Katuturan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang katuturan ay ang pahayag ng kahulugan ng isang salita o parirala. Ito ang saysay, nilalaman o laman, ubod, buod, esensiya, kabuluhan, diwa, katotohanan ng salita, parirala, pati na ng pangungusap o talata, at katulad.[1]

Mga uri[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • Denotasyon - Literal na kahulugan (Nalulunod na si Bea.)
  • Konotasyon - Malalim na kahulugan ng salita (Nalulunod sa kasiyahan.)

Karagdagang impormasyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

  • intensyonal na katuturan o sadyang katuturan (Ingles: intentional definition), tinatawag din itong konotasyon, tiyak ang kailangan nito at may kondisyon ang bagay sapagkat sinusulat na kasapi at may tiyak na ayos.
  • may palugit na katuturan (Ingles: extensional definition), tinatawag ding denotasyon, mayroong tiyak na palugit ang kaisipan o ngalan nito. Isa itong tala ng bawa't layon at ang may tiyak na ayos ang kasapi.

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Gaboy, Luciano L. Substance - Gabby's Dictionary: Praktikal na Talahuluganang Ingles-Filipino ni Gabby/Gabby's Practical English-Filipino Dictionary, GabbyDictionary.com.