Textus Receptus

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Textus Receptus.

Ang Textus Receptus (Latin para sa "tinanggap na teksto") ang mga nilimbag na edisyon ng Griyegong Bagong Tipan ni Erasmus na Novum Instrumentum omne (1516)[1] Ang pangalang Textus Receptus ay unang nilapat sa edisyon ng Griyegong Bagong Tipan na nilimbag ng magkapatid na Elsevier noong 1633. Ito ay tumtukoy ngayon sa mga Griyegong Bagong Tipan na batay sa uring-tekstong Bizantino na uri ng manuskrito ng Bagong Tipan na bumubuo sa 95 % ng mga 5,800 umiiral na manuskrito ng Bagong Tipan. Ang mga manuskritong ito ay mula sa ika-5 siglo CE hanggang ika-10 siglo CE. Ito ang batayan ng mga bibliyang nilimbag noong panahon ng Protestang Repormasyon gaya ng KJV, Luther Bible. Ang karamihan ng modernong salin ng Bagong Tipan ay batas sa kritikal na edisyon na Novum Testamentum Graece na batay sa mas maagang mga manuskrito ng Bagong Tipan gaya ng Codex Sinaiticus at Codex Vaticanus.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. * "the term Textus Receptus or TR, which today is commonly applied to all editions of the Greek NT before the Elzevier's, beginning with Erasmus' in 1516." - W. W. Combs, Erasmus and the textus receptus, DBSJ 1 (Spring 1996): 35-53.