Norka

Ang Norka (Ruso: Норка-зверь, romanisado: Norka-Animal) ay isang Rusong kuwentong-bibit na inilathala ni Alexander Afanasyev sa kaniyang koleksiyon ng Russian Fairy Tales, na may bilang na 132.

Pinanggalingan

Ipinahiwatig ni William Ralston Shedden-Ralston na nagmula ang kuwento sa Timog Rusya, mula sa Pamahalaan ng Chernigof. Sa kabilang banda, iginiit ng Tsekong folkloristang si Karel Jaromír Erben na ang kuwento ay nakolekta sa Pamahalaang Kerniovsky ng Ukranya.

Buod

Hindi kayang sirain ng Hari ang Norka, isang malaking halimaw na lumalamon sa kaniyang mga hayop. Iniaalok niya ang kalahati ng kaniyang kaharian sa sinuman sa kaniyang mga anak na pumatay sa Norka. Ang dalawang panganay na anak na lalaki ay umiinom at nagsasaya sa halip na manghuli ng halimaw. Ang bunsong pangatlong anak na lalaki, isang simpleng lalaki, ay sumugat at humabol sa halimaw. Ang hayop ay tumakas sa ilalim ng isang malaking bato. Ang ikatlong anak na lalaki ay bumaba sa kailaliman ng mundo at nakilala ang isang nagsasalitang kabayo na tinawag siyang Ivan at dinala siya sa isang tansong palasyo na pag-aari ng isang magandang babae, isang kapatid na babae ng Norka. Naglakbay siya sa isang pilak na palasyo at isang gintong palasyo, na pag-aari din ng mga kapatid na babae ng Norka. Sinabi sa kaniya ng ikatlo at bunsong kapatid na babae na si Norka ay natutulog sa dagat. Binigyan niya siya ng espada at Tubig ng Lakas, at sinabihan siyang putulin ang ulo ng kaniyang kapatid sa isang hampas. Pinutol niya ang ulo ng Norka, na nagsasabing "Buweno, tapos na ako sa ngayon!", at gumulong sa dagat.

Ang tatlong kapatid na babae ay umiibig sa kaniya, kaya't isinama niya sila sa mundong ibabaw. Pinalitan nila ang kanilang mga palasyo ng mga itlog gamit ang mahika, tinuturuan siya kung paano gawin ito, at binibigyan siya ng mga itlog. Hinila ng kaniyang mga kapatid ang tatlong dalaga, ngunit subukang patayin ang ikatlong anak sa pamamagitan ng pagputol ng lubid sa kalahati. Pinalitan niya ng bato ang kaniyang sarili, gayunpaman, kaya hindi siya pinatay. Nanatili sa kailaliman ng lupa, malungkot siyang gumala habang umuulan. Tinatakpan niya ang ilang sanggol na ibon gamit ang kaniyang amerikana upang protektahan sila mula sa ulan. Nagpapasalamat ang higanteng ina na ibon at dinala siya sa ibabaw.

Sinabi sa kaniya ng isang sastre na ang dalawang prinsipe ay magpapakasal sa mga dalaga mula sa kailaliman ng lupa, ngunit ang mga dalaga ay tumanggi na magpakasal hanggang ang mga damit-pangkasal ay ginawa sa estilo ng kailaliman ng lupa, at nang hindi sinusukat ang mga ito. Sinabihan ng ikatlong anak na lalaki ang sastre na tanggapin ang trabahong gumawa ng mga damit para sa kasal. Sa gabi, ginagawang palasyo ng ikatlong anak ang mga itlog, kinuha ang mga damit ng dalaga sa mga palasyo, at ginawang itlog muli ang mga palasyo. Ibinigay niya ang mga damit sa sastre na binabayaran ng hari. Bumisita siya sa gumagawa ng sapatos at iba pang manggagawa at ganoon din ang ginagawa. Nakilala siya ng pinakabatang dalaga (na may basahan), sinunggaban siya, at dinala sa palasyo. Ipinaliwanag niya sa hari ang nangyari at pinagbantaan sila ng mga kapatid na papatayin sila kapag sinabi nilang buhay ang ikatlong anak. Pinarusahan ng Hari ang dalawang magkapatid. Tatlong kasal ang ipinagdiriwang.