Paano Tumulong ang Ermitanyo Upang Mapanaluhan ang Anak na Babae ng Hari

Ang Paano Tumulong ang Ermitanyo Upang Mapanaluhan ang Anak na Babae ng Hari ay isang Italian fairy tale, na kinolekta ni Laura Gonzenbach sa Sicilianische Märchen . Isinama ito ni Andrew Lang sa The Pink Fairy Book. Inilathala ito noong 1897.

Buod

Isang mayamang lalaki ang nagbahagi ng kaniyang ari-arian sa kaniyang tatlong anak nang siya ay mamatay.

Inalok ng hari ang kaniyang anak na babae sa sinumang gumawa ng barko na naglalakbay sa lupa at dagat. Sinubukan ng panganay na anak, at nang dumating ang matatandang lalaki upang humingi ng trabaho, pinaalis silang lahat. Ginastos niya ang lahat ng kaniyang pera dito, at sinira ito ng unos. Sinubukan siya ng pangalawang anak na lalaki, ngunit pareho ang nauwi.

Naisipan ng bunso na subukan din, dahil hindi siya mayaman para suportahan silang tatlo. Tinanggap niya ang lahat, kasama ang isang maliit na matandang lalaki na may puting balbas na tinanggihan ng kaniyang mga kapatid ngunit hinirang niya bilang tagapangasiwa. Ang matandang ito ay isang banal na ermitanyo. Nang matapos ang barko, sinabi niya sa bunsong anak na angkinin ang prinsesa. Hiniling sa kaniya ng bunsong anak na manatili sa kaniya, at hiniling ng ermitanyo sa kaniya ang kalahati ng lahat ng nakuha niya. Pumayag naman ang anak.

Habang sila ay naglalakbay, nakasalubong nila ang isang lalaking naglalagay ng hamog sa isang sako, at sa mungkahi ng ermitanyo, hiniling siya ng anak na sumama sa kanila, at gayon din sa isang lalaki na pumupunit ng mga puno, isang lalaki na umiinom ng tubig na tuyo, isang lalaki ang bumaril ng isang pugo sa Underworld, at ang isang tao na ang mga hakbang ay nakakasagabal sa isang isla.

Ayaw ibigay ng hari ang kaniyang anak sa isang lalaki na hindi niya alam. Inutusan niya ang anak na magdala ng mensahe sa Underworld at bumalik sa loob ng isang oras. Dinala ito ng lalaking mahaba ang paa, ngunit nakatulog sa Underworld, kaya binaril siya ng lalaking makakabaril, nagising siya. Ang hari pagkatapos ay humingi ng isang tao na maaaring uminom ng kalahati ng kaniyang cellar tuyo sa isang araw; ang taong uminom ng batis ay ininom ang buong cellar na tuyo. Pumayag ang hari sa kasal, ngunit ipinangako lamang ang dami ng ubad na maaaring dalhin ng isang tao, kahit na hindi ito karapat-dapat para sa isang prinsesa. Ang malakas na tao, na pumutol ng mga puno, ay dinala ang bawat piraso ng kayamanan ng hari. Nang habulin sila ng hari, pinabayaan ng lalaki ang hamog mula sa sako, at sila ay nakatakas.

Hinati ng anak ang ginto sa ermitanyo, ngunit itinuro ng ermitanyo na nakuha rin niya ang anak na babae ng hari. Binunot ng anak ang kaniyang espada upang putulin siya, ngunit pinigilan siya ng ermitanyo, at ibinalik din sa kaniya ang lahat ng kayamanan, na nangangakong tutulong sa kaniya kung sakaling kailanganin niya ito.