Munting Muck (Aleman na kuwentong bibit)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Wilhelm Hauff

Ang kuwento ng Munting Muck ay isang kuwentong bibit na isinulat ni Wilhelm Hauff. Ito ay inilathala noong 1826 sa isang koleksiyon ng mga kuwentong bibit at nagsasabi sa kuwento ng isang tagalabas na tinatawag na Munting Muck.

Kuwentong balangkas[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwentong bibit ay nakabaon sa isang frame story[1] na tinatawag na "The Caravan": ang mga kalahok ng isang caravan ay nagkukuwento sa isa't isa, dahil ayaw nilang magsawa. Isa sa mga kalahok ay isang batang mangangalakal na tinatawag na Muley. Isinalaysay niya ang kuwento ng Munting Muck.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Noong bata pa, kilala ni Muley ang isang maliit na tao na tinatawag na Munting Muck, na nakatira din sa kaniyang sariling bayan sa Nicea sa Turkiya. Si Munting Muck ay nakatirang mag-isa sa isang bahay, na bihira niyang iwan. Dahil sa kaniyang maling hugis at ang kaniyang hindi angkop na pananamit ay palaging pinagtatawanan siya ni Muley at ng kaniyang mga kaibigan. Isang araw, napakasama nila sa kaniya. Pagkatapos ay binigyan siya ng ama ni Muley ng 50 suntok gamit ang tangkay ng tubo. Pagkatapos ng unang 25 suntok ay sinabi niya sa kaniya ang sumusunod na kuwento:

Ang ama ni Muck na si Mukrah ay isang iginagalang, ngunit mahirap na tao, na namuhay nang malungkot gaya ng kaniyang anak. Ikinahihiya niya ang maling porma ni Muck at samakatuwid ay hindi niya ito pinahintulutan ng anumang uri ng edukasyon. Nang mamatay si Mukrah, minana ng kaniyang mga kamag-anak ang lahat, dahil marami siyang utang sa kanila. Nakakuha lang si Muck ng suit na may malawak na pantalon, malawak na sinturon, amerikana, turban at kutsilyo.

Ang kaniyang ama ay matangkad at sa gayon ay pinutol ni Munting Muck ang mga binti at manggas ng malapad na pantalon nang hindi binabago ang lapad. Pagkatapos ay umalis siya sa kaniyang sariling bayan upang hanapin ang kaniyang kapalaran. Hindi nagtagal, nakahanap si Muck ng matutuluyan at bagong trabaho sa ibang bayan: kinailangan niyang alagaan ang mga pusa at aso ng isang misteryosong babae na tinatawag na Binibining Ahavzi.

Isang araw ay pumasok si Muck sa isang ipinagbabawal na silid sa bahay ni Binibining Ahavzi at aksidenteng nasira ang isang mamahaling mangkok. Kinuha niya ang dalawang bagay sa silid na ito at nagpasyang tumakas, dahil hindi niya nakuha ang kaniyang sahod at madalas na pinarurusahan nang walang dahilan. Ang dalawang bagay na ito ay may, tulad ng nangyari, mahiwagang kapangyarihan: Gamit ang pares ng tsinelas, hindi lamang siya makakalakad nang mas mabilis kaysa sa sinumang ibang tao, ngunit lumipad din sa anumang lugar na gusto niya. At ipinakita sa kaniya ng tungkod ang nakabaon na kayamanan.

Humanga ang hari sa mahiwagang tsinelas ni Muck, at sa gayo'y inalok siya ng posisyon bilang isang courier, na ikinainggit ng ibang mga katulong sa kaniya. Sa tulong ng kaniyang mahiwagang patpat panlakad, natuklasan ni Muck ang isang nakalimutang kayamanan sa hardin ng palasyo isang araw. Dahil gusto niyang magkaroon ng mga bagong kaibigan, ipinamahagi niya ang lahat ng mga gintong nakita niya sa ibang mga tao. Gayunpaman, siya ay kinasuhan ng pagnanakaw at ipinadala sa bilangguan.

Noong panahong iyon, ang opisyal na parusa sa pagnanakaw ng ari-arian ng hari ay kamatayan. Gayunpaman, mailigtas ni Munting Muck ang kaniyang buhay sa pamamagitan ng pagsasabi sa hari ng higit pa tungkol sa kapangyarihan ng mga tsinelas at tungkod. Pagkatapos ay sinubukan ng hari ang tsinelas, ngunit dahil hindi ipinakita ni Muck sa hari kung paano ihinto ang tsinelas, tumakbo ang huli at tumakbo hanggang sa siya ay mawalan ng malay. Galit na galit siya, kinumpiska ang mga magic item at pinalayas si Muck. Pagkatapos ng walong oras na martsa, sa wakas ay narating ni Munting Muck ang hangganan ng isang maliit na bansa.

Sa pamamagitan ng pagkakataon, natuklasan niya ang dalawang puno ng igos sa isang kagubatan. Sa tulong ng mga igos ay nakaganti siya: ang unang sari-saring uri ng igos ay nagdulot ng paglaki ng malalaking tainga ng asno at mahabang ilong; sa pamamagitan ng pagkain ng pangalawang uri ng igos, bumalik ito sa normal. Nakabihis bilang isang tindero, ipinuslit ni Munting Muck ang unang iba't ibang uri ng igos sa mesa ng hari. Di-nagtagal pagkatapos ay nagbihis siya bilang isang iskolar at inalok sa hari ang pangalawang uri ng mga igos bilang isang lunas para sa mga deformidad niya at ng kaniyang maharlikang korte.

Matapos mapatunayan ang bisa ng kaniyang pagpapagaling, dinala ng Hari si Muck sa tesoreriya, kung saan dapat siyang pumili ng gantimpala. Agad niyang inagaw ang kaniyang mga magic item at inihayag ang kaniyang pagkakakilanlan. Sa tulong ng kaniyang mahiwagang tsinelas, lumipad si Munting Muck pauwi at iniwan ang hindi tapat na hari na may deformed na mukha. Mula noon, nanirahan siya sa kaniyang sariling bayan sa malaking kasaganaan, ngunit malungkot habang hinahamak niya ang ibang tao.

"Naging matalino si Muck sa pamamagitan ng karanasan at samakatuwid ay nararapat siyang humanga sa halip na pangungutya", tinapos ng ama ni Muley ang kaniyang salaysay at iniligtas ang kaniyang anak sa natitirang kalahati ng mga suntok. Sinabi ni Muley ang kuwento ni Muck sa kaniyang mga kaibigan, na labis na humanga sa kuwento ng buhay ni Muck. Mula sa araw na ito pinarangalan nila si Muck at yumukod sa harap niya tuwing nakikita nila siya.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Wilhelm Hauff: Mährchen für Söhne und Töchter gebildeter Stände. Rieger’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1869, S. 80ff.