Pumunta sa nilalaman

Tagagamit:NenengB/Japanese idol

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
(Idinirekta mula sa Japanese idol)

Sa Hapon kultura, idols (アイドル aidoru?) Ay (kadalasan babae) media personalities sa kanilang mga kabataan at maagang twenties na ay isinasaalang-alang lalo na kaakit-akit o maganda at kung sino ay, para sa isang panahon hanggang mula sa mga ilang buwan sa ilang taon, regular na lilitaw samass media, hal. bilang singers para sa mga pop group, bit-bahagi na aktor, TV personalities (tarento), ang mga modelo sa larawan kumalat-publish sa magazine, advertisement, atbp


Kasaysayan

Ang idolo kababalaghan ay nagsimula sa panahon ng maagang mga taon sa pagitan ng ikapitumpu at ikawalumpu, sumasalamin ang boom sa Japan para sa Sylvie Vartan musikero sa ang Pranses pelikula Cherchez l'idole sa 1963, na may Hapon na pamagat (アイドル を 探せ Aidoru han sagase?) Noong Nobyembre 1964. Kataga ang dumating upang mailapat sa anumang maganda babae na artista o mang-aawit, o anumang maganda lalaki na mang-aawit. Malabata batang babae, karamihan sa pagitan ng 14 at 16, at malabata lalaki, karamihan sa pagitan ng 15 at 18, ay nagsimulang sumisikat sa nangungunang kalagayan sa dulaan. Isa sa mga partikular na, Momoe Yamaguchi, isang malaking bituin hanggang sa kanyang asawa at pagreretiro sa 1980. Idols dominado ang pop pinangyarihan ng musika sa 80s; at panahon na ito ay kilala bilang ang "Golden Age ng Idols sa Japan". Sa isang taon, tulad ng maraming bilang 40 o 50 mga bagong mga idols maaaring lumitaw, lamang sa mawala mula sa pampublikong ilaw ng lente sa ilang sandali pagkatapos. Ang ilang mga idols mula sa na panahon, tulad ng Seiko Matsuda, ay pa rin tanyag. Sa 90s, ang kapangyarihan ng babae Hapon idols nagsimulang umuunti, bilang industriya ng musika na shifted patungo sa mga musikero ng rock at singers para sa kanino ng musika ay isang mas mahalagang punto benta sa tingin o wholesomeness, pati na rin patungo sa mga genres tulad ng kumatok na mas mahirap parisukat na may maginoo ganda. Sa parehong oras, ang kapangyarihan ng mga lalaki Hapon idols, tulad ng SMAP, Kinki Kids, Tokio at V6, lumago. Ang Hapon idolo ng kababalaghan ay nagkaroon ng isang malaking epekto sa mga popular na kultura sa Hong Kong at Taiwan.

Karaniwang ito ay sinabi ng babae Hapon idols kumakatawan ang perpektong babae na form sa Hapon lipunan. Sila ay mga simbolo ng babae iyag at madalas ay bihis erotically. Para sa kadahilanang ito sila ay madalas idolized sa pamamagitan ng parehong mga lalaki at mga babae. Lalake madla 'infatuations may magandang tingin ng isang idolo ay fed na may detalyadong impormasyon tungkol sa sukat ang idolo, paboritong kulay, pagkain, libangan, tipo ng dugo, atbp Babae mambabasa ay interesado sa panggagaya ng kanilang estilo, kulay ng buhok, pananamit, atbp Magandang halimbawa ng mga idols fashion-lider ng Ayumi Hamasaki, Hitomi, Ryōko Hirosue at Namie Amuro. Gayunpaman, sa kung ano ang pinaka-Europeans ay makita sa isang pasalungat na paninindigan, ito interes sa detalye ay sinamahan ng isang sabay-sabay na maliwanag na kawalan ng interes sa katotohanan ng detalye ito bilang ito ay iniharap. Ito ay pinaka-starkly ipinapakita sa mga tuntunin ng edad. Halimbawa, ito ay malawak na kinikilala na ang maraming mga idols ay mas matanda kaysa sa u19 o ng u15 kategorya na ito ay inilalagay sa loob ng. Mayroon ding isang kasamang na playfulness may edad na hindi karaniwan na ang isa ay maaaring iugnay sa ang stereotypical tigas ng Hapon kultura. Ang popular na magazine idolo ang 'Beppin', halimbawa, ay masaya na iugnay ang isang malawak na iba't ibang edad sa parehong modelo sa mga magkakasunod na mga pahina ng parehong edition. Ito ay tila hindi abala ang mga Hapon na tagahanga na maunawaan na ang mga detalye ng modelo ay isang papel. Maaari din ito na nauugnay sa mga ideya na kasinungalingan ng mas malalim sa loob ng Hapon kultura: una, ang idealization ng kabataan kung saan ay makikita sa mga bagay tulad fashions adult 'ng cutesie' at ang pagguhit ng mga kababaihan sa kanilang sarili (sa mga tuntunin ng damit at paraan) bilang mas bata pa sila. Pangalawa, maaaring ito ay makikita bilang bahagi ng isang Hapon tradisyon ng pagbubuo ng mga tungkulin sa loob ng mga papel; ito ay makikita sa pag-uugali ng lihim geysha at sa Kabuki teatro.

