Linyang San Fernando-Bacnotan

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Linyang San Fernando-Bacnotan
Buod
UriRiles pangkargamento
Riles pampasahero (hindi lahat)
SistemaPangunahing Linyang Pahilaga ng PNR
LokasyonLa Union
HanggananSevilla
Bacnotan
(Mga) Estasyon5
Operasyon
Binuksan noongEnero 25, 1955
(Mga) NagpapatakboKompanyang Daambakal ng Maynila
KarakterNasa Lupa
Teknikal
Luwang ng daambakal1,067 mm (3 ft 6 in)

Ang Linyang San Fernando-Bacnotan (na kilala bilang Linyang Bacnotan), ay isang karugtong ng Pangunahing Linyang Pahilaga.

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang linya ay binuksan noong Enero 1955, bilang extension ng Pangunahing Linyang Pahilaga.

Sa halip na ito ay karugtong ng San Fernando-Bacnotan ng Pangunahing Linyang Pahilga, ito ay nagsisilbing linya ng sangay.

Ang linya ay nagsisimula mula sa Pangunahing Linya ng Pahilaga sa KM. 262.955 sa pagitan ng mga estasyon ng Sevilla sa San Fernando, La Union via Sevilla Junction hanggang sa Bacnotan.

Binuksan ang panibangong estasyon ng San Fernando U, upang maglingkod ang mga serbisyo sa Bacnotan sa halip na ang estasyon ng San Fernando U sa Linyang Pahilaga.

Hindi tulad ng Linyang Bacnotan, ang Sudipen Extension ay nagsisimula nang direkta mula sa estasyon ng San Fernando, ang pagkakahanay ng linya ng Bacnotan at Sudipen ay sumasama sa Pagdaraoan sa San Fernando, La Union.

Ang mga benepisyo sa extension ay hindi lamang para sa mga pasahero ng Bacnotan, kundi pati na rin ang Cebu Port Land Cement (CEPOC) sa hilaga ng estasyon ng Bacnotan.[1]

Ang estasyong San Fernando U sa Linyang Pahilaga, ay nagsisilbi parin dulo ng mga pasahero ng tren sa Linyang Pahilaga (Northrail).

Sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]