Gyeonmyo jaengju

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Gyeonmyo jaengju ay isang Koreanong kuwentong-pambayan na tradisyonal na binanggit bilang dahilan kung bakit hindi nagkakasundo ang mga pusa at aso sa isa't isa. Lumilitaw ang kuwento sa maraming mga pagkakaiba-iba sa ilang mga koleksiyon ng kuwentong-bayan sa kasaysayan.

Ang kuwento ay tungkol sa isang mahalagang marmol na ipinagkaloob sa isang mahirap na mangingisda ng isang gawa-gawang karpa. Matapos manakaw ang marmol, ang aso at pusa ng mangingisda, bilang pasasalamat sa kanilang panginoon, ay ninakaw pabalik ang marmol. Sa kanilang pag-uwi, nawalan ng marmol ang pusa at nag-away ang dalawa tungkol dito. Sa huli, kinukuha ng pusa ang marmol at ibinalik ito sa mangingisda.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Suma[baguhin | baguhin ang wikitext]

Minsan may isang matandang lalaki na nanghuhuli ng isda . Isang araw, ang mangingisda ay nakahuli ng isang malaking karpa ngunit hinayaan niya ito nang makita niyang lumuha ang carp. Nang pumunta ang mangingisda sa dalampasigan kinabukasan, lumitaw ang isang batang lalaki, nagpakilalang anak ng Haring Dragon ng Dagat, at sinabi sa mangingisda na siya ang carp na iniwan ng mangingisda noong nakaraang araw. Nagpatuloy ang bata sa pasasalamat sa matandang mangingisda at inanyayahan siya sa palasyo ng Haring Dragon. Ang mangingisda ay tinanggap ng Haring Dragon at binigyan ng isang mahalagang marmol na nagpayaman sa kaniya sa kaniyang pag-uwi. Pagkarinig ng balita tungkol dito, ninakaw ng isang matandang babae sa kalapit na nayon ang mahalagang marmol sa pamamagitan ng palihim na pagpapalit nito ng ibang marmol, na naghila sa matandang mangingisda pabalik sa kahirapan.

Nakita ng pusa at asong nakatira kasama ng mangingisda ang pagnanakaw bilang pagkakataon upang ipahayag ang kanilang pasasalamat sa kanilang amo at pumunta sa bahay ng matandang babae sa karatig nayon. Pinagbantaan ng pusa at ng aso ang daga na nakatira sa bahay ng matandang babae upang alamin kung saan niya itinago ang mamahaling marmol.

Habang pauwi, ang aso ay kailangang lumangoy sa isang ilog habang ang pusa ay nakaupo sa likod ng aso na may marmol sa bibig nito. Gayunpaman, nang tanungin ng aso ang pusa kung ligtas ba itong nakahawak sa marmol, sa wakas ay ibinuka ng pusa ang bibig nito upang sumagot at ibinagsak ang marmol sa ilog. Naging sanhi ito ng pag-aaway ng pusa at ng aso, pagkatapos ay umalis ang aso sa bahay at ang pusa ay nanatili sa tabi ng ilog upang kumain ng ilang isda. Nang lumitaw ang mahalagang marmol sa loob ng isda na kinakain nito, ibinalik ng pusa ang marmol sa kaniyang amo. Mula noon, mas pinili ng mangingisda ang pusa at itinago ang aso sa labas ng bahay, kung saan ang relasyon ng pusa at aso ay naging magkakaibigan hanggang sa magkaaway.

Pagkakaiba-iba[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang Gyeonmyo jaengju ay binubuo ng maraming bahagi kabilang ang bahagi kung saan iniligtas ng mangingisda ang buhay ng pamumula, ang bahagi kung saan niloloko ng matandang babae ang mangingisda upang mawala ang kaniyang marmol, at ang bahagi kung saan nag-aaway ang pusa at aso dahil sa marmol.[1] Ang labanan ng pusa at aso ay may posibilidad na pinagsama sa iba't ibang bahagi upang lumikha ng mga pagkakaiba-iba ng kuwentong ito na higit sa lahat ay nasa ilalim ng dalawang uri: ang isa na pinagsasama ang pag-aaway ng pusa at aso na may bahagi tungkol sa pagbabalik ng pabor ng pamumula, at ang isa na pinagsasama ang pusa at away ng aso sa asawa ng mangingisda na natalo ang isang sawa (imugi).[2] Ang mga pagkakaiba-iba ng pangalawang uri ay nagtatampok ng isang sawa na puno ng sama ng loob sa mangingisda, na matalinong natalo ng asawa ng mangingisda. Ang ilang mga pagkakaiba-iba ay laktawan ang karamihan sa mga detalye na may kaugnayan sa kung paano nakuha ng mangingisda ang marmol. Sa iba pang mga pagkakaiba-iba, ang taong nagnakaw ng marmol ay hindi isang matandang babae mula sa isang kalapit na nayon, ngunit isang kaibigan ng mangingisda o isang peddler.[3]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Lee, Ji-young, “Dog and Cat Fight Over Magic Marble,” Korean Folk Literature-Encyclopedia of Korean Folk Culture.
  2. The story about a wife using her wisdom to quell a python’s threat can also be witnessed in the tale Kkwong gwa isimi (꿩과 이시미 The Pheasant and the Python). In Kkwong gwa isimi, a woman eats a pheasant and gives birth to a son. The pheasant the woman ate had originally been captured by a python. When the son grows up and is about to marry, the python threatens to eat the son instead of the pheasant. The son’s bride begs the python to spare her husband’s life. The python ignores the bride’s appeal but instead bestows a gem that glows at night and grants wishes. The bride uses the gem against the python and defeats it.
  3. Seong Gi-yeol, “The Cat and Dog Fight Over a Marble,” Encyclopedia of Korean Folk Culture. Lee, Ji-young, “Dog and Cat Fight Over Magic Marble,” Korean Folk Literature-Encyclopedia of Korean Folk Culture.