Aldo Moro
Aldo Moro | |
|---|---|
 | |
| Ika-38 Punong Ministro ng Italya | |
| Nasa puwesto 23 Nobyembre 1974 – 29 Hulyo 1976 | |
| Pangulo | Giovanni Leone |
| Diputado | Ugo La Malfa |
| Nakaraang sinundan | Mariano Rumor |
| Sinundan ni | Giulio Andreotti |
| Nasa puwesto 4 Disyembre 1963 – 24 Hunyo 1968 | |
| Pangulo | |
| Diputado | Pietro Nenni |
| Nakaraang sinundan | Giovanni Leone |
| Sinundan ni | Giovanni Leone |
| Personal na detalye | |
| Isinilang | Aldo Romeo Luigi Moro 23 Setyembre 1916 Maglie, Apulia, Kingdom of Italy |
| Yumao | 9 Mayo 1978 (edad 61) Rome, Lazio, Italy |
| Dahilan ng pagkamatay | Pataksil |
| Partidong pampolitika | Christian Democracy |
| Asawa | Eleonora Chiavarelli (k. 1945–78); ang kanyang kamatayan |
| Anak | 4 |
| Alma mater | University of Bari |
| Trabaho | Propesor |
| Pirma |  |
Si Aldo Romeo Luigi Moro (Setyembre 23, 1916 - Mayo 9, 1978) ay isang Italyanong estadista at isang kilalang miyembro ng Kristiyano Demokrasya. Naglingkod siya bilang 38th Prime Minister ng Italya, mula 1963 hanggang 1968, at mula 1974 hanggang 1976. Isa siya sa pinakamahabang-serving Prime Ministers post-digmaan, na may hawak na kapangyarihan para sa isang pinagsama kabuuang higit sa anim na taon; dahil sa kanyang tirahan sa pinuno ng Komunista Enrico Berlinguer, na kilala bilang Historic Compromise, malawak na itinuturing na Moro ang isa sa mga pinaka-kilalang ama ng Centre-left in Italyat isa sa mga pinakadakilang at pinaka-popular na lider sa kasaysayan ng Republika ng Italya.
Ang Moro ay itinuturing na isang intelektwal at isang tagapamagitan ng pasyente, lalo na sa panloob na buhay ng kanyang partido. Inagaw siya noong ika-16 ng Marso 1978 ng Red Brigades at pinatay pagkatapos ng 55 araw ng pagkabihag.
Maagang buhay
[baguhin | baguhin ang wikitext]Si Aldo Moro ay ipinanganak noong 1916 sa Maglie, malapit sa Lecce, sa rehiyon ng Apulia, sa isang pamilya mula sa Ugento. Ang kanyang ama ay isang inspector sa paaralan, habang ang kanyang ina ay isang guro. Sa edad na 4, lumipat siya sa kanyang pamilya patungo sa Milan, ngunit di nagtagal ay bumalik sila sa Apulia, kung saan nakuha niya ang isang klasikal na grado sa mataas na paaralan sa Archita lyceum sa Taranto. Hanggang 1939, nag-aral siya ng Batas sa University of Bari, isang institusyon kung saan siya ay nagtataglay ng post na ordinaryong propesor (isang katumbas sa isang pinuno, buong propesor sa akademikong sistema ng US) ng Pilosopiya ng Batas at Kolonyal Patakaran (1941) at ng Kriminal Batas (1942).
Noong 1935, sumali siya sa Italian Federation of Students of University (Federazione Universitaria Cattolica Italiana, FUCI) ng Bari. Noong 1939, sa ilalim ng pag-apruba ng Giovanni Battista Montini na kanyang kinakasalan, pinili si Moro bilang pangulo ng asosasyon; itinatago niya ang post hanggang 1942 nang siya ay pinilit na labanan sa World War II at pinalitan ng Giulio Andreotti, na sa panahong iyon ay isang mag-aaral ng batas mula sa Roma. Sa panahon ng kanyang mga taon sa unibersidad, ang Italya ay pinasiyahan ng Pasista pasista ng Benito Mussolini, at ang Moro ay nakibahagi sa mga kumpetisyon ng mga mag-aaral na kilala bilang Lictors of Culture and Art na inorganisa ng samahan ng mga lokal na pasismo ng mag-aaral, ang Unibersidad Mga Pasistang Grupo.