Ikalawang Krusada

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Second Crusade
Bahagi ng the Crusades
Hand colored map of the Near East. At the top is the Byzantine Empire which encircles the Seljuq Turks on three sides, north, west, and south. Below those two groups are the Kingdom of Armenia on the west and the County of Edessa on the east. Stretching along the coast below them are the Principality of Antioch, the County of Tripoli and the Kingdom of Jerusalem. To the east of the coast is Emirate of Damascus and the Dominion of the Atabeks. At the bottom of the map is the Caliphate of Cairo.
The fall of Edessa, seen here on the right of this map (c.1140), was the primary cause of the Second Crusade.
Petsa1145–1149
Lookasyon
Resulta

Decisive Saracen victory in Holy Land
Decisive Crusader victories in Iberia and the Baltic

  • Failure to recreate County of Edessa.
  • Peace treaty between Byzantine Empire and Seljuq Turks.
  • Beginning of Crusader advances into Egypt.
  • Collapse of Almoravids, and rise of the Almohads.
Pagbabago sa
teritoryo
Lisbon captured by the Portuguese and Tortosa captured by the Catalans, Wagria and Polabia captured by Saxon Crusaders, otherwise status quo ante bellum
Mga nakipagdigma

Crusaders


Kingdom of Sicily

Saracens

Mga kumander at pinuno

Melisende of Jerusalem
Baldwin III of Jerusalem
Raymond II of Tripoli
Raymond of Poitiers
Louis VII of France and Eleanor of Aquitaine
Thoros II of Armenia
Afonso I of Portugal
Alfonso VII of León and Castile
Conrad III of Germany
Ottokar III of Styria
Manuel I Komnenos
Thierry of Alsace
Stephen of England
Geoffrey V of Anjou
Vladislaus II of Bohemia


Roger II of Sicily
Mesud I
Tashfin Ibn Alibr
Ibrahim ibn Tashfin
Ishaq ibn Ali
Abd al-Mu'min
Imad ad-Din Zengi
Saif ad-Din Ghazi I
Al-Muqtafi
Al-Hafiz
Lakas
Germans: 20,000 men[1]
French: 15,000 men[1]

Ang Ikalawang Krusada (1145–1149) ang ikalawang krusada na inilunsad mula sa Europa. Ang Ikalawang Krusada ay sinimulan bilang tugon sa pagbagsak ng Kawnti ng Edessa sa nakaraang taon ng mga pwersa ni Zengi. Ang Kawnti ay itinatag noong Unang Krusada(1096–1099) ni Baldwin ng Boulogne noong 1098. Bagaman ito ang unang itinatag na estado ng nagkrusada, ito rin ang una na bumagsak. Ang Ikalawang Krusada ay inanunsiyo ni Papa Eugene III at ang una sa mga krusada na pinamunuan ng mga haring Europeo na sina Louis VII ng Pransiya at Conrad III ng Alemanya na may tulong ng isang bilang ng ibang mga maharlikang Europeo. Ang mga hukbo ng mga dalawang haring ito ay nagmartsa ng magkahiwalay sa buong Europa. Pagkatapos na tumawid sa teritoryong Byzantine tungo sa Anatolia, ang parehong mga hukbong ito ay magkahiwalay na natalo ng mga Turkong Seljuq. Ang pangunahing sangguniang Kristiyano sa Kanluran ng Krusadang ito na si Odo ng Deuil at ang mga sangguniang Kristiyanismong Syriac ay nag-angkin na sikretong hinarang ng Emperador ng Imperyong Byzantine na si Manuel I Comnenus ang pagsulong mga nagkrusada partikular na sa Anatolia kung saan inakusahan na kanyang sinadyang utusan ang mga Turko na atakihin ang mga ito. Sina Louis at Conrad at mga natitirang mga hukbo nito ay dumating sa Herusalem at noong 1148 ay lumahok sa isang hindi mahusay na napayuhang pag-atake sa Damascus. Ang krusada sa silangan ay isang pagkabigo para sa mga nagkrusada at isang malaking pagkapanalo para sa mga Muslim. Ito ay kalaunang nagkaroon ng mahalagang impluwensiya sa pagsalakay sa Herusalem at naglunsad ng Ikatlong Krusada sa wakas ng ika-12 siglo. Ang tanging tagumpay ng Ikalawang Krusada ay ang isang pinagsamang pwersa ng mga 13,000 na nagkrusadang Flemish, Frisian, Norman, Ingles, Scottish, at Aleman noong 1147. Sa paglalakbay mula sa Inglatera sa pamamagitan ng barko tungo sa Banal na Lupain, ang hukbo ay huminto at tumulong sa mas maliit na 7,000 hukbong Portuges sa pagsalakay sa Lisbon na nagpatalsik sa mga naninirahan nitong mga Moor.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 Norwich 1995, pp. 94–95.