Namie Amuro ay ang pinaka-popular na babae idolo sa huli 1990s, bagaman marketed bilang sexier at mas mature kaysa sa iba pang mga idols. Sinimulan niya ang kanyang karera sa 1992 bilang isang mang-aawit para sa pop group na Super Monkeys, ngunit ang grupo flopped masyadong mabilis. Producer nagustuhan Amuro at noong 1995 siya nagpunta solo, enjoying napakalaking tagumpay. Noong 1997 siya nagpunta sa isang isang-taon na pahinga dahil sa kanyang pagbubuntis, at eclipsed sa pamamagitan ng Ayumi Hamasaki. Sari-saring uri naganap sa ang 1990s at sa halip ng ilang mga idols na nagpapaligsahan para sa katanyagan, ang isang bilang ng mga idols sa mga tiyak na mga katangian ay hinati sa merkado. Noong kalagitnaan ng 1990s, idols naging mas bata kaysa dati, at mga grupo ng mga idols tulad ng Speed at Morning Musume ay naging bantog. Ang isang bagong genre ng mga idols na tinatawag na Net mga Idols naging kilala sa huli 1990s, lamang ang lumilitaw sa mga website. Sa 1997 may lumitaw Kyoko Petsa, ang unang "cyber idolo" o "virtual idolo". Kyoko Petsa ay isang gawa-gawa na kasaysayan at mga istatistika at ang kanyang sariling mga kanta. Samantala, gurabia aidoru (グラビア アイドル, ie "[larawan] gravure idols") tulad ng Yoko Matsugane, Rio Natsume at Eiko Koike kalakhan lumitaw skimpily armas sa "cheesecake" na mga litrato.

Habang nabuo noong 1999, ang 00 ay nakita ang tumaas sa katanyagan ng Arashi, isang boy band na ginawa sa pamamagitan ng Johnny & Associates, Inc, ang pinakamalaking lalaki na talento ng idolo ahensiya. Sa ng 2007 NHK Kouhaku Utagassen, "Idol grupo mula sa Akihabara" AKB48, "Otaku idolo" Shoko Nakagawa, "Idol mula sa US" Leah Dizon ay gumanap ng isang halu-halong klase na tinatawag na "Espesyal na halu-halong klase: Pinakabagong Japan ipinagmamalaki Kultura" sama-sama, na ipinakilala bilang "Akiba-kei idols", habang Kumusta! Project group, kabilang ang Morning Musume, ay hindi lumahok sa programang ito mula noong 2008. Sa 2008, "Malapit ng Hinaharap Technopop Unit" pabango, na kung saan nakuha ng mga sikat na sa kanilang mga kanta ng hit ng na taon na "Polyrhythm", Sang sa entablado para sa sa unang pagkakataon.

Noong 2010, lumitaw ang ilang bagong mga grupo ng idolo, tulad ng Momoiro klouber, isa pang Kumusta! / Project na agwat ng mga milya grupo S, isang kapatid na grupo ng mga AKB48 SKE48. Mula sa Avex, kung saan gaganapin mga grupo ng batang babae 'tulad ng MAX, Folder5, managinip, isang malabata grupo idolo Tokyo batang babae' Estilo ginawa pasinaya. Isang TV-based Idoling group!!! ay may sariling programa sa Fuji TV, bilang pangunahing hakbang ng Onyanko Club ay Fuji TV Yuuyake Nyan Nyan bago, at nakakakuha ilang katanyagan. Ang kasalukuyang sitwasyon sa Japanese idolo tanawin ay tinatawag na "Idol sengoku jidai" (アイドル 戦国 時代; naiilawan Idol digmaan edad). Korean babae idolo group din naging mas kilala ng madla ang mga Hapon sa taong ito.

Sapagkat sa nakaraang mga taon sa isang idolo itinatago ang kanyang idolo imahe hanggang pinili niya itigil o lamang ay masyadong gulang upang ipagpatuloy ang pagiging isang kapani-paniwala idolo, sa mga nakaraang taon ilang mga ex-idols matagumpay na matured mula sa pagiging isang idolo sa pagiging ganap actresses, singers o mga musikero na na respetado para sa kanilang mga kasanayan sa halip ng (o sa karagdagan sa) pagiging admired para sa kanilang mga tingin at imahe.


