Big Bad Wolf

Ang Big Bad Wolf (Malaking Masamang Lobo) ay isang kathang-isip na lobo na lumilitaw sa ilang mga kuwentong nagbababala na kinabibilangan ng ilan sa mga Kuwentong Bibit ng mga Grimm. Ang mga bersiyon ng tauhang ito ay lumitaw sa maraming mga akda, at ito ay naging isang pangkaraniwang arketipo ng isang nananakot na mandaragit na antagonista.

Mga interpretasyon

Ang "Little Red Riding Hood", The Three Little Pigs, "The Wolf and the Seven Young Kids", at ang kuwentong Ruso na Peter and the Wolf, ay sumasalamin sa tema ng nagngangalit na lobo at ng nilalang na inilabas na hindi nasaktan mula sa tiyan nito, ngunit ang ang pangkalahatang tema ng pagpapanumbalik ay napakaluma.

Ang dialog sa pagitan ng lobo at Little Red Riding Hood ay may mga pagkakatulad sa Nordikong Þrymskviða mula kay Elder Edda; ninakaw ng higanteng si Þrymr ang Mjölner, ang martilyo ni Thor, at hiniling si Freyja bilang kaniyang nobya para sa pagbabalik nito. Sa halip, binihisan ng mga diyos si Thor bilang isang nobya at ipinadala siya. Nang mapansin ng mga higante ang malabong mga mata ni Thor, kumakain, at umiinom, ipinaliwanag sa kanila ni Loki na si Freyja ay hindi natulog, o kumain, o lasing, dahil sa pananabik sa kasal.

Ang mga folklorista at antropolohistang pangkultura ng ika-19 na siglo tulad nina P. Saintyves at Edward Burnett Tylor ay binasa ang Little Red Riding Hood sa mga tuntunin ng mitolohiya ng araw at iba pang natural na mga siklo, na nagsasabi na ang lobo ay kumakatawan sa gabi na lumulunok sa araw, at ang mga pagkakaiba-iba kung saan ang Little Red Riding Hood ay pinutol mula sa tiyan ng lobo ay kumakatawan sa bukang-liwayway. Sa interpretasyong ito, may koneksiyon ang lobo ng kuwentong ito at si Skoll o Fenrir, ang lobo sa mitolohiyang Nordiko na lulunok sa araw sa Ragnarök.

Ang Etolohistang si Dr. Valerius Geist ng Unibersidad ng Calgary, Alberta ay sumulat na ang pabula ay malamang na batay sa tunay na panganib ng pag-atake ng lobo noong panahong iyon. Ipinapangatuwiran niya na ang mga lobo ay sa katunayan ay mapanganib na mga mandaragit, at ang mga pabula ay nagsilbing wastong babala na huwag pumasok sa mga kagubatan kung saan ang mga lobo ay kilala na nakatira, at upang maging maingat para sa mga ito. Parehong itinuring ang mga lobo at ilang bilang mga kaaway ng sangkatauhan sa rehiyon at panahong iyon.