The Blue Mountains (kuwentong bibit)

Ang Blue Mountains (Mga Bughaw na Bundok) ay isang kuwentong bibit. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Yellow Fairy Book (1894), ngunit walang ibinigay na bibliograpikal na impormasyon at ang pinagmulan nito ay nananatiling malabo.

Buod

Isang Eskoses, isang Ingles, at isang Irlandes na sabay-sabay na tumakas mula sa hukbo. Pagkaraan ng ilang araw, nakakita ang Eskoses ng isang kastilyo, pinuntahan ito nang hindi nakikipag-usap sa iba, at nakilala ang isang babae. Sa kaniyang kahilingan, binigyan siya nito ng pagkain at kama para matulog. At pagkatapos ay ganoon din ang nangyari sa Ingles.

Nakita ng Irlandes ang parehong kastilyo at pinuntahan ito, ngunit nang bigyan siya ng babae ng pagkain, tinitigan niya ang kastilyo at hindi kumain. Nang magtanong siya, sinabi niyang hindi siya makakain nang hindi nalalaman kung sino siya o saan siya nanggaling, o kung paano siya napunta doon. Sinabi niya sa kaniya na siya ay isang mahiwagang prinsesa, at kung ang isang lalaki ay nanatili sa isang maliit na silid mula sampu hanggang hatinggabi para sa tatlong gabing tumatakbo, siya ay palalayain. Tuwing gabi may mga nilalang na pumapasok sa silid at binubugbog siya, ngunit ang prinsesa ay may bote na nagpapagaling sa kaniya tuwing umaga.

Umalis siya at sinabi sa kaniya na babalik siya sa isang coach at anim. Dumating ang isang maliit na batang lalaki, at nang maghintay siya sa prinsesa, inipit ng bata ang isang pin sa kaniyang amerikana, pinatulog siya. Nang dumating ang prinsesa, sinabi sa kaniya ng bata na siya ay natutulog. Sinabi ng prinsesa na darating siya muli, at pagkatapos ay hindi na niya ito makikitang muli. Napagpasyahan ng Irlandes na manatiling gising, ngunit muling itinusok ng batang lalaki ang pin sa kaniyang amerikana, at umalis ang prinsesa, nag-iwan sa kaniya ng isang espada.

Ginising niya ang iba pang mga lalaki sa kastilyo at binigyan sila ng pilak at plato upang dalhin at umalis upang hanapin siya. Pagkaraan ng tatlong taon, binunot niya ang espada upang patayin ang sarili at nakitang nakasulat dito, Mahahanap mo ako sa mga Bughaw na Bundok. Nagsimula siyang maghanap sa mga Bughaw na Bundok at natagpuan ang isang matandang lalaki na hindi nakakita ng sinuman sa loob ng tatlong daang taon. Ang matanda, noong gabing iyon, ay tumingin sa kaniyang libro, na naglalaman ng kasaysayan ng mundo, ngunit wala siyang nakita kung nasaan ang mga Bughaw na Bundok. Pumutok siya ng mahiwagang sipol, na hinayaan ang Irlandes na maglakbay papunta sa kapatid niya, siyam na raang milya ang layo, sa isang araw. Ipinatawag ng kapatid na ito ang lahat ng mga ibon upang sumangguni sa kanila. Huli sa lahat, dumating ang isang agila; ito ay nanggaling sa mga Bughaw na Bundok. Sinabi ng agila na ikakasal na ang anak ng hari ng mga Bughaw na Bundok, dahil napagkasunduan niya ang kaniyang ama na kung hindi dumating ang lalaking nagligtas sa kaniya sa panahong iyon, siya ay magpakasal.

Sinabi ng agila kung pumatay sila ng animnapung baka at itatapon ng Irlandes ang kuwarto ng isa sa bibig nito sa tuwing ipipihit nito ang ulo, maaari itong dalhin sa kaniya. Kaya't siya at ang matanda ay nanghuli, at ito ay lumipad kasama niya at ang karne, ngunit malapit sa kastilyo, naubos ang karne, at itinapon siya ng agila. Dumapa siya sa look at nakarating sa pampang. Binigyan niya ng guinea ang inaanak ng hari upang dalhin ang prinsesa sa kaniya. Nakilala niya ang Irlandes at pinakasalan niya ito sa halip na ang kaniyang bagong nobyo.