Kultura Ang kultura ng mga Hapon idols ay nagbago sa paglipas ng mga taon at ito ay pinag-uusapang kung ang nakaraang idols ay magkakaroon ng parehong halaga ng tagumpay kung bibigyan ng pare-parehong pagkakataon ngayon. Karamihan ng mga tinatawag na mga idols Sung mga awit na magkasya ang J-pop at sa pangkalahatan ang mga ito ay itinuturing na medyo, maganda, o sariwang-mukha, kung hindi maganda. Gayunpaman, mayroong mga eksepsiyon sa pamantayan ang.

Sa 1970s, idols ay may isang aura ng kahiwagaan na iniwan karami ng kanilang mga lifestyles lihim. Kanilang pampublikong at "pribadong" buhay ay maingat orchestrated-lumitaw nila laging perpekto sa lahat ng mga sitwasyon at tila upang tamasahin ng isang labis-labis na pamumuhay na karamihan Hapon ay maaari lamang managinip tungkol sa. Sa katotohanan, gayunpaman, sila ay inilagay sa ilalim ng tuloy-tuloy na pagmamatyag sa pamamagitan ng kanilang mga promoters at nagawang upang tamasahin ang mga pribadong buhay na imbento para sa kanila. Ang kanilang mga pay ay nakakagulat na mababa. Madalas sila ay overworked at kahit na kung ang kanilang mga kanta ibinebenta na rin ang karamihan ng ang pera napunta sa mga musikero at manunulat. Ang mga tagahanga ay may ilang mga pagkakataon upang makita ang mga ito na lampas ng ilang minuto sa TV o radio at ito ay mahirap upang ibahagi ang kanilang mga interes. Magazine ay ang pinakamahusay na pinagmulan para sa impormasyon at maraming mga idols ay may isang opisyal fan club na panaka-mail kung ano ang maliit na impormasyon ay maaaring inilabas.

Sa 1980s, ang mga idols naging magkano ang mas malapit sa average Hapon tao, ito ay malamang dahil napabuti ang average na pamumuhay ng Hapon. Habang pa rin mahigpit kontrolado, idols ay pinahihintulutan upang ipakita ang higit pa sa kanilang aktwal na personalities at ay pinahihintulutan upang ipaalam ang ilang maingat na scripted outbursts. Ang media ay madalas na gawa-gawa "competitions" sa pagitan ng dalawa o higit pang mga idols, batay sa mga bagay tulad ng bilang ng mga talaan na ibinebenta, ang bilang ng mga tagahanga sa opisyal fan club, atbp Sa huli 1980s, sa halip na umasa sa mga magazine at TV, ang ilang makapagsimula eksperimento sa mga bagong media at teknolohiya tulad ng mga laro sa video, na may halo-halong mga resulta. Ang mga nagtatrabaho sa mga kondisyon ng idols napabuti at kahit sa mga may limitadong tagumpay ay maaaring mabuhay modestly at higit pa ng pera ang ginawa ay binayaran sa idols kanilang sarili, kahit na sila pa lamang nakatanggap ng isang maliit na bahagi.

Sa 1990s, sa halip na marketed bilang mga tao na nanirahan mas mahusay at ay mas mahusay kaysa sa average, idols naging tao na lamang ang nangyari upang magkaroon ng isang maliit na bagay na maging popular. Kung saan ang mga kagustuhan ng mga nakaraang idols ay napakatamis, ito ay ngayon katanggap-tanggap para sa isang idolo lang mahal pagkain ramen o upang ipakita ang isang bagay na iba kaysa sa isang ngiti, upang tumaghoy na nakuha ng isang maliit na sa labas ng hugis o sa umamin sa shopping sa paligid para sa mga mas mababang presyo . Idols din ay naging isang kabit sa hindi mabilang na Anime sa pamamagitan ng awit pagbubukas o nagtatapos ng mga awit na may maliit na kaugnayan sa ang Anime mismo. Ilang experimented sa pagiging seiyu, at kaya boses aktor kanilang mga sarili ay naging medyo tulad ng mga idols, magiging increasingly popular. Kahit ngayon, ang ilan pa rin ang kasangkot sa industriya ng video game, kahit na sila ay hindi palaging ganap na matagumpay.

References

Ellis in Wonderland (2007-05-31). "Declaration of a cyber-doll". Ellis in Wonderland. Retrieved 2007-05-31.

Lukacs, Gabriella (2007-05-31). "The Net Idols: New Forms of Creative Employment and Neoliberal Labor Subjectivities in 1990s Japan". AAS Annual Meeting. Retrieved 2007-05-31.

Hidetsugu, Enami (2007-05-31). "Show biz exploits 'volunteerism' image in packaging of latest teen idol". The Japan Times. Retrieved 2007-05-31.

Aoyagi, Hiroshi (2000) 'Pop idols and Asian identities' in Timothy Craig (ed.) 'Japan Pop! Inside the World of Japanese Popular Culture.' M.E. Sharpe