrero 2012. Nakuha noong 28 February 2011.