Tale of the Doomed Prince

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang "Tale of the Doomed Prince" (Kuwento ng Tiyak na Napapahamak na Prinsipe) ay isang sinaunang kuwentong Ehipto, na itinayo noong ika-18 Dynastiya, na isinulat sa hieratikong teksto, na bahagyang nakaligtas sa berso ng Papyrus Harris 500 na kasalukuyang nakalagay sa Museo Britaniko. Ang papiro ay sinunog sa isang pagsabog; dahil sa pinsalang ito nawawala ang pagtatapos ng kuwento. Ang ilang mga iskolar ay nag-iisip na ang nawawalang wakas ay malamang na isang masaya at ang kuwento ay maaaring mas angkop na pinangalanang "Ang Prinsipe na Pinagbantaan ng Tatlong Kapalaran" o katulad nito.[1]

Mayroong dose-dosenang pagsasalin ng kuwentong ito mula sa iba't ibang uri ng mga iskolar. Ang mga pagsasalin nina Miriam Lichtheim at William Kelly Simpson mula sa 1970s ay parehong malawak na tinatanggap na mga bersiyon.

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Ang kuwento ay ganito: Ang hari ng Ehipto ay labis na nalungkot dahil sa hindi pa siya naisisilang ng isang anak na lalaki. Ang hari ay nanalangin sa mga diyos, at nang gabing iyon ang kaniyang asawa ay naglihi ng isang bata. Nang isinilang ang anak ng hari ang pitong Hathor (mga diyosa, na binibigkas ang kapalaran ng bawat bata sa kapanganakan) ay hinuhulaan na siya ay mamamatay sa pamamagitan ng buwaya, ahas o aso. Ang kaniyang ama, na natatakot sa kaligtasan ng kaniyang anak, ay nagtayo ng kaniyang anak ng isang nakabukod na palasyo sa mga bundok, upang ilayo siya sa panganib.

Isang araw nakita ng prinsipe mula sa kaniyang palasyo ang isang lalaking may kasamang aso. Humihingi siya ng aso sa kaniyang ama. Ang hari ay maingat na nagbigay sa prinsipe ng isang aso, hindi nais na malungkot ang kaniyang anak. Nang lumaki ang prinsipe, nagpasya siyang harapin ang kaniyang kapahamakan, naglalakbay sa ibang bansa sa Nahrin. Doon niya nakilala ang isang grupo ng mga kabataang lalaki na nakikipagkumpitensya para sa puso ng prinsesa. Nagtagumpay ang prinsipe na makuha ang puso ng isang prinsesa sa pamamagitan ng pagtalon (posibleng lumipad) sa bintana ng silid kung saan nakakulong ang prinsesa. Hindi sinabi ng prinsipe sa hari ang totoo tungkol sa kaniyang sarili, ngunit sinabi niyang siya ay anak ng isang karwahe, at ipinaliwanag na kailangan niyang umalis ng bahay dahil sa kaniyang bagong madrasta. Sa kalaunan ay pumayag ang hari na pakasalan ang prinsipe-in-disguise sa kaniyang anak, matapos makita ang mga merito ng binata.

Pagkatapos pakasalan ang prinsesa sinabi niya sa kaniya ang tungkol sa kaniyang tatlong kapahamakan, at ang kaniyang pagiging prinsipe. Hinimok niya siya na patayin ang aso, ngunit hindi matiis ng prinsipe na patayin ang asong pinalaki niya mula sa isang tuta. Masunurin siyang binabantayan ng kaniyang asawa, at pinigilan ang isang ahas na kumagat sa prinsipe sa kaniyang pagtulog. Kaya, ang isa sa mga kapalaran ng prinsipe ay natalo. Makalipas ang ilang oras, namasyal ang prinsipe kasama ang kaniyang aso. Nagsimulang magsalita ang aso (posibleng kagatin ng aso ang prinsipe), at sinabi sa prinsipe na siya ay papatayin ng aso. Tumakas mula sa aso, tumakbo siya sa isang lawa kung saan siya ay dinakip ng isang buwaya na, sa halip na patayin siya, humingi ng tulong sa kaniyang paglaban sa isang demonyo (o isang espiritu ng tubig). [Dito nagsimula ang kwento].

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Lichtheim, op.cit., p.200