Lina Kostenko

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Lina Kostenko
Kapanganakan19 Marso 1930
  • (Kyiv Oblast, Ukranya)
MamamayanUnyong Sobyet
Ukranya
Trabahomakatà,[1] manunulat,[1] children's writer, prosista

Si Lina Vasylivna Kostenko (Ukrainian: Ліна Василівна костенко; ipinanganak noong Marso 1930) ay isang makata, manunulat, manunulat, tagapaglathala, at dating hindi magkasundo sa Sobyet. Isang tagapagtatag at nangungunang kinatawan ng kilusang panulaan ng Sixtiers, si Kostenko ay inilarawan bilang isa sa mga nangungunang makata ng Ukraine at pinapurihan sa muling pagbuhay ng tulang liriko sa wikang Ukrainian.

Si Kostenko ay binigyan ng maraming karangalan, kabilang ang isang honorary professorship sa Kyiv Mohyla Academy, honorary doctorates ng Lviv at Chernivtsi University, at ang Shevchenko National Prize, at ang Legion of Honor

Maagang buhay at karera[baguhin | baguhin ang wikitext]

Kostenko noong 1948

Si Lina Vasylivna Kostenko ay ipinanganak sa isang pamilya ng mga guro sa Rzhyshchiv. Noong 1936, lumipat ang kanyang pamilya mula sa Rzhyshchiv sa Ukrainian capital city ng Kyiv, kung saan natapos niya ang kanyang sekundaryang edukasyon.

Mula 1937 hanggang 1941, nag aral siya sa Kyiv school #100, na matatagpuan sa Trukhaniv Island, kung saan nakatira ang kanyang pamilya. Ang paaralan, bilang karagdagan sa natitirang bahagi ng nayon, ay sinunog ng mga pwersa ng Nazi noong 1943. Ang tulang Lumaki Ako sa Kyivan Venice ay nakatuon sa mga pangyayaring ito.

Pagkatapos ng pagtatapos sa high school, nag aral siya sa Kyiv Pedagogical Institute, at kalaunan sa Maxim Gorky Literature Institute sa Moscow, mula sa kung saan siya ay nagtapos na may pagkakaiba sa 1956.

Sixtiers na paggalaw[baguhin | baguhin ang wikitext]

Si Kostenko ay isa sa mga una at pinakamahalagang numero ng kilusang Sixtiers ng 1950s at 1960s. Ang kanyang tula ay karaniwang liriko at sopistikado, ngunit lubos ding umaasa sa mga aporismo, kolokyalismo, at satirikal na pananalita, at karaniwang kritikal sa awtoritaryanismo.

Si Kostenko ay pinapurihan sa muling pagbuhay ng tulang liriko sa wikang Ukrainian, at tinawag na isa sa mga pinakadakilang babaeng makata ng Ukraine. Ivan Koshelivets, Ukrainian émigré scholar, tinukoy ang kanyang pagsulat bilang "walang uliran" para sa paglihis nito mula sa sosyalistang realismo.

Noong unang bahagi ng 1960s, siya ay sumali sa mga literary evenings ng Kyiv Creative Youth Club. Kasunod ng kanyang pagtatapos, naglathala siya ng tatlong koleksyon ng tula: Earthly Rays noong 1957, Sails noong 1958, at Journeys of the Heart noong 1961. Ang mga tula ay naging napakapopular sa mga mambabasa ng Ukrainian. Siya ay pinuna ng mga kritikong Sobyet dahil sa kanyang ideolohikal na di konpormatibong saloobin at ang kanyang malay na pag iwas sa mga prinsipyo ng sosyalistang realismo na ipinataw ng Partido Komunista. Pinilit siya ng pamahalaan ng Unyong Sobyet sa katahimikan dahil ayaw niyang magpasakop sa mga awtoridad ng Sobyet na nag censor sa kanyang mga tula.

Salungatan sa pamahalaang Sobyet[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong 1961, siya ay pinuna dahil sa "apoliticism." Noong 1963, inalis sa pagkakalimbag ang koleksyong panulaan ng The Star Integral, habang inalis sa tipograpiya ang isa pang koleksiyon ng mga tula, Ang Bundok ng Prinsipe. Sa mga taong ito, ang mga tula ni Kostenko ay inilathala sa mga magasin ng Czechoslovak at mga pahayagan sa Poland. Gayunpaman, paminsan minsan lamang nila naabot Ukrainian madla, karamihan sa pamamagitan ng samizdat.

Noong 1965, nilagdaan ni Kostenko ang isang liham ng protesta laban sa mga pag aresto sa intelektwalidad ng Ukranya. Naroon siya sa paglilitis nina Mykhailo Osadchyi at Myroslava Zvarychevska sa Lviv. Sa paglilitis sa magkapatid na Horyn, itinapon niya ang mga ito ng mga bulaklak. Kasama si Ivan Drach, umapela siya sa editorial office ng magazine na "Zhovten" (ngayon ay "Dzvin") at sa mga manunulat ng Lviv na may panukala na magsalita bilang pagtatanggol sa mga naaresto.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. 1.0 1.1 https://cs.isabart.org/person/160158; hinango: 1 Abril 2021.