Ikaapat na Krusada
| Fourth Crusade | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bahagi ng the Crusades | |||||||||
 Conquest of Constantinople by the Crusaders in 1204. | |||||||||
| |||||||||
| Mga nakipagdigma | |||||||||
.png){kind=small} Bulgarian Empire | |||||||||
| Mga kumander at pinuno | |||||||||
 Boniface I Louis I Enrico Dandolo Isaac II Angelos |
Alexios III AngelosAlexios V Doukas Kaloyan of Bulgaria  Emeric I | ||||||||
| Lakas | |||||||||
|
Crusaders: 10,000 men[1] Venetians: 10,000 men[1] and 210 ships[2] | Byzantines: 15,000 men[3] and 20 ships[4] | ||||||||
| Mga nasawi at pinsala | |||||||||
| High | High | ||||||||
.svg){kind=small}
Ang Ikaapat na Krusada (1202–1204) ay orihinal na nilayon upang sakupin ang kinokontrol ng mga Muslim na siyudad ng Herusalem sa pamamagitan ng pananakop sa pamamagitan ng Ehipto. Sa halip nito, noong Abril 1204, sinakop ng mga nagkrusadang Europeo ang siyudad na Silangang Kristiyano ng Constantinople na kabisera ng Silanganing Imperyo Romano. Ito ay nakikita na huling mga akto ng Schismo ng Silangan-Kanlurarn sa pagitain ng Simbahang Silangang Ortodokso at Simbahang Katoliko Romano at isang mahalagang pangyayari sa pagbagsak ng Imperyo at Kristiyano sa Silangan. Itinatag ng mga nagkrusada ang Imperyong Latin(1204–1261) at iba pang mga estadong Latin sa mga lupaing Byzantine na kanilang sinakop. Ang pagsalungat ng Byzantine sa mga hindi nasakop na bahagi ng imperyo gaya ng Nicaea, Trebizond, at Epirus ay sa huli nagpalaya sa kabisera at nagpabagsak sa mga estado ng nagkrusada.
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ 1.0 1.1 Phillips, Jonathan (2004). The Fourth Crusade and the Sack of Constantinople. New York: Viking. p. 269. ISBN 978-0-14-303590-9.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ Phillips. The Fourth Crusade, p. 106.
- ↑ D. Queller, The Fourth Crusade The Conquest of Constantinople, 185
- ↑ Phillips, The Fourth Crusade, p. 157.