Panganay

Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya

Ang panganay o panganay sa magkakapatid (Ingles: first-born, eldest) ay ang katawagan para sa pinakamatandang kapatid,[1] lalaki man o babae.

Kristiyanismo[baguhin | baguhin ang wikitext]

Sa paggamit ng salitang ito sa Bagong Tipan ng Bibliya, na batay sa katagang Griyego, hindi ito nagpapahiwatig na mayroon o nagkaroon ng mga kapatid si Hesus, bagkus ay ikinabit kay Hesus ang pangalan o pamagat na ito bilang isang "marangal na taguri" na may kaugnayan sa Batas ni Moises. Bilang karagdagan, noong sinaunang panahon ay tinatawag ding "panganay" ang unang anak ng isang inang namatay dahil sa panganganak.[2]

Tingnan din[baguhin | baguhin ang wikitext]

Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]

  1. Gaboy, Luciano L. Eldest - Gabby's Dictionary: Praktikal na Talahuluganang Ingles-Filipino ni Gabby/Gabby's Practical English-Filipino Dictionary, GabbyDictionary.com.
  2. Abriol, Jose C. (2000). "Panganay". Ang Banal na Biblia, Natatanging Edisyon, Jubileo A.D. Paulines Publishing House/Daughters of St. Paul (Lungsod ng Pasay) ISBN 9715901077., talababa 7, pahina 1513.


TaoKristiyanismoBibliya Ang lathalaing ito na tungkol sa Tao, Kristiyanismo at Bibliya ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.