Goldilocks at ang Tatlong Oso

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang "Goldilocks at ang Tatlong Oso" (orihinal na pinamagatang "Ang Kuwento ng Tatlong Oso") ay isang ika-19 na siglong Britanikong kuwentong bibit kung saan mayroong tatlong bersiyon. Ang orihinal na bersiyon ng kuwento ay nagsasabi tungkol sa isang hindi gaanong magalang na matandang babae na pumasok sa kagubatan na tahanan ng tatlong bachelor na oso habang sila ay wala. Umupo siya sa kanilang mga upuan, kumain ng ilan sa kanilang sopas, umupo sa isa sa kanilang mga upuan at sinira ito, at matulog sa isa sa kanilang mga kama. Nang bumalik ang mga oso at natuklasan siya, nagising siya, tumalon sa bintana, at hindi na muling nakita. Ang pangalawang bersiyon ay pinalitan ang matandang babae ng isang maliit na batang babae na nagngangalang Goldilocks, at ang ikatlo at sa ngayon ay pinakakilalang bersiyon ay pinalitan ang orihinal na trio ng oso na may Papa Bear (Amang Oso), Mama Bear (Inang Oso), at Baby Bear (Sanggol na Oso).

Ang orihinal na nakakatakot na kuwento sa bibig ay naging isang maaliwalas na kuwento ng pamilya na may pahiwatig lamang ng banta. Ang kuwento ay nakakuha ng iba't ibang mga interpretasyon at inangkop sa pelikula, opera, at iba pang media. Ang "Goldilocks and the Three Bears" ay isa sa mga pinakasikat na kuwentong bibit sa wikang Ingles.[1]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ilustrasyon sa "The Story of the Three Bears" ikalawang edisyon, 1839, inilathala ni WN Wright ng 60 Pall Mall, Londres

Sa bersiyon ng kuwento ni Robert Southey, tatlong atropomorpikong oso – "isang maliit na oso, isang katamtamang-laking oso, at isang mahusay, malaking oso" – nakatira magkasama sa isang bahay sa kakahuyan. Inilalarawan sila ni Southey bilang napakabuti, mapagkakatiwalaan, hindi nakakapinsala, malinis, at mapagpatuloy. Ang bawat isa sa mga "bachelor" oso na ito ay may sariling mangkok, upuan, at kama ng lugaw. Isang araw ay nagluluto sila ng lugaw para sa almusal, ngunit ito ay masyadong mainit upang kainin, kaya nagpasya silang mamasyal sa kakahuyan habang lumalamig ang kanilang lugaw. Isang matandang babae ang lumapit sa bahay ng mga oso. Pinaalis na siya ng pamilya niya dahil kahihiyan siya sa kanila. Siya ay bastos, masama, mabaho, pangit, marumi, at isang palaboy na karapat-dapat sa isang stint sa House of Correction. Tumingin siya sa bintana, sumilip sa keyhole, at itinaas ang trangka. Nang masigurong walang tao sa bahay, pumasok siya. Kinain ng matandang babae ang lugaw ng Osong Maliit, pagkatapos ay umupo sa kaniyang upuan at binasag ito. Paikot-ikot, nakita niya ang mga kama ng mga oso at nakatulog sa kama ni Osong Maliit. Ang katapusan ng kuwento ay naabot kapag bumalik ang mga oso. Nakita ni Osong Maliit ang kaniyang walang laman na mangkok, ang kaniyang sirang upuan, at ang matandang babae na natutulog sa kaniyang kama at umiiyak, "May nakahiga sa aking kama, at narito siya!" Nagising ang matandang babae, tumalon sa bintana at hindi na muling nakita.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Elms 1977, p. 257