Taqiyya

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Sa Islam, ang taqiyya تقية (taqiyeh, taqiya, taqiyah, tuqyah) ay isang anyo ng pandaraya kung saan ang mananampalatayang Muslim ay maaaring magtanggi sa kanyang pananampalataya o gumawa ng mga ilegal o mapamusong na akto kung sila ay nanganganib sa isang pag-uusig ng mga hindi mananampalataya.