Kababaihan sa Hinduismo
Ang mga tekstong Hindu ay nagpapakita ng magkakaiba at magkasalungat na pananaw sa posisyon ng kababaihan, mula sa pamumuno ng babae bilang pinakamataas na diyosa, hanggang sa paglilimita sa mga tungkulin ng kasarian. Ang Devi Sukta na himno ng Rigveda, isang banal na kasulatan ng Hinduismo, ay nagpahayag ng enerhiyang pambabae bilang ang kakanyahan ng uniberso, ang lumikha ng lahat ng bagay at kamalayan, ang walang hanggan at walang hanggan, ang metapisiko at empirikong realidad (Brahman), ang kaluluwa, (pinakamataas na sarili) ng lahat.[1] Ang babae ay ipinagdiriwang bilang ang pinakamakapangyarihan at ang nagbibigay kapangyarihan sa ilang Hindu Upanishads, Sastras, at Puranas, partikular na ang Devi Upanishad, Devi Mahatmya at Devi-Bhagavata Purana.[2][3][4]
Ang mga sinaunang at medyebal na panahon ng mga tekstong Hindu ay nagpapakita ng magkakaibang larawan ng mga tungkulin at karapatan ng kababaihan sa Hinduismo. Kinikilala ng mga teksto ang walong uri ng pag-aasawa, mula sa paghahanap ng ama ng mapapangasawa para sa kaniyang anak na babae at paghingi ng pahintulot nito (kasal ni Brahma), hanggang sa paghahanap ng ikakasal na walang paglahok ng magulang (kasal ng Gandharva).[5][6] Sinasabi ng mga iskolar na ang mga teksto at talaang Hindu sa panahong Vedic na iniwan ng mga manlalakbay sa sinaunang at medyebal na India ay nagmumungkahi na ang sinaunang lipunang Hindu ay hindi nagsagawa ng Ubad o Sati.[kailangan ng sanggunian] Ang mga kasanayang ito ay malamang na naging laganap noong ika-2 milenyo CE mula sa mga sosyo-politikal na pag-unlad sa subkontinente ng India.[kailangan ng sanggunian] Sa buong kasaysayan, nakita ng lipunang Hindu ang maraming babaeng pinuno, gaya ni Rudramadevi, mga relihiyosong pigura at santo, tulad ni Andal, mga pilosopo, tulad ni Maitreyi, at mga babaeng practitioner/konduktor ng mga ritwal ng Vedic Hindu.[kailangan ng sanggunian]
Ang Hinduismo, sabi ni Bryant, ay may pinakamalakas na presensiya ng banal na kababaihan sa mga pangunahing relihiyon sa daigdig, mula noong sinaunang panahon hanggang sa kasalukuyan.[kailangan ng sanggunian] Ang diyosa ay tinitingnan bilang sentro sa mga tradisyon ng Shakti at Shiva Hindu.[7][8] Ang matriyarkal na teolohiya ay laganap sa mga tradisyong Sanskritic at nayong Hinduismo na may kaugnayan sa pagsamba sa Shakti, at mayroong maraming Hindu na komunidad ang matriyarkal.[kailangan ng sanggunian]
Mga sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑ McDaniel 2004.
- ↑ McDaniel 2004, pp. 90–92.
- ↑ C. Mackenzie Brown (1990), The Triumph of the Goddess, State University of New York Press, ISBN, page 77
- ↑ Thomas Coburn (2002), Devī Māhātmya: The Crystallization of the Goddess Tradition, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120805576, pages 138, 303-309
- ↑ Rajbali Pandey (1969), Hindu Saṁskāras: Socio-religious Study of the Hindu Sacraments, ISBN 978-8120803961, pages 158-170 and Chapter VIII
- ↑ The Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M, James G. Lochtefeld (2001), ISBN 978-0823931798, Page 427
- ↑ David Kinsley (2005), Hindu Goddesses: Vision of the Divine Feminine in the Hindu Religious Traditions, University of California Press, ISBN 978-8120803947, pages 6-17, 55-64
- ↑ Flood, Gavin, ed. (2003), The Blackwell Companion to Hinduism, Blackwell Publishing Ltd., ISBN 1-4051-3251-5, pages 200-203