Ghatam

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang ghaṭam (Sanskrito: घटं ghaṭaṁ, Kannada: ಘಟ ghaṭah, Tamil: கடம் ghatam, Telugu: ఘటం ghatam, Malayalam: ഘടം , ghatam) ay isang instrumentong pinapalo na ginagamit sa iba't ibang repertoire sa buong India. Ito ay isang pagkakaiba na nilalaro sa Punjab at kilala bilang gharha dahil bahagi ito ng mga katutubong tradisyon ng Punjabi. Ang analogo nito sa Rajasthan ay kilala bilang madga at pani mataqa ("pitsel ng tubig").

Ang ghatam ay isa sa mga pinakasinaunang instrumentong pinapalo ng India. Isa itong palayok na may makitid na bibig. Mula sa bibig, ito ay pahilig palabas upang bumuo ng isang tagaytay. Pangunahin na gawa sa luwad na binalutan ng lamang tanso o kobre na may maliit na halaga ng lamang bakal, ang tono ng ghatam ay nag-iiba ayon sa laki nito. Ang tono ay maaaring bahagyang mabago sa pamamagitan ng paglalagay ng luwad na plasticine o tubig.[1]

Bagaman ang ghatam ay kapareho ng hugis ng isang ordinaryong Indiyanong domestikong luwad na banga, ito ay partikular na ginawa upang tugtugin bilang isang instrumento. Ang tono ng palayok ay dapat na maganda at ang mga dingding ay dapat na pantay ang kapal upang makagawa ng pantay na tono at magandang tunog.

Ang mga Ghatam ay kadalasang ginagawa sa Manamadurai, isang lugar malapit sa Madurai sa Tamil Nadu. Kahit na ang instrumento na ito ay ginawa sa ibang mga lugar tulad ng Chennai at Bangalore, masyadong, ang Manamadurai ghatams ay may espesyal na kalidad ng tonal. Ito ay pinaniniwalaan na ang putik ay may espesyal na kalidad. Ang Manamadurai ghaṭam ay isang mabigat, makapal na palayok na may maliliit na tipak ng tanso na hinaluan sa luwad. Ang ganitong uri ng ghaṭam ay mas mahirap laruin ngunit gumagawa ng matalas na tunog ng metal na tugtog na pinapaboran ng ilang manlalaro.

Etimolohiya[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pangalang ghaṭam ay nagmula sa salitang Sanskrito na ghaṭaka (palayo) at ang kaugnay na termino, kuṇḍa (pitsel). Ang magkakaugnay na termino para sa palayok sa Tamil ay kuḍam (tubig na palayok). Kapansin-pansin na ang terminong ghaṭam ay partikular na nagdadala ng kahulugan ng isang natatambol na instrumentong pangmusika. Ang iba pang mga termino ay kumakatawan sa mga pang-araw-araw na kagamitan na walang tiyak na kahulugan ng musika.

Mga katulad na instrumento[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang madga ay isang hilagang Indiyanong bersiyon ng katimugang Indiyanong ghaṭam at ginawa mula sa isang napakanatatanging na luwad. Ang gumagawa kung minsan ay nagdaragdag ng ilang uri ng metal o grapito na alikabok sa luwad na responsable para sa asul-kulay-abong hitsura at para sa espesyal na tunog.

Ang madga ay maaaring laruin nang katulad ng ghaṭam. Magagawa ang malalakas na tono ng baho kung pinindot ng isa gamit ang patag na kamay ang pagbubukas sa tuktok ng instrumento. Ang madga ay maaaring laruin gamit ang mallets (mga patpat) at mayroong maraming mga tunog na maaaring gawin gamit ang instrumentong ito. Ito ay mas manipis kaysa sa isang ghaṭam ngunit napakamatatag at hindi kasing-babasagin gaya ng iniisip ng isa.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Reck, David B. (1999). "Musical Instruments: Southern Area". Routledge. In: Arnold, Alison; ed. (2000). Garland Encyclopedia of World Music. South Asia: The Indian Subcontinent. Vol. 5. Garland, New York/London.