Pusong Bato (Aleman na kuwentong bibit)

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Ipinatawag ni Peter Marmot ang salamain-imp

Ang Pusong Bato (Aleman: Das kalte Herz, literal na "Ang Malamig na Puso") ay isang kuwentong bibit na isinulat ni Wilhelm Hauff. Inilathala ito noong 1827 sa isang koleksiyon ng mga kuwentong bibit na nagaganap sa loob ng salaysay ng The Spessart Inn. Ito ang naging batayan para sa Silangang Aleman na pelikulang Heart of Stone, mula 1950 at iba pang mga palabas sa pelikula.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa kabila ng pagkuha sa pagawaan ng uling ng kaniyang yumaong ama, si Peter Marmot, na tinatawag na Coal-marmot Peter, ay hindi kontento sa marumi, nakakapagod, mababa ang suweldo at mababang katayuan na trabaho. Siya ay nangangarap ng kasaganaan at prestihiyo. Pagkatapos ay narinig niya ang tungkol sa isang espiritu ng kagubatan na naninirahan sa Itim na Kagubatan, ang maliit na salamin-imp, na tinatawag ding Schatzhauser. Ang salamin-imp ay nagbibigay ng tatlong kahilingan sa bawat taong ipinanganak sa isang Linggo sa pagitan ng 11 am at 2 pm, tulad ni Peter Marmot, ngunit kailangan siyang ipatawag ng isang partikular na tula. Sa panahon ng paghahanap para sa maliit na salamin-imp, si Peter ay nakatagpo ng isa pang espiritu ng kagubatan, ang napakalaking at mapanganib na Olanda-Mike, na nagmumulto sa kagubatan bilang isang masamang mangkukulam sa mga mabagyong gabi. Si Pedro, gayunpaman, ay nakatakas sa kaniya.

Gamit ang tula na "Schatzhauser sa berdeng firwood, ikaw ay maraming daan-daang taong gulang. Sa iyo ang lupain kung saan nakatayo ang mga fir, makikita ka lamang ng mga bata sa Linggo [ang bersiyong Aleman ng Monday's Child]” Ipinatawag ni Peter ang maliit na salamin-imp, na pinagkalooban siya ng tatlong kahilingan ngunit may isang kondisyon: Ang pangatlo ay hindi ipinagkaloob kung ang kaniyang unang dalawang hiling ay hangal. Ngunit kaagad, ang unang hiling ni Peter ay hangal. Para kay Peter ay gustong makasayaw ng mas mahusay kaysa sa "dance floor king" at gusto niyang magkaroon ng kasing dami ng pera gaya ni Ezekiel. Parehong kaduda-dudang mga huwaran ni Peter. Ang kaniyang pangalawang hiling ay mas makatwiran. Sa pagkakataong ito ay humihingi siya ng isang malaking pabrika ng salamin at sapat na pera para patakbuhin ito. Itinuturo ng maliit na salamin-imp na dapat na naisin ni Peter ang mga talino na kinakailangan para dito. Ang maliit na glass-imp ay tumangging ibigay kaagad ang ikatlong hiling upang si Peter ay magkaroon ng isa para sa ibang pagkakataon.

Natupad ang dalawang hiling ni Peter at saglit ay nasa panig niya ang suwerte. Siya ang nagmamay-ari ng pinakamagagandang pagawaan ng salamin sa Itim na Gubat, mas mahusay siyang sumayaw kaysa sa iba at, kapag nagsusugal, siya ay may parehong halaga ng pera gaya ni Ezekiel. Sa lalong madaling panahon siya ay naging pinakakilalang tao sa Itim na Gubat. Gayunpaman, ang kaniyang kakulangan ng pag-unawa sa kaniyang napiling craft sa lalong madaling panahon ay nagiging halata. Pinabayaan niya ang kaniyang pagawaan ng salamin sa pabor sa pagsusugal at natagpuan ang kaniyang sarili sa biglaang pagkakautang. At nang makasalubong niya si Ezechiel sa tavern ay bigla na lang siyang nagkaroon ng kasing dami ng pera ni Ezekiel sa kaniyang mga bulsa.

