Gongbei (arkitekturang Islamiko)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Isang gongbei sa Lungsod ng Linxia

Ang Gongbei (Tsino: 拱北; pinyin: Gǒngběi ; mula sa Arabe: قُبّة‎ (qubba),[1] Persa: گنبدgonbad,[1] nangangahulugang "simboryo", "lungaw"), ay isang terminong ginamit ng mga sa Hui sa Hilagang-kanlurang Tsina para sa isang Islamikong complex ng dambana na nakasentro sa isang libingan ng isang Sufi na maestro, karaniwang tagapagtatag ng isang menhuan (isang Tsinong Sufi na sekta, o isang "banal na angkan"). Ang libingan mismo ay karaniwang tinatakpan ng isang simboryo.[2][3]

Ang isang katulad na pasilidad na kilala bilang dargah ay makikita sa ilang Islamikong bansa.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 Lipman, Jonathan Neaman (1998). Familiar strangers: a history of Muslims in Northwest China. Hong Kong University Press. p. 61. ISBN 962-209-468-6.
  2. Lipman, Jonathan Neaman (1998). Familiar strangers: a history of Muslims in Northwest China. Hong Kong University Press. p. 61. ISBN 962-209-468-6.
  3. Joseph Fletcher, The Sufi Paths (turuq) in China”, Etudes Orientales 13/14 (1994). Quoted in: Dru C. Gladney (1996). Muslim Chinese: ethnic nationalism in the People's Republic. (Volume 149 of Harvard East Asian monographs). Harvard Univ Asia Center. p. 41. ISBN 0-674-59497-5.