Why the Sea is Salt

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang Why the Sea is Salt o Bakit Asin ang Dagat (Noruwego: Kvernen som maler på havsens bunn; ang gilingan na gumiling sa ilalim ng dagat) ay isang Noruwegong kuwentong bibit na kinolekta nina Peter Christen Asbjørnsen at Jørgen Moe sa kanilang Norske Folkeeventyr.[1] Isinama ito ni Andrew Lang sa The Blue Fairy Book (1889).[2]

Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]

Isang mahirap na lalaki ang namalimos sa kaniyang kapatid noong Bisperas ng Pasko. Nangako sa kaniya ang kapatid, depende sa pagkakaiba, ham, o bacon, o tupa kung may gagawin siya. Nangako ang kawawang kapatid; inabot ng mayaman ang pagkain at sinabihan siyang pumunta sa Hel (sa version ni Lang, the Dead Men's Hall; sa Griyego, the Devil's dam). Dahil nangako siya, umalis na siya. Sa mga pagkakaibang Nordiko, nakilala niya ang isang matandang lalaki sa daan. Sa ilang mga pagkakaiba, ang lalaki ay humingi mula sa kaniya, at siya ay nagbibigay ng isang bagay; sa kabuuan, sinabi sa kaniya ng matanda na sa Impiyerno (o sa bulwagan), gugustuhin nilang bilhin ang pagkain mula sa kaniya, ngunit kailangan lang niyang ibenta ito para sa hand-mill sa likod ng pinto, at lumapit sa kaniya para sa mga direksyong gagamitin ito. Kinailangan ito ng matinding pakikipagtawaran, ngunit nagtagumpay ang mahirap, at ipinakita sa kanya ng matanda kung paano ito gamitin. Sa Griyego, dinala lang niya ang tupa at sinabi sa mga demonyo na kukunin niya ang anumang ibibigay nila sa kaniya, at ibinigay nila sa kanya ang gilingan. Dinala niya ito sa kaniyang asawa, at hiniling ang lahat ng kailangan nila para sa Pasko, mula sa mga ilaw hanggang sa mantel hanggang sa karne at ale. Masarap silang kumain at sa ikatlong araw, nagkaroon sila ng isang mahusay na piging. Ang kaniyang kapatid ay namangha at nang ang mahirap ay nainom nang labis, o nang ang mga anak ng mahirap na tao ay inosenteng ipinagkanulo ang lihim, ipinakita niya sa kanyang mayaman na kapatid ang gilingan ng kamay. Sa wakas ay hinikayat siya ng kaniyang kapatid na ibenta ito. Sa bersiyong Nordiko, hindi siya tinuruan ng kawawang kapatid kung paano hawakan ito. Nagtakda siyang gumiling ng herrings at sabaw, ngunit hindi nagtagal ay bumaha ito sa kaniyang bahay. Hindi ito babawiin ng kaniyang kapatid hangga't hindi niya nababayaran ang halaga ng ibinayad niya para magkaroon nito. Sa Griyego, ang kapatid ay naglakbay patungong Constantinopla sakay ng barko. Sa Nordiko, isang araw gustong bilhin ng isang kapitan ang hand-mill mula sa kaniya, at kalaunan ay hinikayat siya. Sa lahat ng mga bersyon, dinala ito ng bagong may-ari sa dagat at itinakda upang gumiling ng asin. Dinidikdik ang asin hanggang sa lumubog ang bangka, at pagkatapos ay nagpatuloy sa paggiling sa dagat, na nagiging maalat ang dagat.

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. George Dasent, Popular Tales from the Norse."Why the Sea Is Salt" Edinburgh: David Douglass, 1888.
  2. Andrew Lang, The Blue Fairy Book, "Why the Sea Is Salt"