Ang kasawian ni Peter ay talagang nagsimulang magbukas kapag, sa halip na matalo, siya ay biglang nagsimulang manalo sa bawat pagkakataon. Napanalo ni Peter ang lahat ng pera ni Ezekiel hanggang sa wala na siyang natitira at, bilang resulta, wala rin si Peter. Pagkatapos, pinalayas siya sa tavern. Kinaumagahan, isang mahistrado ng distrito ang kumatok sa kaniyang pinto upang agawin ang kaniyang pagawaan ng salamin. Mula sa kaniyang pag-iisip na may paghihirap, pumunta si Peter sa kagubatan upang hanapin ang Olanda-Mike, na, hindi katulad ng salamin-imp, ay kasuwato ng diyablo. Pinatunayan ni Mike na mas mapagbigay kaysa sa salamin-imp, ngunit hinihingi ang puso ni Peter bilang kabayaran para sa kaniyang tulong. Sinabi ni Peter na ang kaniyang puso at ang mga damdaming nakakabit dito ay humahadlang lamang sa kaniya sa buhay, kaya't wala siyang problema sa paghihiwalay dito. Bilang kapalit sa kaniyang puso, si Peter ay nakakakuha ng malamig na bato sa kaniyang dibdib at 100,000 thaler sa isang araw at, kung hindi iyon sapat, idinagdag ni Mike, si Peter ay pinahihintulutan na bumalik upang humingi ng karagdagang pera kung kailan niya gusto. Kinabukasan, nagsimulang maglakbay si Peter sa buong mundo.

Sa lalong madaling panahon natuklasan ni Pedro na hindi siya makakatagpo ng kagalakan sa anumang bagay, hindi siya maaaring tumawa o umiyak, o makaramdam ng anumang uri ng pag-ibig at wala na siyang nakitang maganda. Ang kaniyang bagong pusong bato ay hindi na makaramdam ng empatiya. Bumalik siya sa Itim na Gubat at pumunta upang makita ang Olanda-Mike sa pagtatangkang bawiin ang kaniyang puso. Tinanggihan ni Mike ang kahilingan ni Peter, sinabi sa kaniya na maibabalik lamang niya ang kaniyang puso pagkatapos ng kaniyang kamatayan. Ipinakita niya kay Peter ang kaniyang koleksyon ng mga puso at napagtanto ni Peter na maraming iba pang magagaling na personalidad ng Itim na Gubat ang ipinagpalit ang kanilang mga puso para sa makalupang yaman, kabilang sa kanila ang huwaran ni Peter na si Ezekiel. Binigyan pa ni Mike ng pera si Peter at pinayuhan siya na maghanap ng trabaho at magpakasal upang maibsan ang kaniyang pagkabagot. Nagtayo si Peter ng isang mansyon sa Black Forest at mula noon ay nagtatrabaho bilang isang merchant at debt collector na may extortionate rate ng interes. Nakilala siya sa pagiging kuripot at itinataboy niya ang lahat ng mga mahihirap na namamalimos sa harap ng kaniyang bahay. Kahit ang kaniyang mahinang ina ay nakakatanggap lamang ng limos mula sa kaniya at kung hindi man, pinapanatili niya ito sa haba ng braso. Susunod, naghanap siya ng mapapangasawa at hiningi ang magandang kamay ni Lisbeth sa kasal. Nagpakasal sila, ngunit hindi nagtagal ay nagsimulang malungkot si Lisbeth. Si Peter ay masamang ugali, mura, at ipinagbabawal si Lisbeth na tulungan ang mga mahihirap, sa kabila ng kanilang napakalaking kapalaran, kaya naman hindi nagtagal ay nakita siyang mas kuripot. Si Lisbeth ay nagdusa nang husto at nagnanais na hindi niya pinakasalan si Peter.

Nang isang araw ay pumasok ang isang maliit, matandang lalaki at humingi ng maiinom, si Lisbeth, sa pag-aakalang walang nakatingin sa kaniya, ay nag-alok sa kaniya ng alak at tinapay. Pinasalamatan siya ng lalaki at sinabing gagantimpalaan ang gayong mabuting puso. Sa mismong sandaling ito ay bumalik si Peter. Sa tabi ng kaniyang sarili sa galit, hinampas niya si Lisbeth ng kahoy na hawakan ng isang latigo at agad itong namatay. Nang makita ni Peter ang kaniyang namatay na asawa, agad niyang pinagsisihan ito. Ipinakita ng matandang lalaki ang kaniyang sarili bilang ang salamin-imp at tumugon na natapakan ni Peter ang pinakamagandang bulaklak ng Itim na Gubat. Sinisisi ni Peter ang salamin-imp, na naging halimaw dahil sa bulag na galit.

