Ang Apat na Dalubhasang Magkakapatid na Lalaki
Ang "Apat na Dalubhasang Magkakapatid na Lalaki" (Aleman: Die vier kunstreichen Brüder) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm (KHM 129). Ito ay Aarne-Thompson tipo 653.[1]
Pinanggalingan[baguhin | baguhin ang wikitext]
Inilathala ng Magkakapatid na Grimm ang kuwentong ito sa ikalawang edisyon ng Kinder- und Hausmärche n noong 1819. Ang kanilang pinagkuhanan ay ang Pamilya von Haxthausen.[2]
Buod[baguhin | baguhin ang wikitext]
Ipinadala ng isang mahirap na matandang ama ang kaniyang mga anak upang matuto ng mga kalakalan. Ang bawat isa ay nakilala ang isang lalaki at nahikayat na pag-aralan ang pangangalakal ng lalaki na kaniyang nakilala. Sa ganitong paraan, ang panganay na anak ay naging magnanakaw, ang pangalawa ay isang astronomo, ang pangatlo ay isang mangangaso, ang ikaapat ay isang sastre. Pagbalik nila, sinubok sila ng kanilang ama. Tinanong niya ang kaniyang pangalawang anak kung ilang itlog ang nasa isang pugad, sa taas ng puno, at ginamit ng pangalawang anak ang kaniyang teleskopyo para sabihin sa kaniya ang lima. Sumunod, umakyat ang panganay na anak sa puno at ninakaw ang mga itlog nang hindi man lang namamalayan ng mga ibon, at ang pangatlong anak ay binaril ang lahat ng limang itlog sa isang shot. Tinahi ng ikaapat na anak ang mga basag na itlog at ang mga sisiw sa loob ng mga ito, kaya nang ibalik ng panganay ang mga itlog sa pugad, muli nang hindi napapansin ng ina, napisa sila na ang tanging palatandaan ay ilang pulang sinulid sa kanilang leeg.
Hindi nagtagal, ang Anak ng Hari ay dinukot ng isang Dragon. Ang magkapatid ay nagsimulang iligtas siya. Ginamit ng astronomer ang kaniyang teleskopyo upang hanapin siya, at humingi ng isang barko na makarating kung saan siya binihag. Ang mangangaso noong una ay hindi nangahas na barilin ang dragon, sa takot na mapahamak din ang prinsesa. Sa halip ay ninakaw siya ng magnanakaw, at lahat sila ay nagsimulang bumalik sa hari. Sumunod ang dragon, at sa pagkakataong ito ay pinatay siya ng mangangaso - ngunit nang mahulog ang dragon sa karagatan, ang nagresultang alon ay lumubog sa bangka at nadurog ito. Sa wakas, nailigtas silang lahat ng sastre sa pamamagitan ng pagtahi ng bangka.
Hindi alam ng hari kung kanino ibibigay ang kaniyang anak na babae, dahil ang bawat isa ay may mahalagang bahagi sa pagliligtas. Sa halip ay binigyan niya sila ng tig-isang quarter ng kaharian, at nagkasundo sila na iyon ay mas mabuti kaysa sa kanilang pag-aaway.
Pagsusuri[baguhin | baguhin ang wikitext]
Pagkalat[baguhin | baguhin ang wikitext]
Sa isang mas pandaigdigang saklaw, si Daniel J. Crowley, na naghahambing ng mga talatuntunan ng kuwento ng Indonesia, Africa, Madagascar, Kapuluang Britaniko, Pransiya, España, at Malapit na Silangang Muslim, ay naghinuha na ang uri ng kuwento ay lumilitaw "kabilang sa mga pinakasikat at laganap na mga kuwento sa mundo".[3]
Ayon kay Jack Zipes, ang uri ng kuwento ay sikat sa parehong Europa (lalo na sa Italya) at sa Silangan.[4]
Mga sanggunian[baguhin | baguhin ang wikitext]
- ↑ Ashliman, D. L. (2020). "Grimm Brothers' Children's and Household Tales (Grimms' Fairy Tales)". University of Pittsburgh.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) - ↑ Zipes, Jack. The Complete Fairy Tales of the Brothers Grimm. 2003.
- ↑ Crowley, Daniel J. "Haring's Herring: Theoretical Implications of the "Malagasy Tale Index"." Journal of Folklore Research 23, no. 1 (1986): 46, 48-49. Accessed May 11, 2021. http://www.jstor.org/stable/3814480.
- ↑ Pitrè, Giuseppe; Zipes, Jack David; Russo, Joseph. The collected Sicilian folk and fairy tales of Giuseppe Pitrè. New York: Routledge, 2013 [2009]. pp. 827-828. ISBN 9781136094347.