Jawaharlal Nehru

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Jawaharlal Nehru
Unang Punong Ministro ng India
Nasa puwesto
15 Agosto 1947 – 27 Mayo 1964
MonarkoGeorge VI
(until 26 Enero 1950)
PanguloRajendra Prasad
Sarvepalli Radhakrishnan
Gobernador HeneralAng Earl Mountbatten ng Burma
Chakravarti Rajagopalachari
(hanggang 26 Enero 1950)
DiputadoVallabhbhai Patel
Nakaraang sinundanItinatag ang posisyon
Siya mismo bilang Pangalawang Pangulo ng Konseho ng Ehekutibo
Sinundan niGulzarilal Nanda (Kumikilos)
Ministro ng Pagtatanggol
Nasa puwesto
31 Oktubre 1962 – 14 Nobyembre 1962
Nakaraang sinundanV. K. Krishna Menon
Sinundan niYashwantrao Chavan
Pansariling detalye
Ipinanganak14 Nobyembre 1889(1889-11-14)
Allahabad, United Provinces, British India
(kasalukuyan-araw Uttar Pradesh, India)
Namatay27 Mayo 1964(1964-05-27) (edad 74)
New Delhi, Delhi, India
HimlayanShantivan
Partidong pampolitikaIndian National Congress
AsawaKamala Nehru (k. 1916; died 1936)
AnakIndira Gandhi
MagulangMotilal Nehru
Swaruprani Thussu
Kamag-anakTingnan ang Nehru-Gandhi family
Alma materTrinity College, Cambridge
Inns of Court
Trabaho
  • Barrister
  • writer
  • politician
Mga parangal Bharat Ratna (1955)
Pirma

Si Jawaharlal Nehru (14 Nobyembre 1889 – Mayo 27, 1964) ay ang unang Punong Ministro ng India at isang sentral na pigura sa politika ng India bago at pagkatapos ng kalayaan. Siya ay lumitaw bilang isang bantog na pinuno ng kilusang Indian independence sa ilalim ng pag-aaral ng Mahatma Gandhi at nagsilbi bilang Indiya bilang Punong Ministro mula sa pagtatatag nito bilang isang malayang bansa noong 1947 hanggang sa kanyang kamatayan noong 1964. Siya ay itinuturing na maging arkitekto ng modernong estado ng bansa ng India: isang soberanong, sosyalista, sekular, at demokratikong republika. Siya ay kilala rin bilang Pandit Nehru dahil sa kanyang mga ugat sa komunidad Kashmiri Pandit habang maraming mga kababaihang Indian ang kilala niya bilang Chacha Nehru ("Uncle Nehru").[1][2]

Ang anak ni Motilal Nehru, isang kilalang abogado at nasyonalista na estadista at Swaroop Rani, ay nagtapos sa Trinity College, Cambridge at sa Inner Temple, kung saan siya ay nagsanay na maging isang barrister. Sa kanyang pagbabalik sa India, nagpatala siya sa Allahabad High Court at nag-interes sa pambansang pulitika, na kalaunan ay pinalitan ang kanyang legal na kasanayan. Isang nakatalagang nasyonalista mula sa kanyang kabataan, siya ay naging isang pagtaas ng pigura sa pulitika ng India sa mga kaguluhan ng 1910s. Siya ay naging prominenteng pinuno ng mga kaliwang paksyon ng Pambansang Kanlurang Kongreso noong 1920s, at sa bandang huli ng buong Kongreso, na may pahiwatig na pahintulot ng kanyang tagapagturo, si Gandhi. Bilang Pangulo ng Kongreso noong 1929, hiniling ni Nehru ang kumpletong kalayaan mula sa Britanik Raj at sinimulan ang mapagpasyang paglilipat ng Kongreso patungo sa kaliwa.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. "Indian National Congress". inc.in. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 5 Marso 2016. {{cite web}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)
  2. "Nation pays tribute to Pandit Jawaharlal Nehru on his 124th birth anniversary | Latest News & Updates at Daily News & Analysis". dna (sa Ingles). 14 Nobyembre 2013. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 1 Hulyo 2017. Nakuha noong 18 Mayo 2017. {{cite news}}: Unknown parameter |deadurl= ignored (|url-status= suggested) (tulong)

Mga kawing panlabas[baguhin | baguhin ang wikitext]