Para sa kapakanan ng namatay na asawa ni Peter, na tumulong sa kaniya, binigyan niya si Pedro ng walong araw para isipin ang sarili niyang buhay. Si Pedro ay nakatulog nang masama at nakarinig ng mga tinig na nagsasabi sa kaniya na "magkaroon ng mas mainit na puso". Nagsisinungaling siya sa mga taong nami-miss si Lisbeth sa pagsasabi sa kanila na biglang naglalakbay ang kaniyang asawa. Ang mga pangyayari ay lalong nagpapaisip sa kaniya tungkol sa kaniyang sariling pagkamatay. Sa wakas, pumunta siya sa kakahuyan at tinawag ang maliit na salamin-imp dahil may natitira pa siyang hiling. Nais niyang ibalik ang kaniyang puso, ngunit ang "Schatzhauser" ay hindi makakatulong sa kaniya, dahil ang deal na "pera para sa isang puso" ay hindi ginawa sa kaniya. Sa halip ay sinabi niya sa kaniya kung paano dayain ang Dutch-Mike. Si Peter ay bumisita sa Dutch-Mike sa ikatlong pagkakataon at sinabing siya ay nagtaksil sa kaniya dahil ito ay hindi isang pusong bato na kaniyang itinanim sa kaniya. Gusto ni Dutch-Mike na patunayan ang kabaligtaran at "bilang isang pagsubok" ang pinapalitan ang bato ng tunay na puso ni Peter. Pagkatapos ay kinuha ni Peter ang isang krus na gawa sa salamin, na natanggap niya mula sa maliit na salamin-imp, at iniaalok ito kay Dutch-Mike. Pinipigilan nito ang galit na galit na Dutch-Mike na malayo sa kaniya upang makatakas ang mga ito sa lugar ng maliit na salamin-imp. Ngayon ay nagsisisi siya sa naging buhay niya, ngunit ang maliit na salamin-imp ay muling pinagsama siya sa kaniyang ina at Lisbeth, na muling nabuhay. Mula ngayon, sa payo ng maliit na salamin-imp, siya ay nagiging isang masipag na charcoal burner at kahit walang pera ay tinatangkilik ang magandang reputasyon. Upang batiin siya sa kapanganakan ng kaniyang anak, binibigyan ng maliit na salamin-imp si Peter ng regalo, apat na rolyo ng thaler, na minarkahan ang maliit na salamin-imp bilang ninong at ninang ng kaniyang anak.

Sikolohikong pagsusuri[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa Das kalte Herz: wie ein Mann die Liebe findet; eine tiefenpsychologische Interpretation nach dem Märchen von Wilhelm Hauff si Mathias Jung ay nagsasagawa ng sikolohikong pagsususri sa in-plot na pag-unlad ni Peter, at ang kaugnayan nito sa sariling buhay ni Hauff : Noong 1809, noong pitong taong gulang pa lamang si Hauff, namatay ang kaniyang ama, na posibleng nagresulta sa matinding pag-aayos ng ina. Ang mga pakikibaka ng batang Hauff ay maaaring ma-salamin sa karakter ni Peter Marmot, na hindi matatag sa moral at pag-iisip at pinahihirapan ng pakiramdam ng kababaan. Pumunta si Peter sa "maling ama", Olanda-Mike, dahil wala siyang tiwala sa kaniyang industriya (tingnan ang mga yugto ng psychosocial development ni Erikson § Competence: Industry vs. Inferioridad). Ang pangalang Pedro ay pinili dahil ito ay dating napakakaraniwan, na nagpapahintulot sa lahat na makilala siya.[1] Ang salamin-imp ay tila kumakatawan sa konsiyensiya o (pagpunta sa terminolohiyang Freud) ang super-ego o ang positibong archetype ng ama (tulad ng sinasabi ng terminolohiya ni Jung). Maaari rin siyang makita bilang isang moral compass, isang daimonion (gamit ang termino ni Socrates). Nangangahulugan din ito para sa "kalakalan sibil at moralidad" samantalang ang Olanda-Mike ay naglalarawan ng walang pigil na "paghanap ng tubo ng komersiyal sa unang ikatlong bahagi ng ikalabinsiyam na siglo." Ang pangalang Ezekiel ay bumalik sa biblikal na propetang si Ezekiel, na nagsabing "Aalisin ko ang mga batong puso sa iyong katawan at bibigyan kita ng isang laman."[2]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Mathias Jung: Das kalte Herz: wie ein Mann die Liebe findet; eine tiefenpsychologische Interpretation nach dem Märchen von Wilhelm Hauff. 2006, S. 55; 58.
  2. Mathias Jung: Das kalte Herz: wie ein Mann die Liebe findet; eine tiefenpsychologische Interpretation nach dem Märchen von Wilhelm Hauff. 2006, S. 62, 63, 77, 122