Sentrong Pampelikulang Pambansang Oleksandr Dovzhenko

Ang Sentrong Pampelikulang Pambansang Oleksandr Dovzhenko (Ukranyo: Національний центр Олександра Довженка), kilala rin bilang Sentrong Dovzhenko (Ukranyo: Довженко-Центр), ay ang pambansang sinupang pampelikula at isang sentrong pangkultura na matatagpuan sa lungsod ng Kiev, kabisera ng bansang Ukraine.

Sa kasalukuyan, ito ay isa sa mga institusyong pangkultura na dinamiko at makabuluhan na nagbibigay-diin din sa mga banyagang katayuan at industriyang sinematograpiya. Kasama rin ito sa Pandaigdigang Pederasyon ng mga Sinupang Pampelikula (Pranses: Fédération internationale des archives du film).

Kasaysayan[baguhin | baguhin ang wikitext]

Itinatag ang Sentrong Pampelikulang Pambansang Oleksandr Dovzhenko noong taong 1994 ayon sa utos ng noo'y Presidente ng Ukraine, si Leonid Kuchma.^[1] Noong taong 2000, ipinagsama ang sentro sa dating Pagawaang Pang-Film Printing ng Kiev (na itinatag naman noong taong 1948), na nag-iisa't pinakamalaki noong pagawaan ng ganoong uri sa Ukraine. Matapos ang nasabing pagsasama, ang Sentrong Dovzhenko na ang pumalit sa pagko-kontrol ng mga ari-arian, pasilidad, at koleksiyong pampelikula nito. Magbuhat noong taong 2006, naging miyembro na ang Sentro ng Pandaigdigang Kalipunan ng mga Sinupang Pampelikula.^[2] Inisama ang Studiong Pampelikulang Animasyon ng Ukraine (o kilala rin bilang Ukranimafilm, na itinatag noong taong 1990) noong taong 2019.

Mula taong 2016 hanggang taong 2019, sumailalim sa iba't-ibang mga pagsasaayos at pagbabago ang dati'y mga lugar na industriyal ng Sentro, at binago ito bilang isang sentrong pangkultura para sa sari-saring mga anyo ng sining. Binuksan naman noong Setyembre ng taong 2019 ng Sentro ang pinakaunang Museong Pampelikula sa bansa.

Istraktura[baguhin | baguhin ang wikitext]

Nagpapatakbo ang Sentrong Dovzhenko ng depositoryong pampelikula, mga laboratoryo para sa pelikulang pampotograpiyang chemical at digital, ang Museong Pampelikula, sinupang pampelikula, at bibliyotekang pang-midya. Nakabase ang institusiyon sa isang walong-palapag na gusali sa distritong Holosiiv ng lungsod. Pinapatakbo rin ng Sentro ang Scene 6,^[3] isang benyung pansining-pagganap na mayroong tatlong daang mga upuan, na matatagpuan sa ika-anim na palapag ng nasabing gusali kasama na rin ng ilang mga independent na kompanya't kolektibong pang-musikang panteatro at para sa sining-pagganap.

Koleksiyon[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mayroong higit sa pitong libong mga pelikulang feature, dokumentaryo't animasyon mula sa Ukraine, Russia, Amerika, at Europa ang koleksiyong pampelikula ng Sentrong Dovzhenko; mayroon din itong libo-libong mga dokumentong pansinupan, ritrato, poster, at iba pang mga artepaktong isinasagisag ang kasaysayan ng sinehan sa Ukraine mula sa simula ng ika-dalawampung siglo magpahanggang-ngayon. Mula taong 1910 pa nagmula ang pinakamatandang film print na pinanatili ng Sentro, at 1922 pa ang taon ng produksiyon ng pinakamatandang pelikulang feature sa koleksiyon din nito.

Istraktura at Pondo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Bilang resulta ng muling pagsasaayos noog 2017, nabuo ang ilang espesyal na dibisyon sa istruktura ng Center: ang Film Fund (bilang bahagi ng film repository at film laboratory), ang Film Archive, ang Film Museum at ang Media Library. Ang pondo ng pelikula ng Center ay partikular na aktibo noong 1996-2001, nang, bilang karagdagan sa mga pelikula mula sa koleksyon ng Kyiv Film Copy Factory, ito ay napunan ng mga pondo ng pelikula ng mga state film studio ( Dovzhenko National Film Studio , National Cinematheque , Ukrkinochronika ) Sovexportfilm. Noong 2003-2010 at noong 2011-2014, ang mga pelikulang Ukrainian ay binili mula sa Russian Film Fund . Noong 2012-2013, natanggap ng Center ang mga pondo ng pelikula ng film studio Ukranimafilm , Mariupol Regional Film Distribution at isang koleksyon ng mga pelikulang pang-edukasyon at propaganda ng Amerika mula sa mga archive ng Kyiv-Mohyla Academy. Noong 2017-2019, ang pondo ng pelikula ng Center ay napunan ng mga pondo ng dating mga sinehan ng Zhytomyr at Lviv, nagsimula ang paglipat ng pondo ng Odessa film studio . Ang pondo ng pelikula ay patuloy na pinupunan ng mga bago at naibalik na pambansang pelikula, natapos na produksyon, at mga pelikula mula sa mga pribadong koleksyon.

