Sandata

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Para sa ibang gamit, tingnan ang Sandata (paglilinaw).

Silipin din ang militar na teknolohiya at kagamitan para sa isang malawakang talaan ng mga sandata at doktrina.

Isang espada, isang uri ng sandata na ginamit sa pakikidigma.

Ang Sandata ay isang kasangkapan na ginagamit sa paggamit o banta sa paggamit ng pwersa, pangangaso, atake o depensa sa pakikipaglaban, pagsugpo sa kalaban, pagsira ng sandata, pangdepensang istruktura, at kagamitan ng kalaban. Ang sandata ay may kakayahang magiba ng direksiyon o pwersa.[1] Sa kalahatan, maaari itong ilarawan bilang ang pinakasimpleng mekanismo na gumagamit ng mekanikal na kahigitan (tinatawag ding leverage) para paramihin ang pwersa.[2]

Sa pagatake, ang mga sandata ay maaring gamiting pangbanta ng direktang tama o kaya mga bala. Ang sandata ay maaaring kasing simple ng batuta o kaya kasing komplikado ng intercontinental ballistic missile. Sa metaporikal na pananaw, anumang bagay na kayang puminsala, kahit na sikolohikal, ay matatawag na sandata. Kamakailan lamang ay nagkaroon na ng di-nakamamatay na sandata sa mga para-militar, seguridad at pakikipaglaban na paggamit na nilikha para sa pagsugpo ng mga tao at bawasan ang kolateral na pinsala sa ari-arian at kalikasan.[3]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Paul, Akshoy; Pijush Roy, Sanchayan Mukherjee (2005). Mechanical Sciences:Engineering Mechanics and Strength of Materials. Prentice Hall of India. p. 215. ISBN 8120326113. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2008-04-20. Nakuha noong 2009-03-01.
  2. Asimov, Isaac (1988). Understanding Physics. New York: Barnes & Noble. p. 88. ISBN 0880292512.
  3. pp.115-126, U.S. Congress