Pumunta sa nilalaman

Roman Kupchynskyi

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Si Roman Hryhorovych Kupchynskyi (Ukrainian: Роман Григорович Купчинський; 24 Setyembre 1894 Roshadiv - 10 Hunyo 1976 sa Ossining)ref name="birth">Tarnavsʹka, Marta (2010). Ukrainian Literature in English, 1966-1979: An Annotated Bibliography (sa wikang Ingles). Canadian Institute of Ukrainian Studies Press. p. 248. ISBN 978-1-894865-11-1. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)</ref> - 10 June 1976[1] ay isang Ukrainian na makata, manunulat, at mamamahayag.

Si Roman Kupchynskyi ay ipinanganak sa nayon ng Roshadiv. Noong 1896, lumipat ang kanyang pamilya kasama niya sa nayon ng Kadlubyska dahil ang kanyang ama ang kura paroko.[2] Mula 1911 nag-aral siya sa paaralan ng gramatika at noong 1913 ay nagtapos siya sa mataas na paaralan sa distrito ng Przemyśl. [3]Pagkatapos ay nag-aral siya sa Greek Catholic Theological Seminary sa Lviv hanggang 1914.[4]

Panahon ng digmaan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nagboluntaryo siya para sa Ukrainian Legion sa simula ng Unang Digmaang Pandaigdig. [5] Doon siya ay kasangkot sa organisasyon ng kultura at edukasyon, pati na rin ang paglalathala ng mga leaflet at magasin. Mula 1915 siya ay editor ng Press Department ng Ukrainian Legion kasama si Levko Lepkyi (левко сильВестрович лепкий; 1888–1971), Antin Lototskyi (анін льВович лотоцsyber; Миколайович чарнецккий; 1881–1944).

Ang kanyang unang tula ay nai-publish noong 1915 sa Viennese journal na The Herald of the Zeitschrift Der Herold der Union für die Befreiung der Ukraine. [6] Sa pamamagitan ng 1918 siya ay tumaas sa ranggo ng regimental adjutant sa militar na may ranggo ng Porutschik at binubuo at nagsulat ng maraming mga kanta. Noong 1919 siya ay naging isang sundalo ng Ukrainian Galician Army ng Western Ukrainian People's Republic at na-intern sa Tuchola noong Hulyo 1920 bilang isang bilanggo ng digmaan.[7]

Panahon pagkatapos ng digmaan

[baguhin | baguhin ang wikitext]

Pagkatapos ng kanyang paglaya noong Pebrero 1921, nag-aral siya ng pilosopiya sa Unibersidad ng Vienna mula 1921 hanggang 1922[8] at sa Secret Ukrainian University (Таємний український університет) sa Lviv mula 1922 hanggang 1924. Doon, kasama si Pavlo, kasama si Kovlo, kasama si Kovlo, kasama ang dating artista. Павло Максимович Ковжун; 1896–1939), itinatag niya ang grupo ng mga di-simbolista ng mga artista na si Mytussa (Митуса), [9] at naging miyembro ng lupon ng editoryal ng pahayagang Mytussa.

Isa rin siyang co-founder at mula 1921 hanggang 1939 na editor ng Lviv Publishing Cooperative na si Червона калина o Chervona kalyna. Mula 1924 hanggang 1939 siya ay isang editor ng pahayagang Діло Dilo, [10] at mula 1933 hanggang 1939 siya ay tagapangulo ng Society of Writers and Journalists I. Franko sa Lviv. Noong World War II, nanirahan siya sa Krakow at nagtrabaho sa isang Ukrainian publishing house.

Sa pagtatapos ng digmaan, lumipat muna siya sa Munich, [11] at mula doon sa Estados Unidos noong 1949. Sa New York, pinamunuan niya ang kolum na "Mga Tugon ng Araw" ng pahayagang Svoboda, at noong 1952 siya ay co-organizer. at mula 1958 hanggang 1960 tagapangulo ng Union of Ukrainian Journalists of America. [12] Namatay siya sa edad na 81 pagkatapos ng mahabang sakit sa Ossining, New York at inilibing sa St. Andrew Cemetery sa South Bound Brook, New Jersey.

Mga sanggunian

[baguhin | baguhin ang wikitext]
  1. "Kupchynsky, Roman". www.encyclopediaofukraine.com. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Ірина, Грицишин (25 Enero 2021). "Купчинський Роман". Тернопільська обласна бібліотека для молоді (sa wikang Ukranyo).{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)[patay na link]
  3. Vony proslavyly nash kraĭ: bibliohrafichnyĭ posibnyk (sa wikang Ukranyo). Pidruchnyky & posibnyky. 2002. p. 56. ISBN 978-966-562-690-9. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. Збірник праць Науково-дослідного центру періодики (sa wikang Ukranyo). Науково-дослідний центр періодики. 1995. p. 340. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. "Роман Купчинський: біографія та творчість співця слави січових стрільців". Стожари (sa wikang Ukranyo). 29 Setyembre 2022. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite news}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. Lyt͡sari ridnoho krai͡u (sa wikang Ukranyo). Vydavnycho-polihrafichne t-vo "Vik". 2007. p. 171. ISBN 978-966-550-129-9. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  7. "КУПЧИНСЬКИЙ РОМАН ГРИГОРОВИЧ". resource.history.org.ua. Nakuha noong 2024-03-12.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  8. Bodnaruk, Ivan (1996). Miz︠h︡ dvoma svitamy: vybrani statti pro ukraïnsʹkykh pysʹmennykiv (sa wikang Ukranyo). Ukraïnsʹkyĭ kulʹturolohichnyĭ t︠s︡entr. p. 63. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  9. "Література в Західній Україні (до 1939 року) - Українська література за межами України - Сучасна українська література". Українська література (sa wikang Ukranyo). Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  10. Вісник Житомирського державного університету імені Івана Франка (sa wikang Ukranyo). Редакційно-видавничий відділ Житомирського державного університету імені Івана Франка. 2008. p. 189. Nakuha noong 19 Marso 2024.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  11. Савчук, М. В. Купчинський Роман Григорович (sa wikang Ukranyo). Bol. 16. Інститут енциклопедичних досліджень НАН України. ISBN 978-966-02-2074-4.
  12. "КУПЧИНСЬКИЙ Роман Григорович". Тернопільщина (sa wikang Ukranyo). 2017-03-13. Nakuha noong 2024-03-12.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)