Mga tradisyonal na kasuotang Palestino

Isang babae mula sa Ramallah, c. 1929–1946

Ang tradisyonal na kasuotang Palestino ay ang mga uri ng pananamit sa kasaysayan at kung minsan ay isinusuot pa rin ng mga Palestino. Ang mga dayuhang manlalakbay sa Palestina noong ika-19 at unang bahagi ng ika-20 siglo ay kadalasang nagkokomento sa saganang sari-saring kasuotan na isinusuot, lalo na ng mga fellaheen o mga babaeng nayon. Marami sa mga yari sa kamay na kasuotan ang mayaman sa burda at ang paglikha at pagpapanatili ng mga bagay na ito ay may mahalagang papel sa buhay ng mga kababaihan sa rehiyon.

Bagaman ang mga eksperto sa larangan ay natunton ang pinagmulan ng mga kasuotang Palestino hanggang sa sinaunang panahon, walang natitira pang mga artepakto ng damit mula sa maagang panahong ito kung saan maaaring tiyak na maikumpara ang mga modernong bagay. Ang mga impluwensiya mula sa iba't ibang imperyo na namuno sa Palestina, tulad ng Sinaunang Ehipto, Sinaunang Roma, at Imperyong Bisantino, bukod sa iba pa, ay naidokumento ng mga iskolar na higit sa lahat ay nakabatay sa mga paglalarawan sa sining at mga paglalarawan sa panitikan ng mga kasuotang ginawa sa mga panahong ito.

Hanggang noong dekada '40, sinasalamin ng tradisyonal na mga kasuotan ng Palestinian ang kalagayang pangkabuhayan at pag-aasawa ng isang babae at ang kaniyang bayan o distritong pinanggalingan, na may kaalamang mga tagamasid na nauunawaan ang impormasyong ito mula sa tela, mga kulay, gupit, at mga motif ng burda (o kawalan nito) na ginamit sa kasuotan.

Noong 2021, Ang sining ng pagbuburda sa Palestina, mga kasanayan, kasanayan, kaalaman, at mga ritwal ay itinala sa mga Kinatawang Talaan ng mga 'Di-nahahawakang Pamanang Pangkalinangan ng Sangkatauhan ng UNESCO.

Mga pinagmulan

Palestinang batang babae ng Belen sa kaniyang kasuotan, Banal na Lupain, sa pagitan ng 1890 at 1900

Sinabi ni Geoff Emberling, direktor ng Museo ng Suriang Oryental, na ang mga Palestinong damit mula sa unang bahagi ng ika-19 na siglo hanggang sa Unang Digmaang Pandaigdig ay nagpapakita ng "mga bakas ng magkatulad na mga estilo ng pananamit na kinakatawan sa sining mahigit 3,000 taon na ang nakararaan."

Si Hanan Munayyer, kolektor at tagapagpananaliksik ng Palestinong damit, ay nakakita ng mga halimbawa ng proto-Palestinong kasuotan sa mga artepakto mula sa panahong Canaanita (1500 BK) tulad ng mga pintang Ehipsiyo na naglalarawan sa mga Canaanita / sa hugis-A na kasuotan. Sinabi ni Munayyer na mula 1200 BK hanggang 1940 AD, ang lahat ng mga Palestinong damit ay pinutol mula sa mga natural na tela sa isang katulad na linyang-A na hugis na may tatsulok na manggas. Ang hugis na ito ay kilala ng mga arkeologo bilang "Siriakong tunika" at lumilitaw sa mga artepakto tulad ng isang garing na ukit mula sa Megiddo na mula noong 1200 BK.

Mga uri ng damit

Isang babaeng nakasuot ng padrong lambat na keffiyeh, Paris

Kasuotan sa ulo

Ang mga kababaihan sa bawat rehiyon ay may natatanging palamuti sa ulo. Pinalamutian ng mga kababaihan ang kanilang mga pananamit sa ulo ng ginto at pilak na barya mula sa kanilang pera sa pagkaasawa. Ang mas maraming barya, mas malaki ang kayamanan at prestihiyo ng may-ari (Stillman, p. 38).

Mga sapatos

Ang mga residente ng mga pangunahing bayan, Herusalem, Jaffa, Ramleh, Lydd, Hebron, Gaza, at Nablus, ay nagsuot ng malambot na puting sapatos na balat ng tupa na ang punto sa harap ay nakataas: mababang hiwa, hindi lampas sa bukung-bukong, at dilaw para sa mga lalaki. Bago ang kalagitnaan ng ika-19 na siglo, ang mga di-Muslim ay nagsuot ng itim na sapatos. Ang mga lalaki sa nayon ay nakasuot ng mas mataas na estilo na nakatali sa harap gamit ang isang leather button na nagbibigay ng proteksyon mula sa mga tinik sa mga bukid. Ang Bedouin ay nagsuot ng mga sandalyas, na ginawa ng mga gumagala-gala na mga gumagawa ng sapatos, kadalasang mga Algeriang Hudyo. Ang Arabeng pangalan para sa sandal, na'l, ay kapareho ng ginamit sa Bibliya. Sa mga natatanging okasyon, ang mga lalaking Bedouin ay nagsusuot ng mahabang pulang bota na may mga asul na tassel at bakal na takong, jizmet, na ginawa sa Damasco.