Simula noong Enero 1, 2020, ang pondo ng pelikula ng Center ay kinabibilangan ng 56,043 unit ng imbakan ng pelikula (mahigit 6,000 mga pamagat ng mga pelikula) - tampok , animated , dokumentaryo at sikat na mga pelikulang pang-agham , karamihan ay gawa sa Ukraine. Karamihan sa mga ito ay ipinakita sa mga mapagkukunang materyal - negatibo at doble-negatibong 35 mm na mga pelikula , ang iba pa - sa mga positibong pelikula at digital media. Bilang karagdagan sa mga materyales sa pelikula, ang pondo ng pelikula ay mayroon ding pondo ng mga dialogue sheet at subtitle.

Ang pondo ng pelikula ng Sentro ay kinikilala bilang isang pambansang pamana ng kultura . Ang bahagi ng pondo ng pelikula ay itinalaga sa National Archival Fund ng Ukraine .

Ang film archive fund ng Center ay binubuo ng pondo ng mga personal na dokumento, ang pondo ng mga poster ng pelikula at mga poster ng pelikula, ang pondo ng larawan, ang pondo ng aklatan , atbp. Ang koleksyon ng museo ng Sentro ay nabuo, na ang batayan ay ang pondo ng cinematography.

Aktibidad[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa panahon ng 2007-2010 at 2011-2014, ang Dovzhenko Center ay nagsagawa ng isang programa ng pagpapanumbalik ng Ukrainian cinema, na nag-restore ng dose-dosenang mga pelikula noong 1920s at 1980s, kabilang ang isang koleksyon ng mga pelikula ni Alexander Dovzhenko , Ivan Mykolaychukinian , maagang Ukrainian , Yuri. pelikulang avant-garde (serye ng Kolo "), Mga Dokumentaryo ( " Mga Dokumento ng kapanahunan " ), mga pelikula tungkol sa sakuna ng Chernobyl at iba pa, na kalaunan ay inilabas sa DVD .

Ang sentro ay nagsasagawa ng mga aktibong aktibidad na pangkultura at pang-promosyon. Sa partikular, paulit-ulit siyang naging tagapag-ayos ng mga pambansang stand sa Cannes , Berlin at Karlovy Vary na mga internasyonal na pagdiriwang ng pelikula, mga retrospective sa Ukraine at sa ibang bansa. Kabilang sa mga kilalang serial cultural projects ng Center ay ang pambansang pamamahagi ng pelikula ng pinakamahusay na Ukrainian short films ng taong "Ukrainian New Wave", mga screening ng naibalik na Ukrainian silent film na may live na musika na "Circle of Dzyga", proyektong pang-edukasyon na "Kulturfilm ", festival ng mga tahimik na pelikula at modernong musika "Nimi nochi" , taunang pambansang retrospective ng OIFF . Salamat sa mga retrospective ng Dovzhenko Center, ang mga "nakalimutan" na mga pelikula bilang "Nakalimutan" na mga pelikula ay ibinalik sa madla ng Ukrainian.Documents of the Era (1928), Man and the Monkey (1930), The Road to Paradise (1991), Shamara (1994), atbp.

Ang mga sikat na Ukrainian na musikero na sina DakhaBrakha , Anton Baibakov , Vagonovozhatye , Zapaska , Yuriy Kuznetsov , at Oleksandr Kokhanovsky ay nagtrabaho sa paglikha ng mga bagong soundtrack sa mga tahimik na pelikula na kinomisyon ng Center .

Noong 2011-2017, isang bilang ng mga taunang katalogo ng mga pelikulang Ukrainiano, isang serye ng mga album ng larawan ("Kinooko"), pananaliksik at mga monograp ay nai-publish.

Ang pagdalo sa Dovzhenko Center noong 2019 ay umabot sa 55,000 katao. Kung ang simula ng aktibong pampublikong aktibidad ng Dovzhenko-Center sa 2018 ay naglalayong bumuo ng isang tapat na core ng madla at batay sa mga regular na serial event (lingguhang film club, film lectures "Kulturfilm", mga paglilibot sa pelikula, mga kaganapan sa libro at mga araw ng amateur cinema), pagkatapos noong 2019 ay tumaas ang mga dumalo sa pagbubukas ng mga bagong espasyo ng Museum of Cinema and Film Lecture.