Shitala

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Si Sheetala (Sanskrito: शीतला, IAST: śītalā), na tinatawag ding Shiitala, ay isang diyosang Hindu na malawak na sinasamba sa subkontinente ng India, lalo na sa Hilagang India.[1] Bilang isang pagkakatawang-tao ng Kataas-taasang Diyosang Parvati, nagpapagaling siya ng mga pox, sugat, ghouls, pustules, at mga sakit, at pinakadirektang nauugnay sa sakit na bulutong na kinikilala ng mga Hindu. Ang diyosa na si Sheetala ay sinasamba sa ikawalong araw pagkatapos ng kapistahan ng mga kulay (Holi), sa okasyon ng Sheetala Asthami.

Kuwento[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ayon kay Skanda Purana, nang ang mga Diyos ay nagsagawa ng isang sakripisyong seremonya ng apoy para sa Diyosa na si parvati, mula sa apoy na iyon ay lumabas si Diyosang Sheetala, na nakaupo sa isang asno, na may hawak na palayok at isang pilak na walis sa kaniyang dalawang kamay. Sa sandaling iyon, mula sa pawis ni Panginoong Shiva ay ipinanganak si Jwarasura, na nagpakalat ng sakit sa buong mundo. Inalis ni Diyosang Sheetala ang mundo mula sa sakit, at mula noon, si Jwarasura ay naging kaniyang alipin.

Shitala puja[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang pagsamba kay Shitala ay isinasagawa lamang ng kababaihan. Siya ay pangunahing sinasamba sa mga tuyong panahon ng taglamig at tagsibol sa araw na kilala bilang Sheetala Satam. Maraming arti sangrah at stutis para sa puja ng Maa Shitala. Ang ilan sa kanila ay sina Shri Shitla Mata Chalisa, Shitala Maa ki Arti, at Shri Shitala Mata Ashtak.

Ikonograpiya at simbolismo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Larawan ni Shitala

Si Sheetala ay kinakatawan bilang isang dalagang nakoronahan ng pamaypay, nakasakay sa isang asno, may hawak na maikling walis (para magkalat o mag-alis ang mga mikrobyo), at isang palayok na puno ng pulso (mga virus) o malamig na tubig (isang mahalagang kagamitan sa pagpapagaling). Sa mas maliliit na dambana na karaniwang makikita sa mga pamayanan sa kanayunan kung saan ang mga dadalo ay pangunahing mula sa mga komunidad ng Bahujan at Adivasi, ang Sheetala-Amma ay maaaring kinakatawan lamang ng makinis na mga tipak ng bato na may mga tampok na mukha na pininturahan, at mga karagdagang pampalamuti na pandekorasyon na paminsan-minsan ay donasyon ng mga deboto. Kapansin-pansin, ang mga sanggunian sa mga dahon ng neem ay nasa lahat ng dako sa liturhiya ni Sheetala-Ma at lumilitaw din sa ikonograpiyang Her. Ang kaugnayang ito sa mga dahon ng neem (Azadirachta indica ay malamang na nagpapakita na ang halamang gamot na ito ay talagang kinikilala bilang nagtataglay ng nakikitang pisyolohiko, parmakodinamikong epekto. Bukod dito, ang neem ay nakakahanap ng malawak na pagbanggit sa Sushruta Samhita, kung saan ito ay nakalista bilang isang mabisang antipirina, pati na rin ang isang lunas para sa ilang partikular na nagpapaalab na kondisyon ng balat.

Budismo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa kulturang Budista, minsang inialalarawan sina Jvarasura at Shitala bilang mga kasama ni Paranasabari, ang diyosa ng mga sakit na Budista. Sina Jvarasura at Shitala ay ipinapakita na sinasamahan siya sa kaniyang kanan at kaliwang bahagi, ayon sa pagkakabanggit.[2]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Folk Religion: Change and Continuity Author Harvinder Singh Bhatti Publisher Rawat Publications, 2000 Original from Indiana University Digitized 18 Jun 2009 ISBN 8170336082, 9788170336082
  2. Mishra, P. K (1999). Studies in Hindu and Buddhist art By P. K. Mishra. ISBN 9788170173687.