Kalakalang Galeon

Ang Kalakalang Galeon o Kalakalang Galyon (Ingles: galleon trade) ay itinatag ng Mehiko na ginagamit sa pangangalakal ng mga produkto sa pamamagitan ng mga galyon ng Maynila.

Ang lathalaing ito na tungkol sa Kasaysayan, Mehiko at Pilipinas ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.

Ang galyon ay mga barkong pangkalakalan ng Espanya na lumalayag sa Karagatang Pasipiko mula Maynila patungongMehiko at pabalik. Pag nangaling naman ang galeon sa Mehiko, ang pangalan ng barko ay magiging Galeon ng Acapulco . Naghinto ito noong taon 1565 at tumuloy sa simula ng ika 19 na siglo. Huminto talaga ito sa ika 19 na siglo, ilang taon lang pagkatapos ito tinuloy muli. Dahil sa paraan na ito, natupad ang pangarap ni Christopher Columbus na pumunta sa silangan ng daigdig at kunin ang mga kayamanan para idala sa Europa. ay nag umpisa noong kalagitnaan ng ika-16 na siglo, binuksan ang daungan ng Maynila para sa isang kalakalang panlabas. Bagaman nagsilbing kapaki-pakinabang na gawaing pang-ekonomiya para sa mayayamang Spaniard at Spanish mestizo, kahirapan naman ang naging dala nito para sa pangkaraniwang populasyon ng Pilipinas. Ilan sa mga positibong resulta ng kalakalang galyon sa Pilipinas ang kulturang Mexican na nakuha natin. Isa na rito ang Birhen ng Antipolo ng Mexico na nagsilbing patron ng mga manlalayag sa Pacific Ocean. Naipakilala rin sa Pilipinas ang mga tanim tulad ng avocado, bayabas, papaya, pinya at ilang hayop gaya ng kabayo at baka. Ang moro-moro, moriones, imahen ng Black Nazarene sa Quiapo ay pawang impluwensyang Mexican. Ang ilang salitang Nahult (Aztec) ay naisama rin sa wikang Filipino. Ilan dito ang salitang tiyangge, kakaw, tsokolate, sayote, tamales, kamatsili at tokayo.

Si Joshua Renshill S. Pulvera ang gumawa nito