Mga kagawiang-pambayan sa Punjab

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang mga kagawiang-pambayan na laganap sa Punjab ay nagsasama ng lokal na mistisismo[1] at tumutukoy sa mga paniniwala at gawi na mahigpit na katutubo sa mga Punjabi, ng rehiyon ng Punjab kabilang ang pagsamba sa mga ninuno, pagsamba sa mga santo, at mga lokal na kapistahan. Mayroong maraming dambana sa Punjab na kumakatawan sa katutubong relihiyon ng rehiyon ng Punjab na isang diskurso sa pagitan ng iba't ibang organisadong relihiyon.[2] Ang mga dambanang ito ay kumakatawan sa interkomunal na diyalogo at isang natatanging anyo ng kultural na kasanayan ng pagsamba sa santo.[3]

Inuri ni Roger Ballard (1999) ang katutubong relihiyon ng Punjab sa kismetic (kasawiang dulot ng kapalaran, o sobrenatural na nilalang) na dimensiyon ng relihiyosong buhay ng Punjabi, kasama ang panth (pamumunong nakapanghihikayat), dharam (mga batas na banal), at qaum (pagbubuo ng komunidad) na mga elemento.[4][5] Pinaniniwalaan ng kismetic na paniniwala na ang kasawian ay maaaring sanhi ng parehong hindi natutupad, mga naiinggit na espiritu tulad ng mga bhut (multo), dhag, jinn, at churail (mga bruha), gayundin ng ibang tao sa pamamagitan ng paggamit ng mahika, kabilang ang mga spell at incantation, at ang masamang mata (nazar).[kailangan ng sanggunian] Ang iba't ibang paniniwala ng mga tao ay nakakabit din sa halos lahat ng mga ibon at hayop,[6] na nagsisilbing mga tanda, sisidlan ng mga kapangyarihan, o mga sakripisyo.[6]

Kasabay ng mga paniniwala sa mga bayani at ninuno ng bayan, ang paniniwala sa karamihan ng mga masasamang espiritu, na kadalasang nagreresulta mula sa hindi napapanahong pagkamatay at udyok ng inggit mula sa hindi natutupad na mga pagnanasa na may kaugnayan sa mga masidhing pangyayari sa buhay tulad ng kawalan ng anak, ay nagpapakasawa sa iba't ibang antas ng pinsala sa buhay.[6] Ang nazar, na nagdudulot ng kasawian at pinsala sa pamamagitan ng paninibugho ng mga titig, ay kadalasang pinupuntirya ang mga miyembro ng pamilya, lupa at mga pananim, at personal na ari-arian, at pinoprotektahan laban sa mga anting-anting, kaugalian, at iba't ibang ugali sa lipunan, kabilang ang pagpapakumbaba.[7]

Ang pagsasagawa ng mga katutubong paniniwala ay kadalasang sinasamahan ng tinatawag na dhadi o mga katutubong balada, na umaakma sa mas maraming institusyonal na mga anyo ng musika tulad ng kirtan at qawwali.[8]

Mga layunin[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang ganitong tungkulin, tuluy-tuloy na katutubong relihiyon ay kadalasang nagkakaroon ng anyo sa paghanap ng tulong sa anyo ng mga itinuturing na mga manggagamot at espirituwal na mga maestro, kadalasan sa mga oras ng pagkabalisa, dalamhati, o galit,[9] tungkol sa mga ninuno, pamilya, at kamatayan,[10] at sa loob ng "mga kognitibong balangas ng sakit at pagpapagaling."[11]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. ↑ Singh, Nagendra Kr; Khan, Abdul Mabud (2001). Encyclopaedia of the World Muslims: Tribes, Castes and Communities (sa Ingles). Global Vision. ISBN 978-81-87746-09-6.
  2. ↑ Replicating Memory, Creating Images: Pirs and Dargahs in Popular Art and Media of Contemporary East Punjab Yogesh Snehi "Archived copy". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2015-01-09. Nakuha noong 2015-01-09.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  3. ↑ Historicity, Orality and ‘Lesser Shrines’: Popular Culture and Change at the Dargah of Panj Pirs at Abohar,” in Sufism in Punjab: Mystics, Literature and Shrines, ed. Surinder Singh and Ishwar Dayal Gaur (New Delhi: Aakar, 2009), 402-429
  4. ↑ Chohan, Sandeep Singh (2018). "Punjabi Religion Amongst the South Asian Diaspora in Britain: The Role of the Baba". In Jacobsen, Knut A.; Kumar, Pratap (mga pat.). South Asians in the Diaspora: Histories and Religious Traditions. Brill. p. 408. ISBN 9789047401407.
  5. ↑ Ballard, Roger (1999). "Panth, Kismet, Dharm te Qaum: Continuity and change in four dimensions of Punjabi religion". In Singh, Pritam; Thandi, Shinder S. (mga pat.). Punjabi Identity in a Global Context. pp. 1–25. ISBN 9780195648645. {{cite book}}: |work= ignored (tulong)
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 Bhatti & Michon 2004.
  7. ↑ Bhatti & Michon 2004, p. 144.
  8. ↑ Kalra, Virinder S. (2014). Sacred and Secular Musics: A Postcolonial Approach. Bloomsbury Publishing. pp. 132–133. ISBN 9781441100450.
  9. ↑ Warne, Nathaniel A. (2016). Emotions and Religious Dynamics. Taylor & Francis. p. 34. ISBN 9781317144557.
  10. ↑ Bhatti & Michon 2004, p. 140.
  11. ↑ Malhotra, Anshu; Mir, Farina (2012). Punjab Reconsidered: History, Culture, and Practice. OUP India. p. 152. ISBN 9780199088775.
Kinuha sa "https://tl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mga_kagawiang-pambayan_sa_Punjab&oldid=2058436"