Misyong OsRox
Ang misyong OsRox (1931) ay isang kampanya na pinangunahan nina Sergio Osmeña at Manuel Roxas upang makamit ang pagkilala ng Estados Unidos ng kalayaan ng Pilipinas at pamumuno sa sarili ng Pilipinas. Nakamit ng misyong OsRox ang pagpasa ng Kongreso ng Estados Unidos ng Hare–Hawes–Cutting Act na nangangakong magbibigay ng kalayaan sa Pilipinas pagkalipas ng 10 taon ngunit ito ay itinakwil ng Senado ng Pilipinas sa panghihimok ni Manuel L. Quezon. Si Manuel L. Quezon ay nanguna sa isang misyon noong 1934 upang makuha ang pagpasa ng Kongreso ng Estados Unidos ng Batas Tydings–McDuffie na pinagtibay ng Senado ng Pilipinas.
Ang Batas Hare–Hawes–Cutting[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ang Misyong OsRox ay nanatili sa Estados Unidos nang pinakamatagal at naniguro sa pagpasa ng Batas Hare–Hawes–Cutting. Itatatag nito ang Komonwelt ng Pilipinas bilang isang transisyon na pamahalaan sa loob ng 12 taon, na sinusundan ng ganap na kalayaan noong Hulyo 4, 1946.[1][2] Ang Batas Hare–Hawes–Cutting ay nagreserba rin ng mga base militar sa Pilipinas para sa Estados Unidos at hinihiling sa Pilipinas na ilibre ang mga kalakal ng Amerika sa mga tungkulin ng customs. Ang mga probisyong ito ay itinuturing na kontrobersyal.[1]
Tinanggihan ng Lehislatura ng Pilipinas ang gawain ng Misyong OsRox sa mga sumusunod na dahilan:[2]
- Ang mga probisyon na namamahala sa mga ugnayang pangkalakalan sa pagitan ng Estados Unidos at Pilipinas ay seryosong magsasapanganib sa pang-ekonomiya, panlipunan, at pampulitika na mga institusyon ng bansa at maaaring matalo ang ipinangako na layunin na matiyak ang kalayaan para sa Pilipinas sa pagtatapos ng panahon ng transisyon.
- Ang sugnay ng imigrasyon ay hindi kanais-nais at nakakasakit sa mamamayang Pilipino.
- Ang mga kapangyarihan ng High Commissioner ay masyadong hindi tiyak.
- Ang militar, hukbong-dagat, at iba pang reserbasyon na itinakda sa akto ay hindi naaayon sa tunay na kalayaan, lumabag sa pambansang dignidad ng Pilipinas, at napapailalim sa hindi pagkakaunawaan.
Mga naging resulta[baguhin | baguhin ang wikitext]
Nobyembre ng 1933, sinimulan ni Quezon ang huling misyon ng kalayaan sa US upang subukang makakuha ng mas magandang panukalang batas para sa kalayaan para sa Pilipinas.[3] Hindi siya naging matagumpay gaya nina Osmeña at Roxas, dahil ang resulta ng misyon ay isang malapit na kopya ng Batas Hare–Hawes–Cutting na tinatawag na Batas Tydings–McDuffie. Inalis nito ang probisyon ng mga reserbasyon ng militar sa Pilipinas at pinalitan ang isa pa para sa "ultimate settlement sa mga base ng hukbong-dagat at mga istasyon ng gasolina."[2] Ito ay ipinasa ni Pangulong Franklin Roosevelt ng Estados Unidos at lubos na pinagtibay ng Lehislatura ng Pilipinas.[2][3]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ 1.0 1.1 Halili, p.186.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 "Independence Missions: An Effort for Self-Government". National Historical Commission of the Philippines. Inarkibo mula sa ang orihinal noong February 22, 2014. Nakuha noong March 10, 2012.
- ↑ 3.0 3.1 Halili, p. 187.
Ginamit na akda[baguhin | baguhin ang wikitext]
- Halili, Maria Christine. Philippine History: Rex Bookstore, Inc., 2004. ISBN 9712339343